வால்காவிலிருந்து கங்கை வரை - பக்கம் 189

    அவர்களோடு கூடவே அஸ்வகோஷும் சென்றான். மேடைக்குப் பக்கத்திலே அவனை உட்கார்த்திவைத்தனர். அன்று ஒரு கிரேக்க சோக நாடகம் பிராகிருத பாஷையிலே நடிக்கப்பட்டது. கிரேக்ககுல யுவர்களும்- யுவதிகளும் அதில் பங்கெடுத்துக் கொண்டிருந்தனர். நடிகர்களும் நடிகைகளும் கிரேக்க நாட்டினரைப்போலவே உடை உடுத்தி நடித்தனர். ஒவ்வொரு காட்சிக்கும் உபயோகிக்கப்பட்ட சித்திரத்திரை கிரேக்க முறையிலே இருந்தது. கதாநாயகியாக நடித்தவள் நாம் நன்கறிந்த பிரபா. அவளுடைய நடிப்புத் திறமையிலே அஸ்வகோஷ் அப்படியே முழுகிப் போய்விட்டான். நாடகத்தின் மத்தியில் ஒரு பொருத்தமான கட்டத்திலே, ஊர்வசி வியோகத்தைப் பாடும்படி அவனைக் கிரேக்க வாலிபர்கள் கேட்டுக்கொண்டார்கள். அவன் மறுக்காமல் மேடை மீதேறினான். அவனுடைய கீதம் அவனுடைய கண்களிலிருந்து மட்டும் கண்ணீரைக் கொண்டு வரவில்லை. அங்கு கூடியிருந்த அனைவரையும் கண்ணீர்

பெருக்கும்படி செய்துவிட்டது. அந்தச் சமயத்தில் அவனுடைய பார்வை பிரபாவின் அன்பு நிறைந்த கண்களைச் சந்தித்தது.

    நாடகம் முடிந்ததும் நாடகத்திலே நடித்த யுவர்களும் யுவதிகளும் அஸ்வகோஷுக்கு அறிமுகம் செய்துவைக்கப்பட்டனர். அஸ்வகோஷ், “இந்த சாகேத நகரத்திலே வாழ்ந்துகொண்டிருக்கும் நான் இந்த அற்புதமான கலையைப் பற்றிச் சிறிதும் அறியாமல் இருந்திருக்கிறேன். நான் இதுவரை பார்த்திராத ஒரு ‘பிரபாலோக’ (ஜோதி உலகத்தை எனக்குக் காண்பித்தீர்கள். நண்பர்களே! நான் உங்களுக்கு மிகவும் கடமைப்பட்டிருக்கிறேன்” என்று மகிழ்ச்சியோடு கூறினான்.

    “பிரபாலோகம்” என்று அவன் கூறியபொழுது, யுவதிகளெல்லாம் பிரபாவைப் பார்த்துப் புன்முறுவல் பூத்தனர்.

    “என்னுடைய மனதிலே ஓர் எண்ணம் உதிக்கிறது. நீங்கள் இன்று பிராகிருத பாஷையிலே கிரேக்க நாடகத்தை நடத்தினீர்கள். அதே தோரணையில் நாடக முறையை அனுசரித்து, நம் நாட்டுக் கதைகளைக் கொண்டு நாடகங்கள் தயாரிக்கலாம் என்று கருதுகிறேன்” என்றான் அஸ்வகோஷ்.

    “கவிஞரே! நீங்கள் நினைத்தால் கிரேக்க நாடகங்களைவிடச் சிறந்த நாடகங்களைத் தயாரிக்க முடியும் என்று நாங்கள் நிச்சயமாக நம்புகிறோம்.”

    “அப்படிச் சொல்லாதீர்கள். கிரேக்க நாடகாசிரியர்களின் மாணவன் ஸ்தானத்தை அடையக்கூட எனக்குத் தகுதியிருக்கிறதோ என்னவோ! நல்லது. ஊர்வசி வியோகத்தையே ஒரு நாடகமாக எழுதலாமா?”

    “ரொம்ப நல்லது! நாங்கள் அதை நடிக்க மகிழ்ச்சியோடு காத்துக்

கொண்டிருக்கிறோம். ஆனால் ஒரே ஒரு நிபந்தனை. புரூரவாவின் வேஷத்தை நீங்கள்தான் தாங்க வேண்டும்.”

    “எனக்கு ஆட்சேபணை இல்லை. சிறிது பயிற்சி எடுத்துக் கொண்டால் நானும் பிழையின்றி நடிப்பேன் என்றே கருதுகிறேன்.”

    “காட்சிக்கு வேண்டிய திரைகளை எழுத ஏற்பாடு செய்கிறோம்.”

    “காட்சித் திரைகளிலே புரூரவாவின் தேசக்காட்சிகள் சரியாய்