ஏலாதி - பதினெண் கீழ்க்கணக்கு

அவா அறுக்கல் உற்றான் தளரான்; அவ் ஐந்தின் அவா அறுப்பின், ஆற்ற அமையும்; அவா அறான் - ஆகும் அவனாயின், ஐங் களிற்றின் ஆட்டுண்டு, போகும், புழையுள் புலந்து.

11

மனத்தின்க ணவாவினை யறுப்பான் றொடங்கியவன் றனன்வா வின்றியே நிற்கும். பொறி புலனாகிய நிலங்களாலே மெய்ப்பொருள் மேம்படலென ஐவகைப்பட்ட பொருட்கட் செல்லு மவாவினை மிகவு மறுப்பவ னெல்லாக்குணங்களாலு மிக வமைவுடையனாமன்றி யவாவறா தொழியுமாயி னைம்பொறியென்னுங் களிற்றா லலைப்புண்டு நரகவாயிலுட்டுன்பமுற்றுச் செல்லும்.

கருத்து: அவா வறுத்தலாவது, ஐம்பொறி யடக்கமாகும்.

கொலைக் களம், வார் குத்து, சூது ஆடும் எல்லை, அலைக் களம் போர் யானை ஆக்கும் நிலைக்களம், முச் சாரிகை ஒதுங்கும் ஓர் இடத்தும், - இன்னவை நச்சாமை, நோக்காமை, நன்று.

12

பொருது கொல்லுங் கொலைக்களமும் வார்குத்துமிடமும், சூதாடுமிடமும், தண்ட முதலாயினவற்றாலலைக்குஞ் சிறைக்களமும், போர் யானைகளைக் கொலை கற்பிப்பானுக்கு நிலையிடங்களும், யானை, தேர், குதிரையான மூன்று திறமுஞ் சாரிகையாக வோடு மோரிடத்துஞ் செல்லுதற் குடன் படாமையும் அவை சென்று நோக்காமையும் நல்வினையாம்.

கருத்து: கொலைக்களம் முதலியவற்றை நச்சாமையும் நோக்காமையும் நன்று.

விளையாமை, உண்ணாமை, ஆடாமை, ஆற்ற உளையாமை, உட்குடைத்தா வேறல், களையாமை, - நூல் பட்டு ஆர் பூங்கோதாய்! - நோக்கின், இவை ஆறும் பாற்பட்டார் கொண்டு ஒழுகும் பண்பு.

13

உழவாற் பயிர் விளைக்காமையும், ஐம்பொறிகள் களிப்புற உண்ணாமையும், நீடாடாமையும், பிறர் சொன்ன கடுஞ் சொற்களுக்கு மிக உளையாமையும், உட்குடைய வருத்தங்களை வேறலும், மேற்கொண்ட சீலங்களை யரிதென்றுகளையாமையுமாகிய இவ்வாறும் துறவின்பாற்பட்டார் கொண்டொழுகு மொழுக்கங்கள், நூற்பட்டார் பூங்கோதாய்!

கருத்து: விளையாமை முதலியன துறவற வழிப்பட்டாரொழுகும் பண்புகளாம்.

பொய்யான், புலாலொடு கள் போக்கி, தீயன செய்யான், சிறியார் இனம் சேரான், வையான், - கயல் இயல் உண் கண்ணாய்! - கருதுங்கால், என்றும் அயல, அயலவர் நூல்.

14

பொய்யுரையாது புலாலையுங் கள்ளையுமுண்டல் களைந்து தீவினைகளைச் செய்யாது சிறியாரினத்தைச் சேராது பிறர்க்கின்னாதன ஒருவன் சொல்லானாயினென்று மாராயுங்கா லவற்குப் பிறராய்ந்த நூலினறிவால் பயனில்லை கயலுண் கண்ணாய்!

கருத்து: பொய்யாமை முதலிய இயல்புகளை யுடையவன் அறிவு நூல்கள் ஆராய்ந்தவனை ஒப்பான்.

கண் போல்வார்க் காயாமை; கற்றார், இனம் சேர்தல்; பண் போல் கிளவியார்ப் பற்றாமை; பண் போலும் சொல்லார்க்கு அரு மறை சோராமை; சிறிது எனினும் இல்லார்க்கு இடர் தீர்த்தல், - நன்று.

15

ஒருவன் றனக்குக் கண்போலு நட்டாரைக் காயாமையும், கற்றாரினஞ் சேர்தலும், அரிவையரை மிக அன்பு செய்யாமையும், அவர்க்கு மறை யுரையாமையும் வறியார்க்குச் சிறிதிடராயினும் தீர்த்தலுமாகிய வாறும் நல்ல குணம்,

கருத்து: கண்போல்வார்க் காயாமை முதலியன நல்லவாம்.