பொன்னியின் செல்வன் - 5.12. தூமகேது மறைந்தது!






தேட‌ல் தொட‌ர்பான தகவ‌ல்க‌ள்:
பொன்னியின் செல்வன் - 5.12. தூமகேது மறைந்தது!, ", பழுவேட்டரையர், கொண்டு, அவர், பார்த்தார், அவருடைய, என்ன, அந்த, குரல், வேண்டும், அவரை, பெரிய, விழுந்து, ஜோதிடர், நின்ற, இரண்டு, விஜயாலய, தூமகேது, குலத்துக்கு, வந்தது, நரிகள், பெண், தம்முடைய, சிறிது, அவன், இப்போது, போல், முடியவில்லை, பிறகு, பார்த்து, விடும், திடீரென்று, நேரம், முயன்றார், உனக்கு, மட்டும், தாம், அந்தப், சோழர், கண்டார், என்றார், உடனே, நினைவு, பத்து, இல்லை, கொண்டிருந்தன, போய், குரல்கள், பாண்டிய, சூழ்ந்து, வந்த, செய்து, மரம், போகிறது, உயிரைக், இப்படி, போயிற்று, விட்டாயே, நாங்கள், பின்னர், சுந்தர, இவ்வளவு, வேண்டாம், கொண்டார்கள், விட்டது, காப்பாற்றிக், நெருங்கி, போது, விட்டால், வீட்டுக்குள், அவ்வளவு, இருக்கும், செய்ய, கடமை, உண்டு, போலும், பொழுது, உயிர், நில், போய்க், அல்லவா, இந்தக், வந்து, பழுவேட்டரையரைச், கொண்டிருந்தது, கிழவன், விழுந்த, சமயத்தில், அல்ல, பெண்கள், பேர், சுதந்திர, தொடங்கினார்கள், இன்று, முன்னால், பல்லவ, கொண்டே, கொண்டிருந்த, வெற்றி, வீரப், பக்கத்தில், அப்பால், தடுத்து, செல்வன், மீண்டும், கொண்டாயே, மறைந்தது, நின்றார், அருகில், இன்னொரு, அவருக்கு, பழுவேட்டரையரின், பொன்னியின், துரோகம், சக்கரவர்த்தி, விசித்திரமான, இன்னும், வானத்தை, மரங்கள், நட்சத்திரம், சுற்று, நாளைக்கு, வால், புயலில், கவர்ந்தது, விட்டான், கவனத்தைக், முற்றும், கண்டு, மண்டபம், நேரே, மேல், அப்போது, பேரில், கணம், சோழனை, அவர்மீது, கிடந்தது, அமுக்கிக், கொண்டார், கேட்டன, தொடங்கினார், மண்டபப், நகர்ந்து, செய்தன, கண்கள், நாம், தடுக்க, ஆகையால், எழுந்திருக்க, இங்கே, தோன்றிய, நோக்கினார், முதன், யாராயிருந்தாலும், ஜோதிடம், விடலாம், இராஜ, மனிதர், கல்கியின், அம்மன், கோவிலுக்கு, அமரர், முதலில், ரதத்தின், இளைய, இருக்கிறது, ஜோதிடரின், சீடன், வீட்டு, யாருடைய, விழுந்தது, வெள்ளம், வந்தவர்கள், கோலத்தில், குடந்தை, செய்தது, அங்கே, இதன், விபத்து, பிரயாணம், தீப்பந்தம், போகட்டும், முழுவதும், வேறு, பார்க்கலாம், சேர்ந்து, தெரிந்து, தான், முறிந்து, ஓடிப், மிரண்டு, போர்க்களத்தில், நாகைக்கும், மூன்று, முக்கியமான, தஞ்சைக்கும், ஆயிரக்கணக்கான, சோழனைப், நாட்டின், நம்பிக்கை, பழுவேட்டரையரைப், அரண்மனையில், மறைந்தார், காயங்கள், அந்தக், நடந்து, அழிந்து, போனாலும், சந்ததிகளும், அல்லது, இச்சமயத்தில், பிராட்டி, வந்தாள், குலத்தைச், காணவில்லை, அதைக், கலகலவென்று, உமது, இடத்தில், தோன்றியது, மீது, உன்னால், உன்னுடைய, மறைந்தார்கள், சீச்சீ, உள்ள, பழுவேட்டரையர்கள், சபித்தார்கள், ஒவ்வொருவரும், துரோகமும், வந்தார்கள், நீயும், குலத்தை, மக்கள், கல்லையும், மண்ணையும், வாரிப், சிரித்தார்கள், எங்கே, புகழையெல்லாம், சண்டாளா, இந்தப், நாடு, வீராதி, கேட்டுக், தாங்கிக், நரிகளின், ஊளைக், ஓலக், என்பதை, கிடந்தன, முயற்சி, திறந்து, சட்டென்று, இழந்து, காதில், சாவு, வந்தான், நல்ல, இல்லாவிடில், யமன், பின், அவர்களுடைய, செய்த, என்றது, அதிசயம், கொள்ள, எடுத்துக், உயிரையும், உதவி, நான், யமதர்மராஜன், திசையில், அவரைச், வீரக், பெரும், புகுந்தார், செல்ல, அதிகமாகி, பழுவேட்டரையரால், தோளின், கைகளினாலும், சத்தம், வைத்து, பிடித்து, பாரம், கையில், முடியுமா

ஞாதி்செவிவெகா
         
௰௧ ௰௨ ௰௩ ௰௪ ௰௫ ௰௬
௰௭ ௰௮ ௰௯ ௨௰ ௨௧ ௨௨ ௨௩
௨௪ ௨௫ ௨௬ ௨௭ ௨௮ ௨௯ ௩௰
௩௧