மூன்றாம் திருமுறை-தேவாரப் பதிகங்கள் - 3.113.திருக்கழுமலம்

கழுமலம் என்பது சீகாழிக்கொருபெயர். இத்தலம் சோழநாட்டிலுள்ளது.

சுவாமிபெயர் - பிரமபுரீசர்.
தேவியார் - திருநிலைநாயகி.

4012

உற்றுமை சேர்வது மெய்யினையே உணர்வது நின்னருண் மெய்யினையே கற்றவர் காய்வது காமனையே கனல்விழி காய்வது காமனையே அற்ற மறைப்பது முன்பணியே அமரர்கள் செய்வது முன்பணியே பெற்று முகந்தது கந்தனையே பிரம புரத்தை யுகந்தனையே

3.113.1

இறைவரே! உமாதேவியார் பிரியாது பொருந்தி இருப்பது உம் திருமேனியையே. சிவஞானிகள் உணர்ந்து போற்றுவது உமது பேரருளையே. கற்றுணர்ந்த துறவிகள் வெறுப்பது மனைவி முதலிய குடும்பத்தையே. நெற்றிக்கண் எரித்தது மன்மதனையே. உமது திருமேனியை மறைப்பது பாம்பே. தேவர்கள் செய்வது உமது பணிவிடையே. நீர் பெற்றெடுத்து விரும்பி அணைத்தது முருகப் பெருமானையே. நீர் திருப்பிரமபுரம் என்னும் திருத்தலத்தில் விரும்பி வீற்றிருந்தருளுகின்றீர்.

4013

சதிமிக வந்த சலந்தரனே தடிசிர நேர்கொள் சலந்தரனே அதிரொளி சேர்திகி ரிப்படையா லமர்ந்தன ரும்பர்து திப்படையால் மதிதவழ் வெற்பது கைச்சிலையே மருவிட மேற்பது கைச்சிலையே விதியினி லிட்டவி ரும்பரனே வேணு புரத்தை விரும்பரனே

3.113.2

வஞ்சனை செய்து வந்தவன் சலந்தரன் என்னும் அசுரனே. அவன் தலையை வெட்டியவன் கங்கையைத் தாங்கிய அரன். கண்டவர்கள் நடுங்கத்தக்க ஒளிபொருந்திய சக்கராயுதத்தால் சலந்தனைக் கொல்லத் தேவர்கள் துதித்து மகிழ்ந்தனர். சந்திர மண்டலத்தை அளாவிய மேருமலை, கையிலேந்திய வில்லாம். பொருந்திய நஞ்சை உணவாக ஏற்பதில் வெறுத்திலீர். விதிக்கப்பட்ட அறவழியில் உலகவர் ஒழுகுவதில் விருப்பத்தையுடைய பெரிய மேலான கடவுளே. வேணுபுரம் என்னும் திருத்தலத்தில் விரும்பி வீற்றிருந்தருளும் அரனே!

4014

காதம ரத்திகழ் தோடினனே கானவ னாய்க்கடி தோடினனே பாதம தாற்கூற் றுதைத்தனனே பார்த்த னுடலம் புதைத்தனனே தாதவிழ் கொன்றை தரித்தனனே சார்ந்த வினைய தரித்தனனே போத மமரு முரைப்பொருளே புகலி யமர்ந்த பரம்பொருளே

3.113.3

இறைவர் காதில் தோட்டை அணிந்தவர். வேடுவனாகி மிக விரைந்து சென்றவர். யமனைக் காலால் உதைத்தவர்.அர்ச்சுனனது உடலைக் கவசம் போல் மூடினவர். மகரந்தத்தோடு மலர்ந்த கொன்றையை அணிந்தவர். அன்பர்களின் வினைகளை அழித்தவர். சிவஞானக் கருத்தடங்கிய உபதேச மொழியின் பொருளாயுள்ளவர். அவரே திருப்புகலி என்னும் திருத்தலத்தில் விரும்பி வீற்றிருந்தருளும் பரம்பொருள்.

