1 மக்கபே ஆகமம் - பழைய ஏற்பாடு

¹ நூற்றறுபதாம் ஆண்டு மகா அலெக்சாந்தர் எனப்பட்ட அந்தியோக்கஸ் புதல்வன் படையெடுத்துத் தோலெமாயிதைப் பிடித்தான். அவர்களும் அவனை ஏற்றுக்கொண்டார்கள்.

² அவன் அவ்விடத்தில் அரசாண்டான். தெமெத்திரியுஸ் இதைக் கேள்விப்பட்டு,. திரளான சேனைகளைச் சேர்த்து அவனோடு போர்செய்யப் புறப்பட்டான்.

³ தெமெத்திரியுஸ் யோனத்தாசைப் புகழ்ந்து சமாதான வார்த்தைகளைச் சொல்லி அவருக்குக் கடிதம் அனுப்பினான்.

⁴ நமக்கு எதிராய் அவன் அலெக்சாந்தரோடு உடன்படிக்கை செய்துகொள்வதற்கு முன்பே நாம் அவனோடு சமாதானம் செய்துகொள்வோம்.

⁵ ஏனென்றால், அவனுக்கும் அவன் சகோதரருக்கும் அவன் இனத்தாருக்கும் நாம் செய்த தீமைகள் யாவற்றையும் அவன் நினைத்துக் கொள்வான் என்று சொன்னான்.

⁶ ஆதலால், படைகளைக் கூட்டவும், போர்க்கருவிகளைச் செய்யவும் அவருக்கு அதிகாரமளித்து, அவரைத் தன் தோழனாக்கிக் கொண்டு கோட்டையிலிருந்த பிணையானிகளை அவரிடம் அனுப்பி வைத்தான்.

⁷ யோனத்தாஸ் யெருசலேம் வந்து, எல்லா மக்களும், கோட்டைக்குள் இருந்தவர்களும் கேட்கும்படி கடிதத்தை வாசித்தார்.

⁸ படைகளைக் கூட்ட அவருக்கு அரசன் அதிகாரம் அளித்திருந்ததைக் கேட்டு, அவர்கள் மிகவும் பயந்தார்கள்.

⁹ பிணையாளிகள் யோனத்தாசிடம் அனுப்பப்பட்டார்கள். அவர் அவர்களுடைய உற்றார் உறவினரிடத்தில் அவர்களை ஒப்புவித்தார்.

¹⁰ யோனத்தாஸ் யெருசலேமில் வாழ்ந்து, நகரத்தைக் கட்டவும் புதுப்பிக்கவும் ஆரம்பித்தார்.

¹¹ சுவர்களைக் கட்டும்படியாகவும், சீயோன் மலையைச் சுற்றிலும் கருங்கற்களால் வலுப்படுத்தவும் வேலைக்காரருக்குக் கட்டளையிட்டார். அவ்வண்ணமே அவர்கள் செய்தார்கள்.

¹² பாக்கீது கட்டின கோட்டைக்குள் இருந்த அன்னிய நாட்டினர் ஓடிவிட்டார்கள்.

¹³ ஒவ்வொருவனும் தான் இருந்த இடம் விட்டுத் தன் நாடு போய்ச்சேர்ந்தான்.

¹⁴ பெத்சூராவில் மட்டும் சிலர் தங்கியிருந்தார்கள். அவர்கள் கடவுளுடைய கட்டளைகளையும் சட்டங்களையும் அனுசரியாதவர்கள். அந்நகர் தஞ்சமளிக்கும் ஓர் இடமாக இருந்தது.

¹⁵ தெமெத்தரியுஸ் யோனத்தாசுக்குக் கொடுத்த வாக்குறுதிகளை மன்னன் அலெக்சாந்தர் கேள்விப்பட்டான்@ அவரும் அவர் சகோதரரும் செய்த போர்களையும் அடைந்த வெற்றிகளையும் செய்த வேலைகளையும் அறிந்து கொண்டான்.

¹⁶ அவன்: இத்தகைய மனிதனை நாம் காணக்கூடுமோ? அவனை நாம் நம்முடைய நண்பனும் தோழனுமாகக் கொள்வோம் என்று சொல்லி,

¹⁷ கடிதம் எழுதினான்:

¹⁸ அலெக்சாந்தர் மன்னர் நம் சகோதரனாகிய யோனத்தாசுக்கு வாழ்த்துக் கூறுகிறோம்.

