குறுந்தொகை - 162. முல்லை - தலைவன் கூற்று
(தலைவியைப் பிரிந்த தலைமகன் தான் மேற்கொண்ட செயல் முடித்து மீளும்பொழுது வழியில் அரும்பியிருந்த முல்லையைப் பார்த்து, ‘நீ தனித்திருப்போரை நோக்கி அரும்பால் எள்ளி நகையாடல் தகுமோ?” என்று கூறியது.)
| கார்புறத் தந்த நீருடை வியன்புலத்துப் பலர்புகு தரூஉம் புல்லென் மாலை முல்லை வாழியோ முல்லை நீநின் சிறுவெண் முகையின் முறுவல் கொண்டனை நகுவை போலக் காட்டல் |
5 |
| தகுமோ மற்றிது தமியோர் மாட்டே. | |
| - கருவூர்ப் பவுத்திரனார். |
முல்லையே நீ வாழ் வாயாக. முல்லையே மேகத்தாற் பாதுகாக்கப் பெற்ற நீரையுடைய அகன்ற முல்லை நிலத்தின்கண் பலர் தம் இல்லத்திற் புகும் ஒளியிழந்த மாலைக் காலத்தில் நீ நினது சிறிய வெள்ளிய அரும்புகளினால் புன்னகை கொண்டாய்; தலைவியரைப் பிரிந்த தனிமையை யுடையோர்பால் எள்ளி நகைப்பாய் போலக் காட்டுதலாகிய இது நினக்குத் தகுமோ?
முடிபு: முல்லை, வாழி! முல்லை, புலத்து மாலையில் நீ முகையின் முறுவல் கொண்டனை; தமியோர் மாட்டு நகுவை போலக் காட்டல் தகுமோ?
கருத்து: நான் தலைவியைப் பிரிந்தமையை இகழ்ந்து என்னைச் சிரிப்பதுபோல் இம்முல்லைக் கொடிகள் பூத்தன.
தேடல் தொடர்பான தகவல்கள்:
குறுந்தொகை - 162. முல்லை - தலைவன் கூற்று, முல்லை, இலக்கியங்கள், தகுமோ, குறுந்தொகை, தலைவன், கூற்று, போலக், நகுவை, தமியோர், முல்லையே, கொண்டனை, காட்டல், எள்ளி, சங்க, எட்டுத்தொகை, தலைவியைப், பிரிந்த, முகையின், முறுவல்