பொன்னியின் செல்வன் - 4.21. பல்லக்கு ஏறும் பாக்கியம்






தேட‌ல் தொட‌ர்பான தகவ‌ல்க‌ள்:
பொன்னியின் செல்வன் - 4.21. பல்லக்கு ஏறும் பாக்கியம், ", பூங்குழலி, கொண்டு, அமுதன், சேந்தன், என்றாள், பல்லக்கு, பழுவூர், சிறிது, மின்னல், என்றான், தெரிந்து, பல்லக்கின், மரம், அந்த, இரண்டு, விழுந்து, பல்லக்கில், காரியம், என்ன, மண்டபத்தின், அத்தை, போல், வேண்டும், மேலே, அருகில், தான், முறிந்து, ஓடினார்கள், சிலர், சும்மா, மண்டபத்தை, ராணியைப், நான், விடுதலை, இப்போது, அமுதா, பூங்குழலியின், வந்து, நல்ல, யார், வேண்டாமா, சாலை, பாக்கியம், பிறகு, பேர், விடும், மின்னியது, இல்லை, போலத், வெளிச்சத்தில், பூங்குழலியும், சத்தம், மண்டபத்தில், முடியாத, குரல், சற்றுத், தூரத்தில், விழுந்த, பேசிக், பொன்னியின், செல்வன், எனக்கு, அப்படி, அவளை, அவளுடைய, பிடித்து, வந்தது, அவளைப், கிடந்த, பார்த்தாயா, தெரிந்தது, அந்தக், ஏறும், பற்றிக், ராணி, தோன்றியது, அகப்பட்டுக், முடியாது, கோட்டைக்குள், போய்ச், இருக்கிறது, போதும், வருவது, அப்போது, இருட்டில், சென்று, அவர்களுக்கு, அத்தையை, உபாயம், ஒருவர், அவள், வேண்டுமா, பார்த்து, அந்தப், கூடாதா, போகச், மட்டும், கொண்டிருந்தார்கள், நடப்பது, இரைந்து, அப்பா, இன்னார், கொஞ்சம், வினாடி, எங்கே, சுமந்து, பல்லக்கைச், நம்மால், நடந்தது, எதற்காக, பாதாளச், சொன்னாள், வரச், நாங்கள், எப்படி, விட்டு, அழைத்துப், கொண்டார்களோ, போனால், சொன்னான், ஜாம், தழுவிக், இன்னும், அப்புறம், ஒதுங்கலாம், நின்ற, பார்த்தாள், நேரத்தில், சடசடவென்று, விழத், சிறு, மழைத், விழுந்தன, மரக்கிளைகள், அவற்றில், வேறு, பிடித்துக், மற்றவர்கள், தலையில், சாலையில், போய்க், காற்று, போனார்கள், தொடங்கின, மேல், தண்ணீர், விட்டது, அமரர், கல்கியின், என்பவை, அமுதனும், சென்ற, ஒருவருக்கொருவர், குளிர்ந்த, மரங்களின், என்னமோ, தஞ்சாவூர்க், நடுக்கடலில், பிழிந்த, தரையில், சொட்ட, இருவரும், இழுத்துக், விரைந்து, மண்டபத்துக்கு, அதனால், அல்லவா, அங்கே, சூடாமணி, செய்து, இன்னொரு, சீக்கிரம், பார்த்தேன், கேட்டது, இங்கே, எதிரே, விழும், விட்டுக், மழைக்கு, நேரம், செய்த, கொண்டிருப்பது, ஆமாம், மரத்தினடியில், பெரிய, மண்டபம், போய்

ஞாதி்செவிவெகா
         
௰௧ ௰௨ ௰௩ ௰௪ ௰௫ ௰௬
௰௭ ௰௮ ௰௯ ௨௰ ௨௧ ௨௨ ௨௩
௨௪ ௨௫ ௨௬ ௨௭ ௨௮ ௨௯ ௩௰
௩௧