ஐங்குறுநூறு - 47. தோழி வற்புறுத்த பத்து
|
வான்பிசிர்க் கருவியின் பிடவுமுகை தகையக் கான்பிசிர் கற்பக் கார்தொடங் கின்றே இனையல் வாழி தோழி எனையதூஉம் நின்துறந்து அமைகுவர் அல்லர் வெற்றி வேந்தன் பாசறை யோரே. | 461 |
|
எதில பெய்ம்மழை காரென மயங்கிய பேதையம் கொன்றைக் கோதைநிலை நோக்கி எவன்இனி மடந்தைநின் கலிழ்வே நின்வயின் தகையெழில் வாட்டுநர் அல்லர் முகையவிழ் புறவுஇன் நாடிறந் தோரே. | 462 |
|
புதன்மிசை நறுமலர் கவின்பெறத் தொடரிநின் நலமிகு கூந்தல் தகைகொளப் புனைய வாராது அமையலோ இலரே நேரார் நாடுபடு நன்கலம் தரீஇயர் நீடினர் தோழிநம் காத லோரே. | 463 |
|
கண்ணெனக் கருவிளை மலரப் பொன்னென இவர்கொடிப் பீரம் இரும்புதல் மலரும் அற்சிரம் மறக்குநர் அல்லர்நின் நல்தோள் மருவரற்கு உலமரு வோரே. | 464 |
|
நீர்இருவு அன்ன நிமிர்பரி நெடுந்தேர் கார்செய் கானம் பிற்படக் கடைஇ மயங்கு மலர் அகலம் நீஇனிது முயங்க வருவர் வாழி தோழி செருவெம் குருசில் தணிந்தனன் பகையே. | 465 |
தேடல் தொடர்பான தகவல்கள்:
ஐங்குறுநூறு - 47. தோழி வற்புறுத்த பத்து, தோழி, இலக்கியங்கள், ஐங்குறுநூறு, வற்புறுத்த, பத்து, வாழி, அல்லர், எட்டுத்தொகை, சங்க