குறுந்தொகை - 266. பாலை - தலைவி கூற்று

நமக்கொன் றுரையா ராயினுந் தமக்கொன் றின்னா இரவின் இன்றுணை யாகிய படப்பை வேங்கைக்கு மறந்தனர் கொல்லோ மறப்புரும் பணைத்தோள் மரீஇத் துறத்தல் வல்லியோர் புள்வாய்த் தூதே.	5
- நக்கீரனார்.

தோழி! நம்மைப் பிரிந்து சென்ற வன்மையை உடையோராகிய தலைவர் பறவை வாயிலாக விடும் தூது மொழியை நம்மைப் பொருட்படுத்தி நமக்கு ஒன்றைக் கூறி விடாரானாலும் தமக்குப் பொருந்திய இன்னாமையை உடைய இராக்காலங்களில் இனிய துணையாக இருந்த மனைத் தோட்டத்தின்கண் உள்ள வேங்கை மரத்திற்கும் தூது மொழியை மறந்தனரோ?

முடிபு: வல்லியோர் தூது நமக்கு உரையாராயினும் வேங்கைக்கு மறந்தனர் கொல்?    

கருத்து: தலைவர் வருதற்குரிய அடையாளம் ஒன்றும் கண்டேமில்லை.