குறுந்தொகை - 149. பாலை - தலைவி கூற்று

அளிதோ தானே நாணே நம்மொடு நனிநீ டுழந்தன்று மன்னே இனியே வான்பூங் கரும்பின் ஓங்குமணற் சிறுசிறை தீம்புனல் நெரிதர வீய்ந்துக் காஅங்குத் தாங்கு மளவைத் தாங்கிக்	5
காம நெரிதரக் கைந்நில் லாவே.
- வெள்ளி வீதியார்.

தோழி! நாணம் நம்மோடு மிக நெடுங்காலம் உடனிருந்து வருந்தியது; இனிமேல் வெள்ளிய பூவையுடைய கரும்பினது உயர்ந்த மணலையுடைய சிறிய கரை இனிய நீர் நெருங்கி அடித்தலால் அழிந்து வீழ்ந்தாற்போல தடுக்கும் வரையில் தடுத்து காமம் மேன்மேலும் நெருக்க என்பால் நில்லாது போய்விடும்; அஃது இரங்கத் தக்கது.

முடிபு: நாண் நனி நீடுழந்தன்று; கைந்நில்லாது; அளிது.    

கருத்து: யான் தலைவனுடன் செல்லுதலால் நாணழியும்.