நற்றிணை - 43. பாலை

துகில் விரித்தன்ன வெயில் அவிர்உருப்பின் என்றூழ் நீடிய குன்றத்துக் கவாஅன், ஓய்பசிச் செந்நாய் உயங்குமரை தொலைச்சி ஆர்ந்தன ஒழிந்த மிச்சில் சேய் நாட்டு அருஞ் சுரம் செல்வோர்க்கு வல்சி ஆகும்	5
வெம்மை ஆர் இடை இறத்தல் நுமக்கே மெய்ம் மலி உவகை ஆகின்று; இவட்கே, அஞ்சல் என்ற இறை கைவிட்டென, பைங் கண் யானை வேந்து புறத்து இறுத்தலின், களையுநர்க் காணாது கலங்கிய உடை மதில்	10
ஓர் எயின் மன்னன் போல, அழிவு வந்தன்றால், ஒழிதல் கேட்டே.

வெளிய ஆடையை விரித்தாற் போன்ற வெயில் விளங்கிய வெப்பத்தையுடைய கோடை நீடிய மலைப்பக்கத்தில்; நுணுகிய பசியையுடைய செந்நாய் வாடிய மரையாவைக் கொன்று போகட்டு; தின்றொழிந்த மிச்சில்; நெடுந்தூரத்திலுள்ள வேற்று நாட்டினின்று செல்லுதற்கரிய பாலைநிலத்தின்கண்ணே செல்லுகின்ற மாந்தர் உண்ணும் உணவாயிருக்கும்; வெப்பமுற்ற அரிய வழியிலே செல்லுதல் நுமக்கு உடம்பு நிறைவுற்ற மகிழ்ச்சியுடைத் தாயிராநின்றது; இவட்கோவென்றால் நீயிர் பிரிந்து போதலைக் கேட்டவுடன் 'அஞ்சாதே கொள்' என்ற துணைவயின் வந்த அரசன் கைவிட்டானாக; அப்பொழுது பைங்கண்ணையுடைய யானைப் படையையுடைய பகைவேந்தன் தன் மதிற்புறத்து வந்து தங்கலும்; தனக்கு வந்த துன்பத்தைப் போக்குபவரைக் காணாமல் கலக்கமுற்ற உறுப்புக்கள் அமைந்த உடைந்த ஒரு மதிலையுடைய அரசனைப் போல; அழிவு வராநின்றது; ஆதலின் ஏற்றதொன்றனைச் செய்ம்மின்;

பிரிவு உணர்த்தப்பட்ட தோழி தலைவனைச் செலவு அழுங்குவித்தது. - எயினந்தையார்