4015

மைத்திகழ் நஞ்சுமிழ் மாசுணமே மகிழ்ந்தரை சேர்வது மாசுணமே மெய்த்துடல் பூசுவர் மேன்மதியே வேதம தோதுவர் மேன்மதியே பொய்த்தலை யோடுறு மத்தமதே புரிசடை வைத்தது மத்தமதே வித்தக ராகிய வெங்குருவே விரும்பி யமர்ந்தனர் வெங்குருவே

3.113.4

கருநிறமுடைய நஞ்சைக் கக்கும் பாம்பை மகிழ்ந்து இடுப்பில் அணிந்துள்ளவர். திருநீற்றினையே சந்தனம் போல் உடம்பில் பூசியவர். அவர் தலைமேல் விளங்குவது சந்திரனே. அவர் வேதம் அருளியது உயிர்கட்கு மேலான ஞானம் அருளவே. மண்டையோடு ஏந்தி மயானத்தில் விளங்குபவர். முறுக்குண்ட சடையில் அவர் அணிந்துள்ளது ஊமத்த மலரே. வித்தகராகிய அப்பெருமான் எம் குரு ஆவார். அவர் விரும்பி வீற்றிருந்தருளுவதும் திருவெங்குரு என்னும் திருத்தலமாகும்.

4016

உடன்பயில் கின்றனன் மாதவனே உறுபொறி காய்ந்திசை மாதவனே திடம்பட மாமறை கண்டனனே திரிகுண மேவிய கண்டனனே படங்கொ ளரவரை செய்தனனே பகடுரி கொண்டரை செய்தனனே தொடர்ந்த துயர்க்கொரு நஞ்சிவனே தோணி புரத்துறை நஞ்சிவனே

3.113.5

இறைவனே! திருமாலைத் தம்முடன் இடப்பாகத்தில் இருக்கும்படி செய்கின்றவர். தம்வழிச் செல்லும் இயல்புடைய இந்திரியங்களை அடக்கும் பெரிய தவம் செய்தவர். உறுதி பயக்கும் சிறந்த வேதங்களை அருளியவர். முக்குண வயப்பட்டுச் செய்த புறச்சமயக் கொள்கைகளைக் கண்டனம் செய்பவர். படமெடுக்கும் பாம்பை இடுப்பில் அணிந்தவர். யானையின் தோலை உரித்து அதைக் கொன்றவர். தொடர்ந்த துன்பங்களை அழிப்பதில் இவர் விடம் போன்றவர். இவரே திருத்தோணிபுரம் என்னும் திருத்தலத்தில் வீற்றிருந்தருளும் நம் சிவபெருமான் ஆவார்.

4017

திகழ்கைய தும்புகை தங்கழலே தேவர் தொழுவதுந் தங்கழலே இகழ்பவர் தாமொரு மானிடமே யிருந்தனு வோடெழின் மானிடமே மிகவரு நீர்கொளு மஞ்சடையே மின்னிகர் கின்றது மஞ்சடையே தகவிர தங்கொள்வர் சுந்தரரே தக்க தராயுறை சுந்தரரே

3.113.6

இறைவன் அழகிய கையில் ஏந்தியுள்ளது புகைகொண்டு எழும் நெருப்பே. தேவர்கள் போற்றுவது அவருடைய திருக்கழல்களையே. தம்மை இகழ்ந்த தாருகவனத்து முனிவர்கள் ஏவிய மானை இடக்கரத்தில் எந்தியுள்ளார். பக்குவான்மாக்கட்கு ஞானோபதேசம் செய்ய அவர் காட்சி தந்தது மானிட உடம்பில். பெருக்கெடுக்கும் கங்கையைத் தாங்கியது அழகிய சடையிலே. மின்னலைப் போன்று ஒளிரும் அழகிய சடையை உடையவர். தகுந்த விரதம் கொள்ளும் சுந்தர வடிவினர். அவர் எக்காலத்திலும் அழியாது நிலைத்து நிற்கும் பூந்தராய் என்னும் திருப்பதியில் வீற்றிருந்தருளும் அழகர்.