¹⁹ நீ சிறந்த வீரனென்றும், நம் நண்பனாய் இருப்பதற்கு உகந்தவனென்றும், கேள்விப்பட்டோம்.

²⁰ ஆதலால், இன்று உன்னை உன் இனத்தாருக்குத் தலைமைக்குருவாக நியமிக்கிறோம். நீ மன்னருடைய நண்பன் எனப்படுவாய். (அதற்கு அடையாளமாக, அவன் அரசவுடையும் பொன்முடியும் அனுப்பினான்.) நம்முடைய காரியங்களை உன்னுடையவைகளாகப் பாவித்து, நம்மீது கொண்டுள்ள நட்பு மாறாதிருக்க வேண்டும்.

²¹ நூற்றறுபதாம் ஆண்டு ஏழாம் மாதம் உடன்படிக்கைப் பெட்டகத்தின் பெரிய திருநாளில் யோனத்தாஸ் திருவுடை அணிந்து கொண்டார். படைகளைக் கூட்டித் திரளான போர்க்கருவிகளையும் செய்வித்தார்.

²² தெமெத்திரியுஸ் இதைக் கேள்விப்பட்டுத் துக்கம் அடைந்தான்.

²³ ஏனென்றால், அவன்: அலெக்சாந்தர் தன்னை வலுப்படுத்திக்கொள்ள யூதருடைய நட்பை முந்திக் கைப்பற்றினபடியால், நாம் அதற்கு என்ன செய்யப்போகிறோம்?

²⁴ நானும் அவர்களுக்கு விருப்பமான வார்த்தைகளை எழுதி, அவர்கள் எனக்கு உதவியாக வரும்படி உயர்ந்த பதவிகளையும் பரிசுகளையும் அளிப்பேன் என்று சொல்லி, அவர்களுக்கு எழுதினதாவது:

²⁵ தெமெத்திரியுஸ் மன்னர் யூத மக்களுக்கு வாழ்த்துக் கூறுகிறோம்.

²⁶ நீங்கள் நம்முடன் செய்துகொண்ட உடன்படிக்கையைக் காப்பாற்றினீர்களென்றும், நமது நட்பில் நிலைத்தீர்களென்றும், நம் பகைவர்களோடு சேரவில்லையென்றும், கேள்விப்பட்டு மகிழ்ந்தோம்.

²⁷ இன்னும் நம்மீதுள்ள பிரமாணிக்கத்தைக் காப்பாற்றுங்கள். நமக்காக நீங்கள் செய்து வந்த யாவற்றிற்கும் பரிசு அளிப்போம்.

²⁸ உங்கள் மீது சுமத்தப்பட்ட வரிகளில் பலவற்றை நீக்குவோம். தவிர, உங்களுக்கு நாம் சிறப்புப் பரிசும் அளிப்போம்.

²⁹ இப்போது, நீங்களும், யூத மக்கள் யாவரும் செலுத்தி வந்த வரிகளை மன்னிக்கிறோம். உப்புத் தீர்வையை நீக்கி விடுகிறோம். பொன் முடியையும், உங்கள் விளைச்சலில் நீங்கள் செலுத்தி வரும் மூன்றிலொரு பகுதியையும் மன்னிக்கிறோம்.

³⁰ மரங்களிலிருந்து நமக்குச் சேர வேண்டிய பாதி விளைச்சலையும் இன்று முதல் உங்களுக்கு விட்டு விடுகிறோம். இது முதல் எக்காலமும் யூதேயா நாட்டிலும் சமாரியாவிலும் கலிலேயாவிலும், அதோடு சேர்க்கப்பட்ட மூன்று நகரங்களிலும் ஒன்றும் வாங்கப்பட மாட்டாது.

³¹ யெருசலேமும், அதைச் சேர்ந்த இடங்களும் புனிதமாகவும் தன்னுரிமையோடும் இருக்கக்கடவன. பத்திலொரு பகுதியும் வரியும் அதைச் சேரக்கடவன.

³² யெருசலேமிலுள்ள கோட்டையையும் உங்கள் அதிகாரத்தில் வைக்கிறோம். அதைக் காப்பதற்கும், தாம் தேர்ந்து கொள்ளும் மனிதரை நியமித்துக் கொள்வதற்கும் தலைமைக்குருவுக்கு அதிகாரம் அளிக்கிறோம்.

