ஏழாம் திருமுறை-தேவாரப் பதிகங்கள் - 7.021.திருக்கச்சிமேற்றளி

இத்தலம் தொண்டைநாட்டிலுள்ளது.

சுவாமிபெயர் - திருமேற்றளியீசுவரர்.
தேவியார் - காமாட்சியம்மை.

209

நொந்தா வொண்சுடரே நுனை யேநி னைந்திருந்தேன் வந்தாய் போயறியாய் மனமேபு குந்துநின்ற சிந்தாய் எந்தைபிரான் திரு மேற்ற ளிஉறையும் எந்தாய் உன்னையல்லால் இனி ஏத்த மாட்டேனே.

7.021.1

அவியாத ஒளிபொருந்திய விளக்குப் போல்பவனே, என் தந்தைக்கும் பெருமானே, கச்சித்திருமேற்றளியில் எழுந்தருளியிருக்கின்ற என் தந்தையே, உன்னையே நினைந்திருந்த என் உள்ளத்திலே புகுந்துநின்ற சிந்தனைப் பொருளே, என் உள்ளத்தில் புகுந்த நீ பின் நீங்கியறியாய்; ஆதலின், இனி அடியேன் உன்னையன்றிப் பிறரைப் புகழவே மாட்டேன்.

210

ஆட்டான் பட்டமையால் அடி யார்க்குத் தொண்டுபட்டுக் கேட்டேன் கேட்பதெல்லாம் பிற வாமை கேட்டொழிந்தேன் சேட்டார் மாளிகைசூழ் திரு மேற்ற ளிஉறையும் மாட்டே யுன்னையல்லால் மகிழ்ந் தேத்த மாட்டேனே.

7.021.2

பெருமையையுடைய பல மாளிகைகள் சூழ்ந்த கச்சித் திருமேற்றளியில் எழுந்தருளியிருக்கின்ற என் செல்வமாய் உள்ளவனே, அடியேன் உனக்கு அடிமையாயினமையால், உன் அடியார்க்கு அடியனாகின்ற பேற்றைப் பெற்றேன். அதனால், உன்பால் அடியேன் வேண்டற்பாலன பலவற்றையும் வேண்டி, இறுதியாகப் பிறவாத நிலையை வேண்டியொழிந்தேன். இனி, என் மகிழ்ச்சி மீதூர்வால் உன்னைப் புகழ்தலன்றிப் பிறரைப் புகழவே மாட்டேன்.

211

மோறாந் தோரொருகால் நினை யாதி ருந்தாலும வேறா வந்தென்னுள்ளம் புக வல்ல மெய்ப்பொருளே சேறார் தண்கழனித் திரு மேற்ற ளியுறையும் ஏறே யுன்னையல்லால் இனி ஏத்த மாட்டேனே.

7.021.3

அடியேன் ஓரொருகால் மயக்கம் உற்று உன்னை நினையாதிருப்பினும், நீதானே வந்து என் உள்ளத்தில் புகுந்து நினைப்பிக்கவல்ல உண்மைப் பொருளானவனே. சேறு நிறைந்த குளிர்ந்த கழனிகளையுடைய கச்சித் திருமேற்றளியில் எழுந்தருளியிருக்கின்ற ஆண் சிங்கம் போல்பவனே. இனி, அடியேன் உன்னையன்றிப் பிறரைப் புகழவே மாட்டேன்.

212

உற்றார் சுற்றமெனும் மது விட்டு நுன்னடைந்தேன் எற்றால் என்குறைவென் இட ரைத்து றந்தொழிந்தேன். செற்றாய் மும்மதிலுந் திரு மேற்ற ளிஉறையும் பற்றே நுன்னையல்லால் பணிந் தேத்த மாட்டேனே.

7.021.4

மூன்று மதில்களையும் அழித்தவனே, கச்சித் திரு மேற்றளியில் எழுந்தருளியிருக்கின்ற துணையானவனே, அடியேன், என்னோடு நெருங்கிய உறவினர் பலர் உளர் என்றும், மற்றும் சுற்றத்தார் பலர் உளர் என்றும் நினைத்து, அவர்கள் தொடர்பிலே பட்டு, உய்ந்து போகமாட்டாது நிற்கின்ற அந்நிலையைத் துறந்து, உன்னையே புகலிடமாக அடைந்தேன். அதனால், இப்பொழுது, எத்தன்மையதான பொருளால், என்ன குறை அடியேனுக்கு இருக்கின்றது? ஒன்றும் இல்லை. என் துன்பங்களையெல்லாம் அடியோடு நீக்கிவிட்டேன். ஆதலின் இனி, உன்னையன்றிப் பிறரைப் பணிந்து புகழ்தலைச் செய்யவே மாட்டேன்.

213

எம்மான் எம்மனையென் றவர் இட்டி றந்தொழிந்தார் மெய்ம்மா லாயினதீர்த் தருள் செய்யும் மெய்ப்பொருளே கைம்மா ஈருரியாய் கன மேற்ற ளிஉறையும் பெம்மான் உன்னையல்லால் பெரி தேத்த மாட்டேனே.

7.021.5

உடம்பு இடமாக வருகின்ற மயக்கமாயினவற்றை எல்லாம் நீக்கி, மெய்யுணர்வைத் தந்தருளுகின்ற மெய்ப்பொருளாய் உள்ளவனே, யானையை உரித்த தோலை உடையவனே, பெருமை பொருந்திய கச்சித் திருமேற்றளியில் எழுந்தருளியிருக்கின்ற பெரியோனே, என்னைத் தாங்குகின்ற. 'என் தந்தை' என்றும், 'என் தாய்' என்றும் சொல்லப்பட்டவர்கள் என்னை இங்குத் தனியே வைத்து விட்டு இறந்துவிட்டார்கள்; ஆகவே, இனி, உன்னையன்றிப் பிறரை நான் பெரிய பொருளாக நினைத்துப் புகழவேமாட்டேன்.

