கலித்தொகை - கலித்தொகை - நெய்தற் கலி 144
| நன்னுதாஅல்! காண்டை: நினையா, நெடிது உயிரா, என் உற்றாள்கொல்லோ? இஃது ஒத்தி பல் மாண் நகுதரும் தன் நாணுக் கைவிட்டு, இகுதரும் கண்ணீர் துடையா, கவிழ்ந்து, நிலன் நோக்கி, அன்ன இடும்பை பல செய்து, தன்னை | 5 |
|
வினவுவார்க்கு ஏதில சொல்லி, கனவுபோல் தெருளும் மருளும் மயங்கி வருபவள் கூறுப கேளாமோ, சென்று; 'எல்லா! நீ என் அணங்கு உற்றனை? யார் நின் இது செய்தார்? நின் உற்ற அல்லல் உரை' என, என்னை | 10 |
|
வினவுவீர்! தெற்றெனக் கேண்மின்: ஒருவன், 'குரற்கூந்தால்! என் உற்ற எவ்வம் நினக்கு யான் உரைப்பனைத் தங்கிற்று, என் இன் உயிர்' என்று, மருவு ஊட்டி, மாறியதற்கொண்டு, எனக்கு மருவு உழிப் பட்டது, என் நெஞ்சு; | 15 |
|
எங்கும் தெரிந்து, அது கொள்வேன், அவன் உள்வழி பொங்கு இரு முந்நீர் அகம் எல்லாம் நோக்கினை திங்களுள் தோன்றி இருந்த குறு முயால்! எம் கேள் இதன் அகத்து உள்வழிக் காட்டீமோ? காட்டீயாய்ஆயின், கத நாய் கொளுவுவேன்; | 20 |
|
வேட்டுவர் உள்வழிச் செப்புவேன்; ஆட்டி மதியொடு பாம்பு மடுப்பேன் மதி திரிந்த என் அல்லல் தீராய்எனின்; என்று, ஆங்கே, உள் நின்ற எவ்வம் உரைப்ப, மதியொடு வெண் மழை ஓடிப் புகுதி; சிறிது என்னைக் | 25 |
|
கண்ணோடினாய் போறி, நீ; நீடு இலைத் தாழைத் துவர் மணற் கானலுள் ஓடுவேன்; ஓடி ஒளிப்பேன்; பொழில்தொறும் நாடுவேன்; கள்வன் கரந்திருக்கற்பாலன்கொல்? ஆய் பூ அடும்பின் அலர்கொண்டு, உதுக் காண், எம் | 30 |
|
கோதை புனைந்த வழி; உதுக் காண், சாஅய் மலர் காட்டி, சால்பிலான், யாம் ஆடும் பாவை கொண்டு ஓடியுழி; உதுக் காண் தொய்யில் பொறித்த வழி உதுக் காண் 'தையால்! தேறு' எனத் தேற்றி, அறனில்லான் | 35 |
|
பைய முயங்கியுழி; அளிய என் உள்ளத்து, உயவுத் தேர் ஊர்ந்து, விளியா நோய் செய்து, இறந்த அன்பிலவனைத் தெளிய விசும்பினும் ஞாலத்தகத்தும் வளியே! எதிர்போம் பல கதிர் ஞாயிற்று | 40 |
|
ஒளி உள்வழி எல்லாம் சென்று; முனிபு எம்மை உண்மை நலன் உண்டு ஒளித்தானைக் காட்டீமோ; காட்டாயேல், மண்ணகம் எல்லாம் ஒருங்கு சுடுவேன், என் கண்ணீர் அழலால் தெளித்து; பேணான் துறந்தானை நாடும் இடம் விடாயாயின் | 45 |
|
பிறங்கு இரு முந்நீர்! வெறு மணலாகப் புறங்காலின் போக இறைப்பேன்; முயலின், அறம் புணையாகலும் உண்டு; துறந்தானை நாடித் தருகிற்பாய்ஆயின், நினக்கு ஒன்று பாடுவேன், என் நோய் உரைத்து; | 50 |
|
புல்லிய கேளிர் புணரும் பொழுது உணரேன் எல்லி ஆக, 'எல்லை' என்று, ஆங்கே, பகல் முனிவன்; எல்லிய காலை இரா, முனிவன்; யான் உற்ற அல்லல் களைவார் இலேன்; ஓஒ! கடலே! தெற்றெனக் கண்ணுள்ளே தோன்ற இமை எடுத்து, | 55 |
|
'பற்றுவேன்' என்று, யான் விழிக்குங்கால், மற்றும் என் நெஞ்சத்துள் ஓடி ஒளித்து, ஆங்கே, துஞ்சா நோய் செய்யும், அறனில்லவன்; ஓஒ! கடலே! ஊர் தலைக்கொண்டு கனலும் கடுந் தீயுள் நீர் பெய்தக்காலே சினம் தணியும்; மற்று இஃதோ | 60 |
|
ஈரம் இல் கேள்வன் உறீஇய காமத் தீ நீருள் புகினும், சுடும் ஓஒ! கடலே! 'எற்றமிலாட்டி என் ஏமுற்றாள்?' என்று, இந் நோய் உற்று அறியாதாரோ நகுக! நயந்தாங்கே இற்றா அறியின், முயங்கலேன், மற்று என்னை | 65 |
|
அற்றத்து இட்டு ஆற்று அறுத்தான் மார்பு; ஆங்கு, கடலொடு புலம்புவோள் கலங்கு அஞர் தீர, கெடல் அருங் காதலர் துனைதர, பிணி நீங்கி, அறன் அறிந்து ஒழுகும் அங்கணாளனைத் | 70 |
|
திறன் இலார் எடுத்த தீ மொழி எல்லாம் நல் அவையுள் படக் கெட்டாங்கு, இல்லாகின்று, அவள் ஆய் நுதல் பசப்பே. |
தேடல் தொடர்பான தகவல்கள்:
கலித்தொகை - கலித்தொகை - நெய்தற் கலி 144, இலக்கியங்கள், எல்லாம், காண், உதுக், நோய், அல்லல், கலித்தொகை, ஆங்கே, உற்ற, கடலே, யான், கலித்தொகை, நெய்தற், எட்டுத்தொகை, சங்க, கண்ணீர், துறந்தானை, மற்று, முனிவன், மதியொடு, உண்டு, காட்டீமோ, நினக்கு, எவ்வம், தெற்றெனக், சென்று, மருவு, செய்து, முந்நீர், உள்வழி, நின்