³³ எமது நாடெங்கும் இருக்கும் யூதேயா நாட்டுக் கைதிகள் அனைவருக்கும் வரி, மந்தைகளுக்காகச் செலுத்தும் தீர்வை முதலியவற்றை மன்னித்து, அவர்களையும் அனுப்பி விடுகிறோம்.

³⁴ முக்கியமான எல்லாத் திருநாட்களையும் ஓய்வு நாட்களையும் அமாவாசை நாட்களையும் வழக்கிலிருக்கும் திருநாட்களையும், பெரிய திருநாளுக்கு முந்தின மூன்று நாட்களையும், பிந்தின மூன்று நாட்களையும் எமது அரசுக்குட்பட்ட எல்லா யூதருக்கும் விடுமுறை நாட்களாகவும், ஓய்வுநாட்களாகவும் ஏற்படுத்துகிறோம்.

³⁵ அவர்களில் ஒருவனுக்கும் எதிராய் எக்காரியத்திலும் யாதொன்றைச் செய்யவும் நடத்தவும் எவனுக்கும் அதிகாரமில்லை.

³⁶ யூதரில் முப்பதினாயிரம் பேர் வரை மன்னர் படையில் சேர்த்துக்கொள்ளப் படுவார்கள். மன்னர் படைகளுக்குச் செய்யப்படுவது போல் அவர்களுக்கும் வேண்டியவைகளெல்லாம் கொடுக்கப்படும். மன்னருடைய கோட்டையைக் காப்பதற்கும் அவர்களில் பலர் தேர்ந்தெடுக்கப்படுவார்கள்.

³⁷ நம்பிக்கையோடு செய்ய வேண்டிய மதிப்புள்ள வேலைகளுக்கு அவர்களே தலைவர்களாக நியமிக்கப் படுவார்கள். மன்னர் கட்டளைப்படி யூதேயா நாட்டில் அவர்களே தலைவர்களாய் இருந்து, தங்கள் வழக்கப்படி நடப்பார்கள்.

³⁸ சமாரியாவினின்று யூதேயாவில் சேர்க்கப்பட்ட மூன்று நகரங்களும் யூதேயாவைச் சேர்ந்தவை என்றே பாவிக்கப்படும். அவை தலைமைக்குருவின் அதிகாரத்துக்கேயன்றி, வேறு எந்த அதிகாரத்துக்கும் உட்பட்டவை அல்ல.

³⁹ யெருசலேம் ஆலயப்பராமரிப்புச் செலவுக்காக நாம் தானமாகத் தோலெமாயிதையும், அதைச் சேர்ந்த நகரங்களையும் கொடுக்கிறோம்.

⁴⁰ மேலும், நமக்குச் சொந்தமான வருமானத்தில் பதினையாயிரம் சீக்கில் என்னும் வென்னி நாணயங்களை ஆண்டுதோறும் கொடுப்போம்.

⁴¹ கடந்த ஆண்டுகளில் நம்மால் தலைவர்களாக நியமிக்கப்பட்டவர்கள் இன்னும் கெடாமல் இருக்கும் பணமெல்லாம் ஆலயத்தின் வேலைகளுக்காகக் கொடுக்கும்படி செய்வோம்.

⁴² ஆலயத்தின் வருமானத்தினின்று இதுவரையிலும் எடுத்துவந்த ஐயாயிரம் சீக்கில் நாணயங்களும் கடவுளுக்கு ஊழியம் செய்து வரும் குருக்களைச் சேரும்.

⁴³ எக்காரியத்திலும் மன்னருடைய கோபத்துக்கு உள்ளான எவனாவது யெருசலேமிலும், அதன் எல்லைகளுக்குள்ளும் உள்ள ஆலயங்களில் தஞ்சமென்று ஓடுவானாகில் அவன் மன்னிக்கப்படுவான்@ நம் நாட்டில் அவனுக்குச் சொந்தமானவற்றையும் அவன் தன் விருப்பப்படி அனுபவிக்கக்கடவான்.

⁴⁴ ஆலயங்களைக் கட்டுவதற்கும், பழுதுப்பார்ப்பதற்கும் அரச கருவூலத்தினின்று செலவுக்குக் கொடுக்கப்படும்.

