ஞான ஆகமம் - பழைய ஏற்பாடு

¹ ஆதலால் அந்த மனிதர்கள் அவற்றைப் போன்ற உயிரினங்களாலேயே தக்கவாறு தண்டிக்கப்பட்டார்கள்@ மிருகங்களின் பெருங்கூட்டத்தால் வதைக்கப்பட்டார்கள்.

² இத்தகைய தண்டனைக்குப் பதிலாக நீர் உம் மக்களுக்குப் பரிவே காட்டினீர்@ அவர்கள் ஆவலால் விரும்பிய சுவைமிகுந்த காடைகளை அவர்களுக்கு உண்ணக்கொடுத்தீர்.

³ எகிப்தியர் உணவு அருந்த விரும்பிய போதிலும், அவர்கள் மேல் ஏவப்பட்டவை மட்டில் உண்டான அருவருப்பால் அவர்களுக்கு உணவின் மேலிருந்த நாட்டமே அற்றுப்போயிற்று@ ஆனால் உம் மக்களோ குறுகிய காலம் வருந்தின பின் வயிறாரப் பல்சுவையுணவை உண்டார்கள்.

⁴ ஏனெனில் கொடுமை செய்கிறவர்களுக்கு நிறை செய்ய இயலாத பற்றாக்குறை வரவேண்டியிருந்தது@ உம் மக்களுக்கோ அவர்களுடைய பகைவர்கள் எவ்வாறு வாதிக்கப்படுகின்றனர் என்று மட்டும் காட்ட வேண்டியிருந்தது

⁵ உம் மக்கள்மேல் கொடிய விலங்குகள் கடுஞ்சீற்றத்தோடு பாய்ந்த போது, நெளிந்து வந்த நச்சுப் பாம்புகளின் கடியால் அவர்கள் அழிந்துகொண்டிருந்த போது.

⁶ உமது சினம் இறுதிவரை நீடித்துவிடவில்லை. திருந்துவதற்காகச் சில காலமே அவர்கள் தொல்லையுற்றனர்@ பிறகு, உம் திருச்சட்டத்தின் கட்டளையை அவர்களுக்கு நினைவூட்ட மீட்பின் அடையாளமொன்றைப் பெற்றுக் கொண்டனர்.

⁷ அப்போது அதன் பக்கம் திரும்பியவனுக்கு அவன் பார்த்த பொருள் நலந்தரவில்லை, அனைவர்க்கும் மீட்பரான நீரே நலந்தந்தீர்.

⁸ எந்தத் தீமையிலிருந்தும் விடுவிக்கிறவர் நீரே என்பதை இதனாலும் எங்கள் மாற்றார்க்கு எண்பித்தீர்.

⁹ அவர்களோ வெட்டுக்கிளிகளாலும் ஈக்களாலும் கடியுண்டு செத்தார்கள்@ தங்களைக் குணமாக்கிக் கொள்ள அவர்களுக்கு வழியில்லை@ இத்தகைய தண்டனைகள் கிடைத்தல் அவர்களுக்குத் தகும்.

¹⁰ ஆனால் நச்சுப் பாம்புகளின் பற்களால் கூட உம் மக்களை வீழ்த்த முடியவில்லை: உமது இரக்கம் அவர்களுக்கு உதவியாய் வந்து குணப்படுத்திற்று.

¹¹ உம் வாக்குகளை அவர்களுக்கு நினைவூட்டவே அவர்கள் அவ்வாறு கடிக்கப்பட்டனர்@ ஆனால் உடனே குணமாக்கப்பட்டனர்@ ஆழ்ந்த மறதியில் மூழ்கி அவர்கள் உம் பரிவை உணராமல் போய்விடாதபடி இவ்வாறு நடந்தது.

¹² பச்சிலையோ மருந்தோ அவர்களுக்கு நலந்தரவில்லை@ ஆண்டவரே அனைத்தையும் குணமாக்கும் உம் வார்த்தையே நலந்தந்தது.

¹³ வாழ்வும் சாவும் உமக்குக் கட்டுப்பட்டவை@ மனிதர்களைக் கீழுலுக வாயில் வரை கொண்டு சென்று திரும்பக் கூட்டி வருகிறவர் நீரே.

¹⁴ மனிதனோ தன் தீய குணத்தால் சாவை வருவிக்கலாம்@ ஆனால் பிரிந்து விட்ட ஆவியை மீண்டும் கொண்டு வரவோ, அடைபட்ட ஆன்மாவை விடுவிக்கவோ அவனால் இயலாது.

¹⁵ உமது கையிலிருந்து தப்புவது இயலாத ஒன்று.

