ஞான ஆகமம் - பழைய ஏற்பாடு

¹ அப்பொழுது நீதிமான் தன்னைத் துன்புறுத்தியவர்களின் முன்னிலையிலும், தன்னுடைய வேலைகளின் பலனை அற்பமாய் எண்ணியவர்கள் முன்னிலையிலும், மிகுந்த துணிவோடு எழுந்து நிற்பான்.

² அவர்கள் அவனைக் கண்டு மிகுந்த அச்சத்தால் நடுநடுங்குவர்@ எதிர்பாரா வகையில் அவன் மீட்கப்பட்டதை எண்ணி வியப்படைவர்.

³ மனம் வருந்தி ஒருவரோடொருவர் பேசிக் கொள்வார்கள், உள்ளத்தில் வேதனையடைந்து பெருமூச்செறிந்து சொல்வார்கள்:

⁴ இவனையல்லவா நாம் முன்பெல்லாம் ஏளனம் செய்தோம்! வசைமொழிக்கு இலக்காய்ச் செய்தோம்! அறிவிலிகள் நாம்! அவனுடைய வாழ்வை நாம் மடமை என்று எண்ணினோம், அவன் முடிவு இழிவானதென்று நினைத்தோமே!

⁵ கடவுளின் புதல்வர்களுள் அவனுக்கு இடம் கிடைத்ததெப்படி? பரிசுத்தர்களோடு அவனுக்குப் பங்கு கிடைத்ததெவ்வாறு?

⁶ உண்மை நெறியை விட்டகன்று நாம் அலைந்து திரிந்தோம், நீதியின் ஒளி நம்மேல் ஒளிராமல் போயிற்று, அறிவுக் கதிரவன் நமக்கு உதயமாகவில்லை!

⁷ அக்கிரமமும் அழிவும் நிறைந்த வழியில் மனமார நாம் நடந்தோம், பாதையில்லாப் பாலை நிலைங்களில் பயணம் செய்தலைந்தோம், ஆனால் ஆண்டவரின் வழியை நாம் அறிந்தோமில்லை.

⁸ நமது இறுமாப்பினால் நமக்கு கிடைத்த பலனென்ன? செல்வப் பெருக்கினால் நமக்கு விளைந்த நன்மைதான் என்ன?

⁹ இவையெல்லாம் நிழலைப் போல் ஒடி மறைந்தன, பறந்தோடும் வதந்தியைப் போல் கடந்து போயின@

¹⁰ அலைந்தாடும் நீர்ப்பரப்பில் செல்லும் கலம் போலக் கடந்து போகவே, கடந்து சென்ற சுவடு கூடக் காணப்படவில்லை, அலைகளைக் கிழித்துச் சென்ற பாதையும் புலப்படவில்லை@

¹¹ அல்லது, வானத்தில் பறந்தோடும் பறவை போன்றது: அது கடந்து போன வழி நம் கண்களுக்குத் தெரிவதில்லை@ அது இறக்கைகளை அடிக்கும் போது மென்காற்று மோதப்படுகிறது, அது பறந்தோடும் விரைவில் காற்றைத் கிழித்துச் செல்கிறது@ இறக்கைகளை அசைத்துக் காற்றைத் தள்ளிப் பறக்கிறது, ஆனால் பறந்து சென்ற பின் போன வழியே புலனாவதில்லை@

¹² அல்லது, இலக்கை நோக்கி எய்யப்படும் அம்பைப் போன்றது: அம்பின் பாய்ச்சலால் பிளவுபட்ட காற்று உடனே கூடி விடுகிறது@ ஆகவே அது போன வழியை யாரும் காணமுடியாது.

¹³ நம்முடைய நிலைமையும் அப்படிப்பட்டதே: பிறந்த உடனேயே நாம் இறந்துபட்டோம், நற்பண்பின் அடையாளத்தை நாம் விட்டுச் செல்லவில்லை, நம் தீமையில் நாம் அழிந்துபோனோம்."

¹⁴ இவ்வாறு பாவிகள் நரகத்தில் சொல்லிக் கொள்கிறார்கள்.

¹⁵ பொல்லாதவர்களின் நம்பிக்கை காற்றிலகப்பட்ட பஞ்சு போன்றது@ புயலால் சிதறடிக்கப்பட்ட நுரை போன்றது@ காற்றால் விரட்டப்படும் புகை போல் கலைந்தோடிவிடும், ஒரே நாள் விருந்தினனைப் போல் மறக்கப்பட்டு விடும்.

¹⁶ நீதிமான்களோ என்றென்றும் வாழ்கிறார்கள், அவர்களுக்குரிய கைம்மாறு ஆண்டவரிடம் உள்ளது, உன்னதர் அவர்கள் மேல் அக்கறை கொண்டுள்ளார்.

¹⁷ ஆதலால் மகிமையான மணிமுடியையும் அழகான மகுடத்தையும், ஆண்டவர் கையிலிருந்து அவர்கள் பெற்றுக் கொள்வர்@ அவருடைய வலக்கை அவர்களை அணைக்கும், அவருடைய கைவன்மை கேடயம் போல் பாதுகாக்கும்.

¹⁸ தம் வைராக்கியத்தைப் படைக்கலமாய் அவர் பூண்டு கொள்வார், தம் பகைவர்களைப் பழிவாங்கப் படைப்புகளையும் போர்க்கோலம் பூணச் செய்வார்.

¹⁹ நீதியைத் தம் மார்புக் கவசமாய் அணிந்து கொள்வார், நடுவுநிலை தவறாத தீர்மானத்தைத் தலைச்சீராவாகப் போட்டுக்கொள்வார்.

²⁰ ஊடுருவ முடியாத கேடயமாகப் பரிசுத்ததனத்தால் தம்மை மூடிக்கொள்வார்.

²¹ ஆற்றவியலாத தமது சினத்தை வேலாகத் தீட்டிக் கொள்வார், அவரோடு சேர்ந்து உலகெலாம் அறிவிழந்தவர்களை எதிர்த்துப் போரிடும்.

²² மின்னல் படைகள் குறி தவறாமல் பாய்ந்து சென்று அடிக்கும், திட்டமாய் வளைக்கப்பட்ட வில்லினின்று தெறிக்கும் அம்பு போல, மேகங்களினின்று அவை தாவிச் சென்று இலக்கைத் தாக்கும்.

²³ கவண் வீசியெறியும் கற்களைப் போல் அவர்கள் மேல் கடுஞ்சினம் நிறைந்த கல்மாரி பொழியப்படும், கடல் நீர் அவர்களைக் கடுமையான சீற்றத்தோடு எதிர்க்கும், ஆறுகளும் இரக்கமின்றி அவர்களைத் தாக்கும்.

²⁴ சூறாவளி அவர்களுக்கு எதிராக எழும்பும்@ கடும்புயல் போல் அவர்களைத் தூற்றிச் சிதறடிக்கும்@ அக்கிரமம் மண்ணுலகம் முழுவதையும் பாழாக்கும்@ தீச்செயல் அரசர்களின் அரியணைகளைக் கவிழ்த்து விடும்.