⁴⁵ யெருசலேம் சுவர்களைக் கட்டுவதற்கும், சுற்றிலும் வலுப்படுத்துவதற்கும், யூதேயாவில் சுற்றுச் சுவர்களைக் கட்டுவதற்கும் அரச கருவூலத்தினின்று கொடுக்கப்படும்.

⁴⁶ யோனத்தாசும் மக்களும் இவ்வார்த்தைகளைக் கேட்டு, அவற்றை நம்பவுமில்லை@ ஏற்றுக் கொள்ளவுமில்லை. ஏனென்றால், அவன் இஸ்ராயேலுக்குச் செய்த பெரும் தீங்குகளையும், வருவித்த துன்பங்களையும் நினைத்துக் கொண்டார்கள்.

⁴⁷ அலெக்சாந்தர் மீதோ விருப்புக் கொண்டார்கள். ஏனென்றால், அவன் சமாதான வார்த்தைகளைச் சொல்லி, எப்போதும் அவர்களுக்கு உதவியாகவும் இருந்தான்.

⁴⁸ அலெக்சாந்தர் பெரும் படை திரட்டி தெமெத்திரியுசை எதிர்த்துச் சென்றான்.

⁴⁹ இரண்டு மன்னர்களும் போர் தொடுத்தார்கள். தெமெத்திரியுஸ் படை முறியடிக்கப்பட்டது. அலெக்சாந்தர் அவனைத் துரத்திப் படைகள் மீது பாய்ந்தான்.

⁵⁰ சூரியன் மறையும் வரையில் கொடிய போர் நிகழ்ந்தது. தெமெத்திரியுஸ் அன்று மாண்டான்.

⁵¹ அலெக்சாந்தர் எகிப்து மன்னன் தோலெமேயுசுக்குத் தூதர்களை அனுப்பி:

⁵² நான் என் நாடு திரும்பி வந்தேன்@ என் முன்னோரின் அரியணையில் அமர்ந்தேன். என் ஆட்சியை அடைந்தேன்@ தெமெத்திரியுசைத் தோற்கடித்தேன்@ என் நாட்டைக் கைவசப்படுத்திக் கொண்டேன்.

⁵³ அவனோடு போர்தொடுத்து, அவனும் அவன் படைகளும் என்னால் முறியடிக்கப்பட்டனர். அவனது அரியணையிலும் நான் அமர்ந்தேன்.

⁵⁴ ஆதலால், இப்போது நாம் இருவரும் நட்புச் செய்து கொள்வோம். உன் மகளை எனக்கு மனைவியாகக் கொடு. நான் உன் மருமகனாய் இருப்பேன், உனக்கு ஏற்றப் பரிசுகளை வழங்குவேன் என்று சொல்லியனுப்பினான்.

⁵⁵ தோலெமேயுஸ் அவனுக்கு மறுமொழியாக: நீ உன் நாடு திரும்பி வந்து அவர்களுடைய அரியணை ஏறின நாள் பேறுபெற்ற நாள்.

⁵⁶ நீ எழுதியுள்ளபடி நான் செய்வேன். நாம் ஒருவரை ஒருவர் பார்க்கிறதற்கு நீ தோலெமாயிதுக்கு வா. அப்போது நீ கேட்டபடி என் புதல்வியை உனக்குக் கொடுப்பேன் என்று சொன்னான்.

⁵⁷ தோலெமேயுசும், அவன் புதல்வி கிளேயோப்பாத்திராவும் எகிப்தை விட்டுப் புறப்பட்டு, நூற்றருபத்திரண்டாம் ஆண்டு தோலெமாயிது வந்தார்கள்.

⁵⁸ அலெக்சாந்தர் மன்னனும் அவனைக் காண வந்தான். தொலெமேயுஸ் தன் புதல்வி கிளேயோப்பாத்திராவை அலெக்சாந்தருக்குக் கொடுத்தான்@ தோலெமாயிதில் அரசர்கள் செய்வது போல மிகச் சிறப்புடன் திருமணமும் செய்வித்தான்.

⁵⁹ அலெக்சாந்தர் மன்னன் யோனத்தாசுக்குத் தன்னை வந்து காணும்படி எழுதினான்.

⁶⁰ அவரும் வெகு சிறப்பாய் வந்து, இரு மன்னர்களையும் சந்தித்தார்@ அவர்களுக்குத் திரளான பொன்னும் வெள்ளியும் பரிசுகளும் கொடுத்தார்.

