நற்றிணை - 229. பாலை

'சேறும், சேறும்' என்றலின், பல புலந்து, 'சென்மின்' என்றல் யான் அஞ்சுவலே; 'செல்லாதீம்' எனச் செப்பின், பல்லோர் நிறத்து எறி புன் சொலின்திறத்து அஞ்சுவலே; அதனால், சென்மின்; சென்று வினை முடிமின்; சென்றாங்கு,	5
அவண் நீடாதல் ஓம்புமின்; யாமத்து, இழை அணி ஆகம் வடுக் கொள முயங்கி, உழையீராகவும் பனிப்போள் தமியே குழைவான், கண்ணிடத்து ஈண்டித் தண்ணென, ஆடிய இள மழைப் பின்றை,	10
வாடையும் கண்டிரோ, வந்து நின்றதுவே?

'நாம் வினைவயிற் செல்வோம் நாம் வினைவயிற் செல்வோம் என்று நீர் பலகாலும் கூறுதலாலே யான் பலவாகப் புலந்து கூறிச் செல்லுவீராக' என்று சொல்லுதற்கு அஞ்சாநிற்பேன்; 'நீர் செல்லாது இங்கே இருமின்' என்று சொன்னால் பலருங் கூறும் மார்பிலே தைக்கின்ற அம்பு போன்ற புல்லிய சொல்லினிமித்தமாக எங்கே பழிவந்து மூடுமோ என்று அதற்கும் நான் அஞ்சாநிற்பேன்; ஆதலால் நீர் செல்லுவீராக! சென்று வினை முடிப்பீராக! அங்ஙனம் முடிக்கச் சென்ற அவ்விடத்து நெடுங்காலம் நிற்றலை ஒழியுமாற்றைப் பாதுகாத்துக் கொள்வீராக!; இரவு நடுயாமத்துக் கலன் அணிந்த மார்பிலே தழும்புகொள்ளுமாறு முயங்கி நீயிர் அருகிருப்பீராயினும் இவள் நடுங்காநிற்பள்¢ கண்டீர்!; அத்தகையாள் இப்பொழுது தனியேயிருந்து வருந்துமாறு அகன்ற இடமெங்கும் பரவி நெருங்கித் தண் எனும்படி இயங்குகின்ற பெய்து வெளிதாகிய மேகத்தின் பின்னர்; வந்துநின்ற வாடைக் காற்றையுங் கண்டீரன்றோ? ஆதலின் ஆராய்ந்து ஏற்றது செய்ம்மின்!;

தலைமகனால் பிரிவு உணர்த்தப்பட்ட தோழி, தலைமகளை ஆற்றுவித்துச் செல்ல உடன்பட்டது; செலவு அழுங்குவித்ததூஉம் ஆம்.