நற்றிணை - 228. குறிஞ்சி

என் எனப்படுமோ- தோழி!- மின்னு வசிபு அதிர் குரல் எழிலி, முதிர் கடன் தீர, கண் தூர்பு விரிந்த கனை இருள் நடு நாள், பண்பு இல் ஆர் இடை வரூஉம் நம் திறத்து அருளான்கொல்லோ தானே- கானவன்	5
சிறு புறம் கடுக்கும் பெருங் கை வேழம், வெறி கொள் சாபத்து எறி கணை வெரீஇ, அழுந்துபட விடரகத்து இயம்பும் எழுந்து வீழ் அருவிய மலை கிழவோனே?

தோழீ! கானகத்து வாழும் வேட்டுவனது முதுகுபோன்ற பெரிய துதிக்கையையுடைய களிற்றியானை; அச்சங்கொண்ட வில்லினின்று எய்யுங்கணைக்கு அஞ்சி (ஓசையானது) மலைப்பிளப்பின் ஆழத்தே சென்று மோதுமாறு பிளிற்றா நிற்கும்; குதித்து விழுகின்ற அருவியையுடைய மலைக்குரிய நங்காதலன்; மின்னலாலே இருளைப் பிளந்துகொண்டு முழங்குகின்ற குரலையுடைய மேகம்; தான் சூன்முதிர்த லுடைமையால் அக்கடன் தீருமாறு கண்ணொளி மறையும்படி பரத்தலினாலே செறிந்த இருளையுடைய நடுயாமத்தில்; இயல்பு இல்லாத அரிய வழியில் வந்து எம்மாட்டு அருளுதல் செய்யானோ?; இப்பொழுது அவன் வந்து தலையளி செய்யாதிருத்தற்குக் காரணந்தான் என்னென்று சொல்லப்படுமோ?

தோழி, சிறைப்புறமாகத் தலைமகட்குச் சொல்லுவாளாய்,தலைமகன் கேட்பச் சொல்லியது. - முடத்திருமாறனார்