⁶¹ அவர்கள் முன் அன்பைப் பெற்றார். இஸ்ராயேலில் தீயவரும், தீய எண்ணமுள்ளவர்களும் அவர் மீது குற்றம்சாட்ட முற்பட்டார்கள். ஆனால், மன்னன் ஒன்றுக்கும் செவிசாயக்கவில்லை.

⁶² அவன் யோனத்தாசின் உடையைக் கழற்றி அவருக்கு அரசவுடை அணிவிக்கும்படி கட்டளையிட்டான். அவர்கள் அப்படியே செய்தார்கள். மன்னன் அவரைத் தன்னுடன் அமரும்படி செய்தான்.

⁶³ மேலும், தன் பிரபுக்களை நோக்கி: நீங்கள் இவனுடன் நகரின் மத்தியில் சென்று, இவனை எக்காரியத்திலும் எவனும் குற்றம் சாட்டக் கூடாதென்றும் எல்லாரும் அறியச் சொல்லுங்கள் என்று கூறினான்.

⁶⁴ எங்கும் வெளிப்படுத்தப்பட்ட அவர் மாட்சியைக் கேள்வியுற்றும், அவர் அரசவுடை அணிந்திருப்பதைப் பார்த்தும் அவரைக் குற்றம் சாட்டினவர்கள் எல்லாரும் ஓடிவிட்டார்கள்.

⁶⁵ மன்னன் அவரை மேன்மைப்படுத்தி, தன் நண்பரில் முதல்வராக ஏற்றுக் கொண்டு, அரசில் தலைவரும் அதிகாரியுமாய் நியமித்தான்.

⁶⁶ சமாதானத்தோடும் மகிழ்ச்சியோடும் யோனத்தாஸ் யெருசலேம் திரும்பினார்.

⁶⁷ நூற்றறுபத்தைந்தாம் ஆண்டு தெமெத்திரியுஸ் புதல்வன் தெமெத்திரியுஸ் என்பவன் கிரேத்து நாட்டினின்று தன் முன்னோருடைய நாட்டிற்கு வந்தான்.

⁶⁸ அலெக்சாந்தர் மன்னன் இதைக் கேள்விப்பட்டு மிகவும் கவலையடைந்து அந்தியோக்கியாவுக்குத் திரும்பினான்.

⁶⁹ தெமெத்திரியுஸ் மன்னன் செலேசீரியாவில் தலைவனாயிருந்த அப்பொல்லோனியுசைப் படைத்தலைவனாக நியமித்தான். அவன் பெரும் படை சேர்த்து யாம்னியாவுக்குச் சென்று, தலைமைக்குருவாகிய யோனத்தாசுக்கு:

⁷⁰ நீ ஒருவன் மட்டுமே எங்களை எதிர்க்கிறாய். மலைகளில் எங்களுக்கு எதிராய் நீ ஆட்சி செலுத்துவதால், எனக்கு நிந்தையும் அவமானமும் ஏற்படுகிறது.

⁷¹ ஆதலால், நீ வீரமுள்ளவனானால், சமவெளிக்கு இறங்கி வா. அவ்விடத்தில் நமது வலிமையைப் பார்த்துக் கொள்ளலாம். ஏனென்றால், சண்டைகளில் நான் வெற்றியடைவேன்.

⁷² நான் யாரென்றும், என்னுடன் உதவிக்கு வந்தவர்கள் யாரென்றும் கேட்டு அறிந்து கொள். உன் முன்னோர் அவர்களை எதிர்க்க முடியாமல் தங்கள் சொந்த நாட்டிற்கு இருமுறை ஓடியது போல, நீயும் எங்களை எதிர்த்து நிற்க முடியாது என்று சொல்கிறார்கள்.

⁷³ கல்லும் பாறையும், ஓடிப் போவதற்கு இடமும் இல்லாத சமவெளியில் எங்கள் திரளான குதிரைப் படைகளையும் சேனைகளையும் எவ்விதம் எதிர்த்து நிற்கப் போகிறாய் என்று சொல்லியனுப்பினான்.

