சீராக் ஆகமம் - பழைய ஏற்பாடு

¹ கோபம் கொள்வதை விடக் கண்டித்து அறிவுரை சொல்வதும், குற்றத்தை ஏற்றுக்கொள்கிறவன் நியாயம் சொல்லும் போது அவனைத் தடை செய்யாதிருப்பதும் எவ்வளவோ நலமான காரியம்!

² அண்ணகனின் ஆசையுணர்வு சிறுமியின் கன்னிமையை அழிக்கும்.

³ அதுபோலவே நீதியற்ற தீர்ப்பைச் சொல்லுகிறவனும் அக்கிரமமான நீதி செலுத்துகிறான்.

⁴ கண்டிக்கப்பட்ட போது மனவருத்தம் காண்பிப்பது எவ்வளவோ நலமானது. அப்போது தான் மனம் பொருந்திச் செய்யும் குற்றத்தைத் தவிர்ப்பாய்.

⁵ ஞானியாகக் கண்டு ஏற்றுக் கொள்ளப்படுகிறவன் மௌனமாய் இருக்கிறான். பேசுகிறதற்குத் துடிக்கிறவன் பகைக்கப்பட வேண்டியவன்.

⁶ பேசும் திறமை இல்லாததால் மௌனமாய் இருக்கிறவனும் உண்டு@ தகுந்த காலம் அறிந்து மௌனமாய் இருக்கிறவனும் உண்டு.

⁷ ஞானமுள்ள மனிதன் சமயம் கிடைக்குமட்டும் மௌனமாய் இருப்பான். அற்பனும் அவிவேகியுமோ சமயத்திற்குக் காத்திரார்.

⁸ பற்பல வார்த்தைகளைப் பயன்படுத்துகிறவன் தன் ஆன்மாவைக் காயப்படுத்துகிறான். அநியாயமாய் அதிகாரத்தை அபகரித்துக் கொள்கிறவன் பகைக்கப்படுவான்.

⁹ தீநெறியாளனான மனிதனுக்குத் தீமைகளில் வெற்றி உண்டு. ஆனால், அந்த வெற்றியே அவனுக்குக் கேடாகின்றது.

¹⁰ பயனற்ற ஈகையும் உண்டு@ இரு மடங்கு வெகுமதி அளிக்கக் கூடிய ஈகையும் உண்டு.

¹¹ மகிமையைப் பற்றியே ஒருவன் இழிவடைகிறான். தாழ்மையினாலேயே ஒருவன் தலையெடுக்கிறான்.

¹² உதவாத பலவற்றைச் சொற்ப விலைக்கு வாங்கிப் பிறகு ஏழு மடங்கு அதிகமாய்ச் செலவு செய்கிறவனும் உண்டு.

¹³ ஞானி தன் வார்த்தைகளினால் தன்னைத் தானே பிறருக்கு விருப்பமாக்கிக் கொள்கிறான். மூடருடைய பரிவுகள் வீணாகின்றன.

¹⁴ அறிவிலியினுடைய ஈகை உனக்கு விருப்பப்படாது. ஏனென்றால், அவனுக்கு ஏழு கண்கள் உண்டு.

¹⁵ கொஞ்சமாய்க் கொடுப்பவன் வெகுவாய்ச் சொல்லிக் காட்டுவான். அவன் வாய் திறப்பதே நெருப்பு மூட்டுவதாகின்றது.

¹⁶ ஒருவன் இன்றைக்குக் கடன் கொடுத்து நாளைக்குக் கேட்பான். இத்தகைய மனிதன் பகைக்கு உகந்தவன்.

¹⁷ மூடனுக்கு நண்பன் இல்லை. அவன் நற்செயல்களினால் யாருக்கும் விருப்பு உண்டாவதில்லை.

¹⁸ ஏனென்றால், அவன் அப்பத்தை உண்கிறவர்கள் பொய்யான நாவுள்ளவர்கள். அவர்கள் எத்தனை முறை எவ்வளவு அவனைக் கேலி செய்கிறார்கள்!

¹⁹ ஏனென்றால், தான் மீதி வைக்க வேண்டியதையும், அப்படி மீதி வைக்கத் தேவையில்லாததையும் தகுந்த விவேகத்துடன் செலவிடவில்லை.

²⁰ பொய்யான நாவினால் வரும் கேடு உயர இருந்து கட்டாந்தரையில் விழுகிறவனுக்கு ஒத்தது. இவ்வாறே தீயோருடைய இழிவு வெகு விரைவில் வரும்.

²¹ ஆத்திரக்காரனான மனிதன் வீணான கதையைப் போல நெறியற்றவர்களுடைய வாயில் அடிக்கடி வருவான்.

²² மூடனுடைய வாயில் நீதிமொழி நிந்திக்கப்படும். ஏனென்றால், அதைக் காலம் அறிந்து அவன் சொல்வதில்லை.

²³ வசதியில்லாததனால் குற்றம் செய்யத் தவறுகிறவன் உண்டு. அவன் அயர்ந்திருக்கையில் தூண்டப்படுவான்.

²⁴ வெட்கத்தை முன்னிட்டுத் தன் ஆன்மாவை இகழ்கிறவனும் உண்டு. அவிவேகியான மனிதன் அதைப் போக்கடிக்கிறான்@ மனிதரின் முகத் துதிக்காகத் தன்னை இழந்து போகிறான்.

²⁵ வெட்கத்தினால் நண்பனுக்கு வாக்குறுதி கொடுக்கிறவன் காரணமின்றி அவனைப் பகைவனாக்கிக் கொள்கிறான்.

²⁶ மனிதனிடம் பொய்மை நிந்தைக்குரியது. ஆனால், தீநெறியாளர் வாயில் அது ஓயாமல் வரும்.

²⁷ அடிக்கடி பொய் சொல்லுகிறவனை விடத் திருடன் தாவிளை. ஆனால், இருவருமே அழிவார்கள்.

²⁸ பொய்யருடைய நடத்தை மேன்மை அற்றதாய் இருக்கின்றது. அவர்களிடம் வெட்கம் எப்போதும் குடி கொண்டிருக்கிறது.

²⁹ ஞானி வார்த்தைகளினால் தன்னை வெளிப்படுத்துவான். விவேகி பெரியோருக்குப் பிரியப்படுவான்.

³⁰ தன் நிலத்தில் பாடுபடுகிறவன் விளைச்சல்களின் குவியலைச் சேர்ப்பான். நீதியை நிறைவேற்றுகிறவன் உயர்த்தப்படுவான். பெரியோருக்குப் பிரியப்படுகிறவன் அக்கிரமத்தைத் தவிர்ப்பான்.

³¹ கையூட்டுகளும் வெகுமதிகளும் நீதிபதிகளுடைய கண்களைக் குருடாக்குகின்றன. அவை ஊமையனைப் போல் அவர்கள் கண்டனங்களை அகற்றும்.

³² மறைக்கப்பட்ட ஞானத்தாலும் காணப்படாத செல்வத்தாலும் வரும் பயன் என்ன?

³³ தன் ஞானத்தை மறைக்கிறவனை விடத் தன் மூடத்தனத்தை மறைக்கிறவன் மேலானவன்.