ஏழாம் திருமுறை-தேவாரப் பதிகங்கள் - 7.023.திருக்கழிப்பாலை

இத்தலம் சோழநாட்டிலுள்ளது.

சுவாமிபெயர் - பால்வண்ணநாதர்.
தேவியார் - பொற்பதவேதநாயகியம்மை.

229

செடியேன் தீவினையில் தடு மாறக் கண்டாலும் அடியான் ஆவஎனா தொழி தல்த கவாமே முடிமேல் மாமதியும் அர வும்மு டன்துயிலும் வடிவே தாம் உடையார் மகி ழுங்கழிப் பாலையதே.

7.023.1

திருமுடியின் மேல், பெருமை பொருந்திய பிறையும், பாம்பும் பகையின்றி ஒருங்கு கூடித் துயில்கின்ற வடிவத்தை உடையவர், குணம் இல்லாதவனாகிய யான் தீவினையில் கிடந்து தடுமாறுவதை நேரே பார்த்தாலும், 'அந்தோ! இவன் நம் அடியவன்!' என்று இரங்காது தாம் மகிழ்ந்து எழுந்தருளியுள்ள திருக்கழிப்பாலையில், வாளா இருத்தல் தகுதியாகுமோ!

230

எங்கே னும்மிருந்துன் னடி யேன்உ னைநினைந்தால் அங்கே வந்தென்னொடும் முட னாகி நின்றருளி இங்கே என்வினையை யறுத் திட்டெ னையாளுங் கங்கா நாயகனே கழிப் பாலை மேயானே.

7.023.2

திருக்கழிப்பாலையில் விரும்பி எழுந்தருளியிருக் கின்றவனே, நீயே உன் அடியவனாகிய யான் இப்பூமியிலே எங்காயினும் இருந்து உன்னை நினைத்தால், அங்கே வந்து என்னோடு கூடி நின்று, என் வினையை நீக்கி என்னை ஆண்டருள்கின்ற கங்கைக்கு நாயகன்.

231

ஒறுத்தாய் நின்னருளில் லடி யேன்பி ழைத்தனகள் பொறுத்தாய் எத்தனையுந் நா யேனைப் பொருட்படுத்துச் செறுத்தாய் வேலைவிடம் மறி யாமல் உண்டுகண்டங் கறுத்தாய் தண்கழனிக் கழிப் பாலை மேயானே.

7.023.3

குளிர்ந்த கழனிகளையுடைய திருக்கழிப்பாலையில் விரும்பி எழுந்தருளியிருப்பவனே, உனது கருணையினாலே ஒரு பிழைக்காக முன்பு என்னை ஒறுத்தாய்; பின்பு அடியேன் செய்த பிழைகள் எத்தனையாயினும் அவை அனைத்தையும், நாய்போலும் என்னை ஒரு பொருளாக வைத்துப் பொறுத்துக் கொண்டாய்; தேவர்கள் இறவாதிருத்தற் பொருட்டுக் கடலில் தோன்றிய நஞ்சினை உண்டு கண்டத்தில் நிறுத்தினாய்; அதனால், அவ்விடம் கரிதாயினாய்; இவை உன் அருட்செயல்கள்.

232

சுரும்பார் விண்டமல ரவை தூவித் தூங்குகண்ணீர் அரும்பா நிற்குமனத் தடி யாரொடும் அன்புசெய்வன் விரும்பேன் உன்னையல்லால் ஒரு தெய்வம் என்மனத்தால கரும்பா ருங்கழனிக் கழிப் பாலை மேயானே.

7.023.4

கரும்புகள் நிறைந்த கழனிகளையுடைய திருக்கழிப் பாலையில் விரும்பி எழுந்தருளியிருப்பவனே, வண்டுகள் ஒலிக்கின்ற, அப்பொழுது மலரும் மலர்களைத் தூவி, பாய்தற்குரிய கண்ணீர் அரும்புகின்றமைக்குக் காரணமான மனத்தையுடைய அடியார்களோடு கூடி அடியேன் உனக்கு அன்புசெய்வேன்; உன்னையன்றி வேறொரு தெய்வத்தை என் மனத்தாலும் விரும்பேன்; இஃது என் உணர்விருந்தவாறு.

233

ஒழிப்பாய் என்வினையை உகப் பாய்மு னிந்தருளித் தெழிப்பாய் மோதுவிப்பாய் விலை ஆவ ணம்முடையாய் சுழிப்பால் கண்டடங்கச் சுழி யேந்து மாமறுகிற் கழிப்பா லைமருவுங் கன லேந்து கையானே.

7.023.5

நீர்ச் சுழிகளை, அவை கழியிடத்தையடைந்து அடங்குமாறு தாங்கி நிற்கின்ற தெருக்களையுடைய திருக்கழிப் பாலையில் எழுந்தருளியிருக்கின்ற தீயேந்திய கையினையுடையவனே, நீ என்னை உனக்கு உரியவனாக்கிக்கொண்ட விலைப் பத்திரத்தை உடையையாகலின். என்னை விரும்பி என்னோடு அளவளாவினும் அளவளாவுவாய்; பின் அது காரணமாக, என் வினையை நீக்கி என்னை இன்புறச் செய்யினும் செய்வாய்; அன்றி என்னை வெகுண்டு உரத்த கடுஞ்சொற்களால் இகழினும் இகழ்வாய்; பின் அது காரணமாக, என்னைத் தண்டிக்கச் செய்யினும் செய்வாய்; உன்னை 'இவ்வாறு செய்க' எனக் கட்டளையிடுவார் யார்?