⁷⁴ அப்பொல்லோனியுசின் வார்த்தைகளைக் கேட்ட யோனத்தாஸ் மனம் கலங்கினார். பதினாயிரம் பேரைத் தேர்ந்துகொண்டு, அவர்களோடு யெருசலேமினின்று புறப்பட்டார்@ அவருடைய சகோதரன் சீமோனும் அவருக்கு உதவியாக வந்தான்.

⁷⁵ யோப்பெ அருகே அவர்கள் பாளையம் இறங்கினார்கள். அயாப்பெயில் அப்பொல்லோனியுசின் காவலர்கள் இருந்தபடியால் அதனுள் புக முடியவில்லை. ஆகையால், அவர் அதைத் தாக்கினார்.

⁷⁶ நகரத்தில் இருந்தவர்கள் பயந்து கதவுகளைத் திறந்தார்கள். யோப்பெ நகரத்தை யோனத்தாஸ் கைப்பற்றினார்.

⁷⁷ இதை அறிந்த அப்பொல்லோனியுஸ் மூவாயிரம் குதிரை வீரரோடும், திரளான சேனைகளோடும் வந்தான்.

⁷⁸ அசோத்துஸ் நகருக்குப் போவது போல நடந்து, குதிரை வீரர் மீது தனக்குண்டான நம்பிக்கையினால் திடீரென்று சமவெளியில் வெளிப்பட்டான். யோனத்தாஸ் அவனைப் பின்தொடர்ந்து வந்து சண்டை செய்தார்.

⁷⁹ அப்பெல்லோனியுஸ் தன் பாளையத்தில் ஆயிரம் குதிரை வீரரைப் பின்னால் விட்டிருந்தான்.

⁸⁰ யோனத்தாஸ் தமக்குப் பின்னால் பகைவர் மறைந்திருக்கிறார்களென்றும் அறிந்தார். பகைவர் அவருடைய சேனைகளைச் சூழ்ந்து கொண்டு, காலை முதல் மாலை வரையிலும் அவர்கள் மீது அம்புகள் எய்தார்கள்.

⁸¹ யோனத்தாஸ் கட்டளையிட்டப்படி மக்களும் நின்றார்கள்@ குதிரைகளும் சோர்ந்து போயின.

⁸² சீமோன் தன் படையை நடத்திப் பகைவர் தம் காலாட்கள் மேல் பாய்ந்தான். குதிரை வீரர் களைத்துப் போயிருந்தனர். ஆதலால், பகைவர் முறியடிக்கப்பட்டு ஓடிப்போனார்கள்.

⁸³ சமவெளியில் தோற்கடிக்கப்பட்டவர்கள் அசோத்துஸ் நகரத்துக்கு ஓடி, தங்கள் உயிரைக் காப்பாற்றத் தங்கள் கடவுள் தாகோன் ஆலயத்தில் புகுந்து கொண்டார்கள்.

⁸⁴ யோனத்தாஸ் அசோத்துசையும், சுற்றிலுமிருந்த நகரங்களையும் கொளுத்தி விட்டு, எல்லாவற்றையும் பறிமுதல் செய்தார். தாகோன் கோயிலையும், அதில் இருந்தவர்களையும் கொளுத்தி விட்டார்.

⁸⁵ வாளுக்கு இரையானவர்களும் நெருப்பில் மாண்டவர்களும் ஏறக்குறைய எண்ணாயிரம்பேர்.

⁸⁶ யோனாத்தாஸ் அவ்விடமிருந்து புறப்பட்டு அஸ்காலோன் சேர்ந்தார். அந்நகர மக்கள் மரியாதைகள் செய்து, அவரை எதிர்கொண்டு அழைக்கப்போனார்கள்.

⁸⁷ ஏராளமான பொருட்களைக் கொள்ளையடித்துக் கொண்டு யோனத்தாஸ் தம்மைச் சேர்ந்தவர்களோடு யெருசலேம் திரும்பினார்.

⁸⁸ அலெக்சாந்தர் இவைகளைக் கேள்விப்பட்டபோது இன்னும் யோனத்தாசை அதிக மேன்மைப்படுத்தி,

⁸⁹ அரச குலத்தின் பிரபுக்களுக்குக் கொடுக்கும் வழக்கம் போல் அவருக்குப் பொன்சரடு அனுப்பினான். மேலும், அக்காரோனையும், அதைச் சேர்ந்த ஊர்களையும் அவருக்கு உரிமை ஆக்கினான்.