அகநானூறு - 190. நெய்தல்
| திரை உழந்து அசைஇய நிரைவளை ஆயமொடு உப்பின் குப்பை ஏறி, எல் பட, வரு திமில் எண்ணும் துறைவனொடு, ஊரே ஒரு தன் கொடுமையின் அலர் பாடும்மே; அலமரல் மழைக் கண் அமர்ந்து நோக்காள்; |
5 |
| அலையல் வாழி! வேண்டு, அன்னை! உயர்சிமைப் பொதும்பில், புன்னைச் சினை சேர்பு இருந்த வம்ப நாரை இரிய, ஒரு நாள், பொங்கு வரல் ஊதையொடு புணரி அலைப்பவும், உழைக்கடல் வழங்கலும் உரியன்; அதன்தலை |
10 |
| இருங் கழிப் புகாஅர் பொருந்தத் தாக்கி வயச் சுறா எறிந்தென, வலவன் அழிப்ப, எழில் பயம் குன்றிய சிறை அழி தொழில நிரைமணிப் புரவி விரைநடை தவிர, இழுமென் கானல் விழு மணல் அசைஇ, |
15 |
| ஆய்ந்த பரியன் வந்து, இவண் மான்ற மாலைச் சேர்ந்தன்றோ இலனே! |
தோழி செவிலித்தாய்க்கு அறத்தொடு நின்றது. - உலோச்சனார்
தேடல் தொடர்பான தகவல்கள்:
அகநானூறு - 190. நெய்தல் , இலக்கியங்கள், நெய்தல், அகநானூறு, எட்டுத்தொகை, சங்க