அகநானூறு - 309. பாலை
| வய வாள் எறிந்து, வில்லின் நீக்கி, பயம் நிரை தழீஇய கடுங்கண் மழவர், அம்பு சேண் படுத்து வன்புலத்து உய்த்தென, தெய்வம் சேர்ந்த பராரை வேம்பில் கொழுப்பு ஆ எறிந்து, குருதி தூஉய், |
5 |
| புலவுப் புழுக்கு உண்ட வான் கண் அகல் அறை, களிறு புறம் உரிஞ்சிய கருங் கால் இலவத்து அரலை வெண் காழ் ஆலியின் தாஅம் காடு மிக நெடிய என்னார், கோடியர் பெரும் படைக் குதிரை, நல் போர், வானவன் |
10 |
| திருந்து கழற் சேவடி நசைஇப் படர்ந்தாங்கு, நாம் செலின், எவனோ தோழி! காம்பின் வனை கழை உடைந்த கவண் விசைக் கடி இடிக் கனை சுடர் அமையத்து வழங்கல் செல்லாது, இரவுப் புனம் மேய்ந்த உரவுச் சின வேழம் |
15 |
| தண் பெரு படாஅர் வெரூஉம் குன்று விலங்கு இயவின், அவர் சென்ற, நாட்டே? |
பிரிவிடை வேறுபட்ட தலைமகளது வேறுபாடு கண்டு வேறுபட்ட தோழிக்குத் தலைமகள் சொல்லியது. - கருவூர்க் கந்தப்பிள்ளைச் சாத்தனார்
தேடல் தொடர்பான தகவல்கள்:
அகநானூறு - 309. பாலை , இலக்கியங்கள், அகநானூறு, பாலை, வேறுபட்ட, எறிந்து, சங்க, எட்டுத்தொகை