பொன்னியின் செல்வன் - 1.6. நடுநிசிக் கூட்டம்






தேட‌ல் தொட‌ர்பான தகவ‌ல்க‌ள்:
பொன்னியின் செல்வன் - 1.6. நடுநிசிக் கூட்டம், அவன், ", என்ன, அந்த, கந்தமாறன், தான், வல்லவரையன், மதில், நெருங்கி, கொண்டு, ஆழ்வார்க்கடியான், அவனை, வேண்டும், அவனுடைய, வந்தியத்தேவன், இந்தக், கீழே, பல்லக்கு, முடியும், பூசாரி, என்பது, இங்கே, கண்கள், கண்டோ, இடத்தில், அல்ல, வந்திருந்தார், அதனால், கொஞ்சம், காதில், என்றான், அங்கே, போலும், அரசு, நடுநிசிக், யார், வந்து, அல்லவா, பக்கத்தில், தெரிந்தது, திடீரென்று, இந்தப், அவ்வளவு, வந்தன, அரையர், பொன்னியின், கூட்டம், அல்லது, இளம், செல்வன், இப்போது, முடியாது, அவர்களுடைய, பேரும், பார்த்த, பார்த்தான், நடந்த, சுவரை, நெடுஞ்சுவர்கள், வேலை, பிடித்துக்கொண்டு, கந்தமாறனின், பேசப், உங்கள், வந்திருக்க, நோக்கத்துடன், வந்திருக்கிறான், அவ்விதம், மண்டபத்தில், நோக்கி, வேளை, சுவர், விஷயம், அவ்வாறு, பெண், கணம், வெளியே, அச்சமயம், வடதிசை, அவனும், கொண்டிருக்கிறான், பேச்சு, இருக்கிறாளோ, நமக்கு, பழுவேட்டரையர், அவளைப், அவள், நம்முடைய, என்னமோ, கவனமாக, கூட்டத்தின், சுவர்களும், நினைவிருக்க, ஆழ்வார்க்கடியானைப், பேச்சை, பார்க்க, யாருக்கும், இடத்தை, மாதண்ட, அவர்களுக்கு, சந்தேகம், இவர்கள், இருக்கலாம், அப்படி, கவனத்தைக், ஏதாவது, பார்த்தால், பற்பல, அத்தனை, வீராதி, என்றால், பெயர், மட்டும், சக்கரவர்த்தியின், வந்தார்கள், உள்ளத்தில், எதற்காக, உவகை, பற்றி, இவ்வளவு, முக்கியமான, வந்தது, அக்காலத்தில், உடம்பு, ஆயினும், வல்லவரையனுக்கு, விருந்து, அமரர், கல்கியின், அங்கிருந்த, மற்ற, தங்கள், அரசர், குறுநில, ஒவ்வொருவரும், பிறர், பிரமுகர்கள், மேல்மாடத்தில், மூலையிலிருந்த, பயங்கரமான, எத்தனை, கையில், காளிமாதாவின், கோயில், திரும்பிப், புரிகின்றனர், கேட்டான், வெறும், ஏனெனில், மாளிகைச், இல்லை, வாணர்குலத்து, பார்த்துப், தன்னுடைய, அகப்பட்டுக், ஆனாலும், மனம், வந்தியத்தேவனுடைய, நான், படுத்துத், விட்டு, கனவு, வெகு, ஓடித், வேட்டை, சிறிய, நூறு, பத்து, நரியாகி, ஆழ்வார்க்கடியானுடைய

ஞாதி்செவிவெகா
         
௰௧ ௰௨ ௰௩ ௰௪ ௰௫ ௰௬
௰௭ ௰௮ ௰௯ ௨௰ ௨௧ ௨௨ ௨௩
௨௪ ௨௫ ௨௬ ௨௭ ௨௮ ௨௯ ௩௰
௩௧