குறுந்தொகை - 43. பாலை - தலைவி கூற்று

செல்வார் அல்லரென் றியானிகழ்ந் தனனே ஒல்வாள் அல்லளென் றவரிகழ்ந் தனரே ஆயிடை, இருபே ராண்மை செய்த பூசல் நல்லராக் கதுவி யாங்கென் அல்லல் நெஞ்சம் அலமலக் குறுமே.	5
- அவ்வையார்.

தோழி! யான! தலைவர் நம்மைப் பிரிந்து செல்லாரென்று எண்ணி அவர் செலவை விலக்காமற் சோர்ந்திருந்தேன்; அவர் நம் பிரிவை இவளுக்கு அறிவித்தால் அதற்கு இவள் உடம்படாளென்று எண்ணி என்னிடம் சொல்லுதலினின்றும் சோர்ந்தனர்; அக்காலத்தே இருவரிடத்துமுள்ள இரண்டு பெரிய ஆண்மைகள் செய்த போரினால் எனது துன்பத்தையுடைய நெஞ்சு நல்லபாம்பு கவ்விக் கடித்ததனால் வருத்தப்படுவதைப் போல இப்பொழுது மிக்க கலக்கத்தையடையா நின்றது.

முடிபு: செல்வா ரல்லரென்று யான் இகழ்ந்தேன்; ஒல்வாளல்ல ளென்று அவர் இகழ்ந்தனர்; ஆயிடைச் செய்த பூசலால் என் நெஞ்சம் அலமலக்குறும்.    

கருத்து: தலைவர் என்னிடம் சொல்லாமற் பிரிந்தமையின் நான் கலங்குவேனாயினேன்.