பழமொழி நானூறு - பதினெண் கீழ்க்கணக்கு

அல்லவை செய்ப, அலப்பின்; அல்வாக்கால், செல்வது அறிகிலர் ஆகிச் சிதைந்து எழுவர்;- கல்லாக் கயவர் இயல்போல்;-நரியிற்கு ஊண் நல் யாண்டும் தீ யாண்டும் இல்.

101

(கீழ்மக்கள் வறுமையுற்ற இடத்து அது காரணமாகத் தீமையைச் செய்துண்பார்கள் செல்வம் உற்ற இடத்து செல்லும் நன்னெறியை அறியாதவர்களாகி அறத்தைக் கெடுத்து ஒழுகுவார் கல்லாத கீழ் மக்களுக்கு நன்மை என்பதில்லாததுபோல நரியினுக்கு உணவு பெறுகின்ற நல்லகாலமும் பெறாத பஞ்ச காலமும் இல்லை.

கருத்து: கல்வியறிவில்லாத கயவர்கள் எக்காலமும் தீமையையே புரிந்தொழுகுவார்கள்.

கூர் அறிவினார் வாய்க் குணமுடைச் சொல் கொள்ளாது, கார் அறிவு கந்தா, கடியன செய்வாரைப் பேர் அறியார் ஆயின பேதைகள் யார் உளரோ?- ஊர் அறியா மூரியோ இல்.

102

ஊரில் வாழ்பவர்களால் அறியப்படாத பொலி காளை இல்லை (அதுபோல) உண்மை ஞானம் உடையார் வாயால் சொல்லும் நற்குணம் உடைய சொற்களை மனத்துட் கொள்ளாது. கார் அறிவு கந்து ஆ(க) - அஞ்ஞானத்தைப் பற்றுக்கோடாகக்கொண்டு தீய செயல்களைச் செய்தொழுகுவோரை அவரது பேரினை அறியாதவர்களாகிய அறிவிலிகள் யாவர் உலகத்துளர். (இல்லை.)

கருத்து:கயவர் எல்லோராலும் அறியப்படுவர்.

நிரந்து வழி வந்த நீசருள் எல்லாம் பரந்து ஒருவர் நாடுங்கால், பண்புடையார் தோன்றார்;- மரம் பயில் சோலை மலை நாட!-என்றும் குரங்கினுள் நன் முகத்த இல்.

103

மரங்கள் மிக்குச் செறிந்த சோலைகள் சூழ்ந்த மலைநாட்டிற்கு உரியவனே குரங்கினங்களுள் நல்ல முகத்தை உடையவை இல்லை; (அதுபோல) நிரந்து வழிவந்த - பெருகி வழிவழியாகவந்த தீயகுணமுடையாரெல்லாருள்ளும் பெருக ஆராய்ந்து ஒருவரைத் தேறும்பொழுது நல்ல குணமுடையார் காணப்படார்.

கருத்து:கீழ்மக்களுள் நல்லோர் காணப்படார்.

ஊழாயினாயிரைக் களைந்திட்டு, உதவாத கீழாயினாரைப் பெருக்குதல்,-யாழ் போலும் தீம் சொல் மழலையாய்!-தேன் ஆர் பலாக் குறைத்து, காஞ்சிரை நட்டு விடல்.

104

யாழிசையைப்போன்ற இனிமையான மழலைச்சொல்லை உடையாய்! முறைப்படியே தமக்கு நன்மை செய்வாரை நீக்கிவிட்டு பயன்படாத கீழ்மக்களைத் தம்மோடு மிகுதியும் சேர்த்தல் தேன் நிறைந்த பலாமரத்தை வெட்டி அவ்விடத்தில் எட்டி மரத்தை வைத்து நீர் முதலியன கொண்டு வளர்த்துவிடுதலோடொக்கும்.

கருத்து: கீழ்மக்களைத் தம்மோடு சேர்த்துக்கொள்ளுதல் துன்பத்திற் கேதுவாம்.

பெரியார்க்குச் செய்யும் சிறப்பினைப் பேணிச் சிறியார்க்குச் செய்து விடுதல்,-பொறி வண்டு பூ மேல் இசை முரலும் ஊர்!-அது அன்றோ, நாய்மேல் தவிசு இடும் ஆறு.

105

பொறிவண்டு பூமேல் இசை முரலும் ஊர புள்ளிகளையுடைய வண்டுகள் பூக்களின்மீது இருந்து இசை பாடும் மருதநிலத் தலைவனே! அறிவிற் பெரியார்க்குச் செய்யும் சிறப்பினை விரும்பி அறிவிற் சிறியார்க்குச் செய்தல் அச்செயலன்றோ யானைமேல் இடவேண்டிய கல்லணையை இழிந்த நாயின்மீதுஇட்டதை ஒக்கும்.

கருத்து: பெரியோர்க்குச் செய்யும் சிறப்பினைச் சிறியோர்க்குச்செய்தலாகாது.