234

ஆர்த்தாய் ஆடரவை அரை ஆர்பு லியதள்மேற் போர்த்தாய் யானையின்தோல் உரி வைபு லால்நாறக் காத்தாய் தொண்டுசெய்வார் வினை கள்ள வைபோகப் பார்த்தாய் நுற்கிடமாம் பழி யில்கழிப் பாலையதே.

7.023.6

அரையின்கண் பொருந்திய புலித்தோலின்மேல், ஆடுகின்ற பாம்பைக் கட்டியவனே, யானையின் உரிக்கப்பட்டதாகிய தோலைப் புலால் நாற்றம் வீசும்படி போர்த்துக்கொண்டவனே, உனக்குத் தொண்டு செய்வாரது வினைகள் நீங்கும்படி திருக்கண் நோக்கம் வைத்து அவர்களைக் காத்தருளினவனே, உனக்கு இடமாவது, புகழையுடைய திருக்கழிப்பாலையே.

235

பருத்தாள் வன்பகட்டைப் பட மாகமுன் பற்றியதள் உரித்தாய் யானையின்தோல் உல கந்தொழும் உத்தமனே எரித்தாய் முப்புரமும் மிமை யோர்க ளிடர்கடியுங் கருத்தா தண்கழனிக் கழிப் பாலை மேயானே.

7.023.7

உலகமெல்லாம் வணங்குகின்ற மேலானவனே, தேவர்களது துன்பத்தை நீக்கியருளுகின்ற தலைவனே. குளிர்ந்த கழனிகளையுடைய திருக்கழிப்பாலையில் விரும்பியெழுந்தருளியிருப்பவனே, நீ முன்பு யானையின் தோலைப் போர்வையாக விரும்பி, பருத்த கால்களையுடைய வலிய யானையைப் பிடித்து அதன் தோலை உரித்தாய்; முப்புரங்களையும் எரித்தாய்; இவை உனது வீரச் செயல்கள்.

236

படைத்தாய் ஞாலமெலாம் படர் புன்சடை யெம்பரமா உடைத்தாய் வேள்விதனை உமை யாளையொர் கூறுடையாய் அடர்த்தாய் வல்லரக்கன் தலை பத்தொடு தோள்நெரியக் கடற்சா ருங்கழனிக் கழிப் பாலை மேயானே.

7.023.8

விரிந்த புல்லிய சடையினை யுடைய எங்கள் இறைவனே, உமையம்மையை ஒரு பாகத்தில் உடையவனே, கடலைச் சார்ந்த, கழனிகளையுடைய திருக்கழிப்பாலையில் விரும்பி எழுந்தருளியிருப்பவனே, நீ, உலகம் எல்லாவற்றையும் படைத்தாய்; தக்கனது வேள்வியை அழித்தாய்; வலிய அரக்கனாகிய இராவணனது பத்துத் தலைகளோடு இருபது தோள்களும் நெரியும்படி நெருக்கினாய்; இவை உன் வல்லமைகள்!

237

பொய்யா நாவதனாற் புகழ் வார்கள் மனத்தினுள்ளே மெய்யே நின்றெரியும் விளக் கேயொத்த தேவர்பிரான் செய்யா னுங்கரிய நிறத் தானுந் தெரிவரியான் மையார் கண்ணியொடும் மகிழ் வான்கழிப் பாலையதே.

7.023.9

பொய் கூறுதல் இல்லாத நாவினால் புகழ்கின்றவர்களது மனத்தில் அணையாது எரியும் விளக்கே போல விளங்கி நிற்கின்ற பெரிய தேவனும், செம்மை நிறமுடைய பிரமனும், கருமை நிறமுடைய திருமாலும் அறிதற்கரியவனும் ஆகிய சிவபிரான் திருக்கழிப்பாலையையே விரும்பி, மைபொருந்திய கண்களையுடைய உமா தேவியோடும் எழுந்தருளியிருப்பான்.

238

பழிசே ரில்புகழான் பர மன்ப ரமேட்டி கழியார் செல்வமல்குங் கழிப் பாலை மேயானைத் தொழுவான் நாவலர்கோன் ஆ ரூரன் உரைத்ததமிழ் வழுவா மாலைவல்லார் வா னோருல காள்பவரே.

7.023.10

பழி பொருந்துதல் இல்லாத புகழையுடையவனும், யாவர்க்கும் மேலானவனும் மேலிடத்தில் உள்ளவனும் ஆகிய கழியின்கண் பொருந்திய செல்வங்கள் பெருகுகின்ற திருக்கழிப் பாலையில் விரும்பி எழுந்தருளியிருக்கின்ற சிவபிரானை, அவனையே தொழுபவனாகிய திருநாவலூரார்க்குத் தலைவனாம் நம்பியாரூரன் பாடிய இத் தமிழ்ப் பாடல்களைத் தவறு உண்டாகாதபடி பாடவல்லவர்கள், தேவர் உலகத்தை ஆள்பவராவர்.