214

நானேல் உன்னடியே நினைந் தேன்நி னைதலுமே ஊனேர் இவ்வுடலம் புகுந் தாய்என் ஒண்சுடரே தேனே இன்னமுதே திரு மேற்ற ளிஉறையும் கோனே உன்னையல்லாற் குளிர்ந் தேத்த மாட்டேனே.

7.021.6

எனது ஒளி பொருந்திய விளக்குப் போன்றவனே, தேன் போன்றவனே, இனிய அமுதம் போன்றவனே, கச்சித் திருமேற்றளியில் எழுந்தருளியிருக்கின்ற தலைவனே, நானோ எனில், உன் திருவடியை அடைய நினைத்தேன்; அங்ஙனம் நினைத்த அளவிலே நீ ஊன் பொருந்திய இவ்வுடலுள்ளே வந்து புகுந்துவிட்டாய்; ஆதலின், இத்தகைய பேரருளாளனாகிய உன்னையல்லது பிறரை அடியேன் உளங்குளிர்ந்து புகழவேமாட்டேன்.

215

கையார் வெஞ்சிலைநா ணதன் மேற்ச ரங்கோத்தே எய்தாய் மும்மதிலும் மெரி யுண்ண எம்பெருமான் செய்யார் பைங்கமலத் திரு மேற்ற ளிஉறையும் ஐயா உன்னையல்லால் அறிந் தேத்த மாட்டேனே.

7.021.7

எம் பெருமானே, வயலின்கண் பரவியுள்ள பசிய தாமரைகளையுடைய கச்சித் திருமேற்றளியில் எழுந்தருளியிருக்கின்ற தலைவனே, நீ உன் கையின்கண் பொருந்திய கொடிய வில்லினது நாணின்மேல் அம்பைத் தொடுத்து, மூன்று மதில்களையும் தீ உண்ணும் படி எரித்தாய்; ஆதலின், உன்னையன்றிப் பிறரைத் தேவராக எண்ணிப் புகழவேமாட்டேன்.

216

விரையார் கொன்றையினாய் விம லாஇனி உன்னையல்லால் உரையேன் நாவதனால் உட லில்உயிர் உள்ளளவும் திரையார் தண்கழனித் திரு மேற்ற ளிஉறையும் அரையா உன்னையல்லால் அறிந் தேத்த மாட்டேனே.

7.021.8

நறுமணம் பொருந்திய கொன்றைமாலையை உடையவனே. தூயவனே, அலைகள் நிறைந்த குளிர்ந்த கழனிகளையுடைய கச்சித் திருமேற்றளியின்கண் எழுந்தருளியிருக்கின்ற தலைவனே, அடியேன். என் உடலில் உயிர் உள்ளவரையிலும் இனி, உன்னையன்றிப் பிறரை, 'தேவர்' என்று என் நாவினாற் சொல்லவும் மாட்டேன்; உன்னையன்றிப் பிறரை உயர்ந்தவராக மதித்துப் புகழவும் மாட்டேன்; இது திண்ணம்.

217

நிலையா நின்னடியே நினைந் தேன்நி னைதலுமே தலைவா நின்னினையப் பணித் தாய்ச லமொழிந்தேன் சிலையார் மாமதில்சூழ் திரு மேற்ற ளிஉறையும் மலையே உன்னையல்லால் மகிழ்ந் தேத்த மாட்டேனே.

7.021.9

சந்திர காந்தக் கற்கள் நிறைந்த பெரிய மதில் சூழ்ந்த கச்சித் திருமேற்றளியின்கண் எழுந்தருளியிருக்கின்ற மலைபோன்றவனே. தலைவனே, அடியேன், உனது திருவடியையே நிலைத்த பொருளாக உணர்ந்தேன்; அவ்வாறு உணர்ந்த அளவிலே அவ்வாறே மாறாது என்றும் உன்னையே உணர்ந்து நிற்குமாறு எனக்கு உன் திருவருளைச் செய்தாய்; அதனால், அடியேன், என், துன்பமெல்லாம் ஒழிந்தவனாயினேன்; ஆகவே, இனி அடியேன், உன்னையன்றிப் பிறரை, மனம் மகிழ்ந்து புகழவேமாட்டேன்.

218

பாரூர் பல்லவனூர் மதிற் காஞ்சி மாநகர்வாய்ச் சீரூ ரும்புறவிற் றிரு மேற்ற ளிச்சிவனை ஆரூ ரன்னடியான் அடித் தொண்டன்ஆ ரூரன்சொன்ன சீரூர் பாடல்வல்லார் சிவ லோகஞ் சேர்வாரே.

7.021.10

நிலம் முழுதும் ஆணை செல்கின்ற பல்லவனது அரசிருக்கை ஊராகிய, மதிலை உடைய காஞ்சி மாநகரின்கண் சிறப்புப் பொருந்திய இடத்தில் விளங்கும் திரு மேற்றளியின்கண் உள்ள சிவபெருமானை, திருவாரூர்ப் பெருமானுக்கு அடியவனான அணுக்கத் தொண்டனாம் நம்பியாரூரன் பாடிய, தாள அறுதி பொருந்திய இப் பாடல்களைப் பாடவல்லவர், சிவலோகத்தை அடைவார்கள்.