¹⁶ உம்மை அறிந்துகொள்ள மறுத்துவிட்ட பொல்லாதவர்கள்@ உமது கைவன்மையால் வதைக்கப்பட்டார்கள்@ வெள்ளப் பெருக்காலும் கல்மழையாலும் கடும்புயலாலும் துன்புறுத்தப்பட்டுத் தீயால் முற்றிலும் எரிக்கப்பட்டனர்.

¹⁷ எல்லாவற்றையும் விட நம்பமுடியாதது எதுவென்றால், அனைத்தையும் தணியச் செய்யும் தண்ணீரில் அந்த நெருப்பு அணையாமல் இன்னும் மிகுதியாய் எரிந்தது தான். ஏனெனில் இயற்கை முழுவதுமே நீதிமான்களுக்காகப் போராடுகிறது.

¹⁸ அக்கிரமிகளுக்கு எதிராக அனுப்பப்பட்ட உயிர்களை எரித்து விடாதபடிக்கு நெருப்பு தன் அனலைச் சிலவேளைகளில் குறைத்துக் கொண்டது@ கடவுளின் தண்டனைத் தீர்ப்புதான் தங்களை விரட்டி வருகிறது என்பதை அவர்கள் கண்டறியவே அவ்வாறு நடந்தது.

¹⁹ அக்கிரமம் நிறைந்த நாட்டின் விளைச்சலை அழிக்கவே, மற்றும் சிலவேளைகளில் தண்ணீரின் நடுவிலும் நெருப்பு தன் ஆற்றலினும் மிகுந்த வெப்பத்தோடு எரிந்தது.

²⁰ இவற்றுக்கு முற்றிலும் மாறாக, உம் மக்களுக்கு வானதூதர்களின் உணவைத் தந்து உண்பித்தீர். எவ்வகை இனிமையும் சுவையும் தன்னுள் கொண்ட உணவை அவர்களுடைய உழைப்பில்லாமலேயே விண்ணகத்திலிருந்து அவர்களுக்கு உண்ணத் தந்தீர்.

²¹ நீர் கொடுத்தருளிய அந்த உணவு உம் பிள்ளைகள் மட்டில் உமக்குள்ள இனிமையைக் காட்டிற்று@ ஏனெனில் உண்பவனின் சுவையுணர்வுக்கேற்றவாறு மாறி அவனவன் விரும்பியவாறு சுவை தந்தது.

²² கல்மழையின் போது எரிந்து தூறலில் சுடர்விட்ட நெருப்பு தான் மாற்றாருடைய விளைச்சல்களை அழித்தது என்று அறிந்து கொள்ளவே, பனியும் பனிக்கட்டியும் உருகாமல் தீயின் வெம்மையைத் தாங்கின.

²³ ஆனால் அதே நெருப்பு நீதிமான்களை உண்பிக்கும்படிக்குத் தனது இயல்பான வெம்மையையும் மறந்து விட்டது.

²⁴ படைத்தவரான உமக்கு ஊழியம் செய்கிற படைப்புப் பொருள் அக்கிரமிகளைத் தண்டிக்க முனைப்போடு முயல்கிறது@ உம்மை நம்பினவர்களுக்குப் பரிவோடு தளர்ந்து கொடுக்கிறது.

²⁵ ஆதலால் தான் அவ்வுணவும் முன்னாளில் தேவைப்பட்டவர்களின் ஆவலுக்கேற்றவாறு உணவாகி அனைவரையும் உண்பிக்க விரும்பிய உம் திருவுளத்தை நிறைவேற்றிற்று.

²⁶ இதைக் கொண்டு ஆண்டவரே, உம் அன்பைப் பெற்ற உம் மக்கள், மனிதனை உண்பிப்பது வயலில் விளைந்தவையன்று, ஆனால் உமது வார்த்தையே உம்மை நம்பினவர்களைக் காப்பாற்றுகிறது என்பதை அறிந்துகொண்டார்கள்.

²⁷ எது நெருப்பினால் அழிக்கப் படவில்லையோ அது கடந்து செல்லும் கதிரவனொளியால் எளிதில் சூடாகி உருகிற்று@

²⁸ கதிரவன் எழுமுன்பே எழுந்து உமக்கு நன்றி கூறவும், வைகறை வேளையில் உம்மைப் பார்த்து மன்றாடவும் வேண்டுமென்று இதனால் உணர்த்தப்பட்டது.

²⁹ ஏனெனில் நன்றி கெட்டவனின் நம்பிக்கை குளிர் காலத்துப் பனி போல் உருகிவிடும்@ பயனற்ற தண்ணீர் போல் ஓடி வீணாகும்.