சீராக் ஆகமம் - பழைய ஏற்பாடு

¹ ஞானமுள்ள நீதிபதி தன் குடிகளுக்கு நீதியாய்த் தீர்ப்புச் சொல்வான். அறிவாளியின் ஆட்சி நிலையுள்ளதாய் இருக்கும்.

² மக்களுடைய நீதிபதி எப்படியோ அப்படியே அவன் ஏவலர்களும். நகரத் தலைவன் எப்படியோ அப்படியே அந் நகரில் வாழ்கிறவர்களும்.

³ அறிவற்ற அரசன் தன் குடிகளுக்குக் கெடுதி செய்வான். தலைவர்களின் அறிவுக்கேற்ற அளவு நகர்களில் குடிகள் தொகை ஏறும்.

⁴ மண்ணுலக அரசாட்சி கடவுளின் கையில் இருக்கின்றது. அதை ஆள்வதற்குத் தகுதியான தலைவரை அவர் வேண்டிய போது எழுப்புவார்.

⁵ மனிதனுடைய பேறும் கடவுள் கையில் இருக்கின்றது. அவர் ஞானிக்கு வேண்டிய மரியாதையைச் செய்விப்பார்.

⁶ பிறரால் உனக்கு உண்டாகும் எவ்விதத் தீமையையும் நினைவு கூராதே. தீச் செயல்கள் எதையும் நீ செய்யாதே.

⁷ அகந்தை கடவுளாலும் மனிதராலும் அருவருக்கப்படத் தக்கதாய் இருக்கின்றது. மனிதருடைய எல்லா அக்கிரமமும் வெறுக்கப்படத்தக்கது.

⁸ அநீதிகள், அக்கிரமங்கள், நிந்தைகள், பலவித மோசங்கள் முதலியவைகளை முன்னிட்டு, அரசு ஒரு நாட்டினின்று வேறொரு நாட்டுக்கு மாற்றப்படுகின்றது.

⁹ பேராசைக்காரனைக் காட்டிலும் கெடுதியானவன் ஒருவனுமில்லை. மண்ணும் சாம்பலும் அகந்தை கொள்வது ஏன்?

¹⁰ பணத்தை நேசிப்பதை விடத் தீயது ஒன்றுமில்லை. அப்படிச் செய்பவன் தன் ஆன்மாவை விலைபேசுகிறவனாவான்@ ஏனென்றால், தன் ஆயுட் காலத்திலேயே தனக்கு மிகவும் சொந்தமானவைகளை எறிந்து விடுகிறான்.

¹¹ எந்த அதிகாரமும் நெடுநாளாக நிலை கொள்ளாது. நீடித்த நோய் மருத்துவனுக்குச் சுமையாய் இருக்கின்றது.

¹² நோயின் ஆரம்பத்திலேயே மருத்துவன் அதைத் தறித்து விடுகிறான். அதைப் போலவே, அரசன் இன்று இருக்கிறான்@ நாளை இறக்கிறான்.

¹³ மனிதன் சாகும் போது பாம்புகளும் மிருகங்களும் புழுக்களுமே அவன் உரிமையாகும்.

¹⁴ கடவுளை விட்டகன்று போவதே மனிதனுடைய அகந்தையின் தொடக்கம்.

¹⁵ ஏனெனில் தன்னைப் படைத்தவரிடத்தினின்று அவன் மனம் விலகிப் போகின்றது@ அகந்தை எல்லாப் பாவங்களின் அடிப்படையாகவும் இருக்கிறது. அகந்தையால் பீடிக்கப்பட்டவன் கொடிய சாபத்துக்கு உரியவனாவான்@ இறுதியில் அது அவனை அழிக்கும்.

¹⁶ ஆதலால் தான் ஆண்டவர் பாவிகளின் கூட்டத்தை அவமானப்படுத்தினார். எப்போதும் அவர்களை அழித்தார்.

¹⁷ அகந்தை கொண்ட அதிகாரிகளுடைய அரியணைகளைக் கடவுள் வீழ்த்துவார். அவர்களுக்குப் பதிலாய்ச் சாந்தமுள்ளவர்களை அரியணைகளில் இருத்துவார்.