4018

ஓர்வரு கண்க ளிணைக்கயலே யுமையவள் கண்க ளிணைக்கழலே ஏர்மரு வுங்கழ னாகமதே யெழில்கொளு தாசன நாகமதே நீர்வரு கொந்தள கங்கையதே நெடுஞ்சடை மேவிய கங்கையதே சேர்வரு யோக தியம்பகனே சிரபுர மேய தியம்பகனே

3.113.7

இறைவனையும், அடியாரையும் காணாத கண்கள் புறம்பானவை. உமாதேவியின் கண்கள் இரு கயல்மீன்கட்கு ஒப்பானவை. அழகிய திருவடிகளில் கட்டியிருப்பது நாகத்தையே. அவருடைய திருமேனியானது நெருப்பு வண்ணம் உடையது நீர்மயமான கொத்தான கூந்தல் ஒழுங்காய் உள்ளது. நெடுஞ்சடையில் தங்கியுள்ளது, கங்கையே. சேர்தற்கரிய யோகநிலையைக் காட்டிய மூன்று கண்களையுடையவரே. நெருப்பாகிய அம்பைக் கையின் இடத்துக்கொண்டு சிரபுரம் என்னும் திருத்தலத்தில் வீற்றிருந்து அருளுகின்றார்.

4019

ஈண்டு துயிலம ரப்பினனே யிருங்க ணிடந்தடி யப்பினனே தீண்டல ரும்பரி சக்கரமே திகழ்ந்தொளி சேர்வது சக்கரமே வேண்டி வருந்த நகைத்தலையே மிகைத்தவ ரோடு நகைத்தலையே பூண்டனர் சேர லுமாபதியே புறவ மமர்ந்த வுமாபதியே

3.113.8

பாற்கடலில் துயில் கொள்ளும் திருமால், தமது பெரிய கண்ணைத் தோண்டிச் சிவபெருமானின் திருவடிகளில் அர்ச்சித்தனர். தீண்டுதற்கரிய தன்மையுடைய அந்தக் கரத்தில் ஒளியுடையதாய் விளங்குவது சக்கரமே. தாருகாவனத்து முனிவர்கள் விரும்பி யாகம் செய்து சிரமப்படச் சிவனைக் கொல்ல வந்தது நகுவெண்டலை. அம்முனிவர்களைப் பரிகசிப்பது போல வெண்டலைகளை மாலையாக அணிந்து கொண்டனர். அவர் சேர்வது எவற்றிலும் சிறந்த அடியார் உள்ளமாகிய இடமாம். புறவம் என்னும் திருத்தலத்தில் விரும்பி வீற்றிருந்தருளுபவரும் அந்த உமாபதியே ஆவார்.

4020

நின்மணி வாயது நீழலையே நேசம தானவர் நீழலையே உன்னி மனத்தெழு சங்கமதே யொளியத னோடுறு சங்கமதே கன்னிய ரைக்கவ ருங்களனே கடல்விட முண்டக ருங்களனே மன்னிவ ரைப்பதி சண்பையதே வாரி வயன்மலி சண்பையதே

3.113.9

சிவபெருமானே! மணிகட்டிய உன் கோயில் வாசலின் நிழலையே அருளிடமாகக் கொண்ட நேசமுடைய அடியவர்களிடமிருந்து நீங்கமாட்டாய். அவர்களின் அடிச்சுவட்டை எண்ணி. மனத்தில் தொழுகின்ற அடியவர்கள் விளங்குகின்ற இடமே அடியவர் திருக்கூட்டம் எனத்தகும். அவர் தாருகாவனத்தில் வாழும் மகளிர் உள்ளத்தைக் கவர்ந்த கள்வர். கடலில் எழுந்த விடத்தை உண்ட கரிய கண்டத்தர். அப்பெருமான் நிலையாக விரும்பி வீற்றிருந்தருளும் வரையறுத்தலை உடையபதி சண்பைப்புல்லாலே அழகாகச் சூழப் பட்டதாகிய கடல்வளமும், வயல் வளமும் உடைய சண்பை நகராகும்.

