அகநானூறு - 127. பாலை
| இலங்கு வளை நெகிழச் சாஅய், அல்கலும், கலங்குஅஞர் உழந்து, நாம் இவண் ஒழிய வலம் படு முரசிற் சேரலாதன் முந்நீர் ஓட்டிக் கடம்பு அறுத்து, இமயத்து முன்னோர் மருள வணங்குவில் பொறித்து, |
5 |
| நல் நகர் மரந்தை முற்றத்து ஒன்னார் பணி திறை தந்த பாடுசால் நன்கலம் பொன்செய் பாவை வயிரமொடு ஆம்பல் ஒன்று வாய் நிறையக் குவைஇ, அன்று அவண் நிலம் தினத் துறந்த நிதியத்து அன்ன |
10 |
| ஒரு நாள் ஒரு பகற் பெறினும், வழிநாள் தங்கலர் வாழி, தோழி! செங் கோற் கருங் கால் மராத்து வாஅல் மெல் இணர் சுரிந்து வணர் பித்தை பொலியச் சூடி, கல்லா மழவர் வில் இடம் தழீஇ, |
15 |
| வருநர்ப் பார்க்கும் வெருவரு கவலை மொழி பெயர் தேஎத்தர் ஆயினும், பழி தீர் காதலர் சென்ற நாட்டே. |
பிரிவிடை ஆற்றாளாகிய தலைமகளைத் தோழி வற்புறுத்தியது. - மாமூலனார்
தேடல் தொடர்பான தகவல்கள்:
அகநானூறு - 127. பாலை , இலக்கியங்கள், பாலை, அகநானூறு, தோழி, எட்டுத்தொகை, சங்க