¹⁸ அகந்தை கொண்ட மக்களுடைய வேர்களை ஆண்டவர் உலர வைத்தார்@ அவர்களினின்றே தாழ்ச்சியுள்ளவர்களை நட்டு வைத்தார்.

¹⁹ அகந்தை கொண்டவர்களுடைய நாடுகளை ஆண்டவர் ஒழித்தார். அடித்தளம் மட்டும் அவர்களை அழித்தார்.

²⁰ அவர்களில் சிலரைப் பட்டுப்போகும்படி செய்து அவர்களைச் சிதறடித்தார்@ அவர்களுடைய நினைவும் மண்ணுலகினின்று அற்றுப்போகும்படி செய்தார்.

²¹ அகந்தை கொண்டவர்களுடைய நினைவை ஆண்டவர் அழித்தார். மனத்தாழ்ச்சி உடையவர்களுடைய நினைவு நிலைத்திருக்கும்படி செய்தார்.

²² அகந்தை மனிதனுக்கு ஆகாது. பெண்களிடத்தில் பிறந்தவர்களுக்குக் கோபம் தகாது.

²³ கடவுளுக்குப் பயந்து நடக்கும் மனித இனம் உயர்த்தப்படும்@ ஆண்டவருடைய கட்டளைகளை அசட்டை செய்யும் இனமோ அவமதிக்கப்படும்.

²⁴ சகோதரரைச் சரியாய் நடத்துகிறவன் அவர்களால் மதிக்கப்படுவான். ஆண்டவருக்குப் பயந்து நடக்கிறவர்களை அவர் கண்ணோக்குவார்.

²⁵ செல்வமுடையவனாய் இருந்தாலும் சரி, உயர் குடிப் பிறந்தவனாய் இருந்தாலும் சரி, எளியவனாய் இருந்தாலும் சரி -கடவுளுக்குப் பயப்படுவது எல்லாருக்கும் மகிமை.

²⁶ எளியவனாய் இருப்பதால் ஞானியை நிந்தியாதே@ செல்வனாய் இருப்பதனால் பாவியைப் புகழாதே.

²⁷ பெரியவனும் நீதிபதியும் வல்லமையுள்ளவனும் மரியாதை அடைகிறார்கள். ஆனால், கடவுளுக்குப் பயந்து நடப்பவனை விடப் பெரியவன் எவனும் இல்லை.

²⁸ உரிமையுள்ளவர்கள் தங்கள் அறிவாளியான அடிமையின் கருத்துக்கு இணங்குவார்கள். விவேகமும் நல்லொழுக்கமும் உள்ள மனிதன் கண்டிக்கப்பட்டால் முறையிடான். விவேகமில்லாதவனோ அவமதிக்கப்படுவான்.

²⁹ உன் வேலையை நன்றாய்ச் செய்ததால் உன்னை நீயே உயர்த்திக் கொள்ளாதே. இக்கட்டு நேரத்தில் சோம்பலாய் இராதே.

³⁰ மகிமையுடன் இருந்தும் உண்ண ஒன்றுமில்லாதிருப்பவனை விட, உழைத்து மிகுதியாய்ச் சம்பாதிப்பவன் சிறந்தவன்.

³¹ மகனே, உன் ஆன்மாவைச் சாந்தத்தில் நிலைநிறுத்து@ அதைத் தக்கபடி மதித்து நட.

³² தன் ஆன்மாவைக் கெடுக்கும் குற்றவாளி நீதிமானாக மதிக்கப்படுவானோ? (இல்லை) தன் ஆன்மாவைக் கறைப்படுத்தினவன் மகிமைப் படுத்தப்படுவானோ? (கண்டிப்பாய் இல்லை)

³³ எளியவன் தன் நன்னெறியாலும் பயத்தினாலும் மகிமை அடைகிறான். மற்றும் சிலர் தங்கள் செல்வத்தின் பொருட்டு (வீணில்) மகிமை அடைகிறார்கள்.

³⁴ வறுமையிலேயே மகிமை அடைகிறவன் செல்வமுடையவனானால் எவ்வளவோ மகிமை அடைவான்! ஆனால், செல்வத்தால் பெருமை பாராட்டுகிறவன் வறுமைக்குப் பயப்படுவான்.