4021

இலங்கை யரக்கர் தமக்கிறையே யிடந்து கயிலை யெடுக்கிறையே புலன்கள் கெடவுடன் பாடினனே பொறிகள் கெடவுடன் பாடினனே இலங்கிய மேனி யிராவணனே யெய்து பெயரு மிராவணனே கலந்தருள் பெற்றது மாவசியே காழி யரனடி மாவசியே

3.113.10

இலங்கை அரக்கர்கட்கு அரசனான இராவணன் கயிலையைப் பெயர்த்து எடுக்க, இறைவன் திருப்பாத விரலை ஊன்றக் கயிலையின் கீழ் நடுக்குண்டு, இந்திரியங்கள் மயங்கச் சோர்ந்து தான் பிழைக்கும் வண்ணம் இறையருளை வேண்டி உடனே பாடினன். பழைய செருக்கு நீங்கி, பொறிகள் பக்தி நிலையில் செல்ல அவனுடைய பாடலுக்கு இறைவன் உடன்பட்டு அருளினன். இரவு போன்ற கரிய நிறத்தை உடைய அவன் கயிலைமலையின் கீழ் நடுக்குண்டு அழுததனால் உண்டான பெயரே இராவணன் என்பதாம். இறைவனின் அருளில் கலந்து அவன் பெற்றது சிறந்த வாளாயுதம். சீகாழி என்னும் திருத்தலத்தில் வீற்றிருந்தருளும் சிவபெருமானின் திருவடி சிறந்த வசீகரத்தை உடையதாகும்.

4022

கண்ணிகழ் புண்டரி கத்தினனே கலந்திரி புண்டரி கத்தினனே மண்ணிக ழும்பரி சேனமதே வானக மேய்வகை சேனமதே நண்ணி யடிமுடி யெய்தலரே நளிர்மலி சோலையி லெய்தலரே பண்ணியல் கொச்சை பசுபதியே பசுமிக வூர்வர் பசுபதியே

3.113.11

தாமரை போன்ற கண்களையுடைய திருமாலும், அவனோடு சேர்ந்து திரிந்த உந்திக் கமலத்தில் தோன்றிய பிரமனும், பூமியைத் தோண்டும் பன்றியாகவும், வானத்தில் பறக்கும் பருந்தாகவும் அடி, முடி தேட முயன்று அடையாதவர் ஆயினர். குளிர்ச்சி மிக்க சோலைகளில் உள்ள மலர்கள் சிவபூசை பண்ணப் பயன்படத் திருக்கொச்சை வயம் என்னும் திருத்தலத்தில் வீற்றிருந்தருளுகின்றார், உயிர்கட்கெல்லாம் தலைவரான பசுபதி எனப்படும் சிவபெருமான். அவர் ஆனேற்றில் ஏறுவதால் பசுபதி என்னும் பெயர் படைத்தவரும் ஆவார்.

4023

பருமதில் மதுரைமன் னவையெதிரே பதிகம தெழுதிலை யவையெதிரே. வருநதி யிடைமிசை வருகரனே வசையொடு மலர்கெட வருகரனே கருதலி லிசைமுர றருமருளே கழுமல மமரிறை தருமருளே மருவிய தமிழ்விர கனமொழியே வல்லவர் தம்மிடம் திடமொழியே

3.113.12

பெரிய மதில்களையுடைய மதுரை நகரின்கண் அரசனது அவைமுன்னர்த், திருப்பதிகத்தை ஓலையில் எழுதி வைகை நதியின் மீது செலுத்த அதனை எதிர் நோக்கிச் செல்லுமாறு செய்த கரத்தையுடையவர் சிவபெருமான். அவர் சைவர்கட்கு வந்த பழியும், பழிதூற்றலும் கெடுமாறு சமணர்களை அழித்தவர். நினைக்கவும் முடியாதபடி சைவர்களின் புகழ் உலகம் முழுவதும் ஒலிக்கும்படி செய்த வியப்பான செயல். திருக்கழுமலத்தில் வீற்றிருந்தருளும் இறைவனின் அருளே. அவ்வருளைப் பெற்ற முத்தமிழ் விரகரது பாடல்களை ஓதவல்லவர்கள் இடர் ஒழிதல் நிச்சயம்.