நற்றிணை - 144. குறிஞ்சி

பெருங் களிறு உழுவை தாக்கலின், இரும் பிடி கருவி மா மழையின் அரவம் அஞ்சுபு, போது ஏர் உண் கண் கலுழவும், ஏதில் பேதை நெஞ்சம் கவலை கவற்ற ஈங்கு ஆகின்றால்- தோழி!- பகுவாய்ப்	5
பிணவுப் புலி வழங்கும் அணங்கு அருங் கவலை, அவிர் அறல் ஒழுகும் விரை செலல் கான் யாற்றுக் கரை அருங் குட்டம் தமியர் நீந்தி, விரவு மலர் பொறித்த தோளர் இரவின் வருதல் அறியாதேற்கே.	10

தோழீ! பிளந்த வாயையுடைய பெண் புலி இரைதேடி இயங்குகின்ற துன்பம் நீங்குதற்கரிய கவர்த்த வழியில்; விளங்கிய விரைந்த செலவையுடைய நீரோடுகின்ற கரை காண்பதரிதாகிய கான்யாற்றில் ஆழமுடைய புனலின்கண்ணே; தமியராய் நீந்தி அந் நீரிலே கலந்த மலர்கள் பொருந்திய தோளோடு; நங்காதலர் இரவில் வருதலை எண்ணி அறியாமையுடையேனாகிய எனக்கு; அந் நெறியின்கண்ணே புலி பெரிய களிற்றியானையை மோதிக் கொல்லுதலால் அதனை அறிந்த கரிய பிடியானை மின்னல் முதலாகிய தொகுதியையுடைய கரியமேகம் முழங்குவது போன்று பிளிற்றுகின்ற ஓசையைக் கேட்டு நடுங்கி; நீலமலர் போன்ற மையுண்ட கண்கள் நீரை வடியவிடவும் யாதுமில்லாத பேதைமையுடைய என்னெஞ்சம் கவலையால் வருந்தவும்; என்னிலைமை இவ்வண்ணமா யிராநின்றது காண்!

ஆற்றது ஏதத்திற்குக்கவன்று சிறைப்புறமாகத் தலைவி சொல்லியது. - கச்சிப்பேட்டுப் பெருந்தச்சனார்