ஐந்தாம் திருமுறை-தேவாரப் பதிகங்கள் - 5.076.திருக்கானூர்

இத்தலம் சோழநாட்டிலுள்ளது.

சுவாமிபெயர் - செம்மேனிநாயகர்.
தேவியார் - சிவயோகநாயகியம்மை.

1830

திருவின் நாதனுஞ் செம்மலர் மேலுறை உருவ னாயுல கத்தி னுயிர்க்கெலாம் கருவ னாகி முளைத்தவன் கானூரில் பரம னாய பரஞ்சுடர் காண்மினே.

5.076.1

கானூரில் தெய்வச்சுடராகிய இறைவன் திருமகள் கணவனாகிய திருமாலும், சிவந்த தாமரை மலர்மேல் உறைகின்ற அழகுடையவனாகிய பிரமனும் ஆகி உலகத்தின் எல்லா உயிர்களுக்கும் கருவிலேயே உற்றுக் காப்பவனாகி முளைத்தவன் ஆவன்.

1831

பெண்டிர் மக்கள் பெருந்துணை நன்னிதி உண்டின் றேயென்று கவன்மி னேழைகாள் கண்டு கொண்மின்நீர் கானூர் முளையினைப் புண்டரீகப் பொதும்பி லொதுங்கியே.

5.076.2

அறிவற்றவர்களே! பெண்டிர், மக்கள் பெருந்துணையாகவுள்ள நல்ல செல்வம் இன்று உண்டு என்று மகிழாதீர்;தாமரையாகிய பொதும்பில் ஒதுங்கியே கானூர் முளையாகிய கடவுளை நீர் கண்டுகொள்வீராக; (அவரே பெருந்துணையாவார்).

1832

தாயத் தார்தமர் நல்நிதி யென்னுமிம் மாயத் தேகிடந் திட்டு மயங்கிடேல் காயத் தேயுளன் கானூர் முளையினை வாயத் தால்வணங் கீர்வினை மாயவே.

5.076.3

பங்காளியர், தம் சுற்றத்தார், நல்ல செல்வம் என்னும் இம்மாயத்திலே கிடந்து மயங்கவேண்டா; உம் உடலுள்ளேயே உள்ளவனாகிய கானூர் முளையாகிய பெருமானை உங்கள் வினைகள்கெட வாயாற் கூறிப் பரவி வணங்குவீராக.

1833

குறியில் நின்றுண்டு கூறையி லாச்சமண் நெறியை விட்டு நிறைகழல் பற்றினேன் அறிய லுற்றிரேல் கானூர் முளையவன் செறிவு செய்திட் டிருப்பதென் சிந்தையே.

5.076.4

இரத்தற் குறிப்பொடு நின்று ஏற்று உண்ணும் ஆடையற்ற அமண்நெறியைவிட்டு நீங்கி எம்பிரான் அருள்நிறையும் கழலைப் பற்றினேன்; அதற்குக் காரணம் அறியலுறுவீரேல், கானூர்முளையாகிய கடவுள் என்சிந்தையில் செறிவு செய்திட்டிருப்பதே ஆகும்.

1834

பொத்தல் மண்சுவர்ப் பொல்லாக் குரம்பையை மெய்த்த னென்று வியந்திட லேழைகாள் சித்தர் பத்தர்கள் சேர்திருக் கானூரில் அத்தன் பாதம் அடைதல் கருமமே.

5.076.5

அறிவற்றவர்களே! பொத்தலை உடையதும், மண்சுவர் உடையதுமாகிய இழிந்த இக்குடிசையைத் தன்மெய் என்று ஒவ்வொருவரும் வியந்திடல் வேண்டா. சித்தர்களும் பத்தர்களும் சேர்கின்ற திருக்கானூரில் இறைவன் பாதம் அடைதலே உமக்குக் கருமம் ஆகும்.

1835

கல்வி ஞானக் கலைப்பொரு ளாயவன் செல்வம் மல்கு திருக்கானூ ரீசனை எல்லி யும்பக லும்மிசை வானவா சொல்லி டீர்நுந் துயரங் கள்தீரவே.

5.076.6

கல்வியும், ஞானமும், கலையும் ஆகியவற்றின் பொருளாயிருப்பவனும், செல்வம் மல்கும் திருக்கானூரில்இருப்பவனும் ஆகிய ஈசன் இரவும் பகலும் இசைந்து அருள்புரிய ஆனவாற்றை உம் துயரங்கள் தீரச் சொல்லுவீராக.

1836

நீரும் பாரும் நெருப்பும் அருக்கனும் காரும் மாருதங் கானூர் முளைத்தவன் சேர்வு மொன்றறி யாது திசைதிசை ஓர்வு மென்றில ரோடித் திரிவரே.

5.076.7

நீரும், மண்ணும், தீயும், வெயிலும், முகிலும், காற்றும் ஆகிய அனைத்துமாகிக் கானூரில் முளைத்த கடவுளைச் "சேர்தும்" என்ற ஒன்றை அறியாது திசைதோறும் திசைதோறும் உணர்ச்சி சிறிதும் இலராய் ஓடித் திரிவர் உலகத்தவர்.

1837

ஓமத் தோடயன் மாலறி யாவணம் வீமப் பேரொளி யாய விழுப்பொருள் காமற் காய்ந்தவன் கானூர் முளைத்தவன் சேமத் தாலிருப் பாவதென் சிந்தையே.

5.076.8

வேள்விகளாலும். திருமாலும், பிரமனும் அறியாதவண்ணம் இடுகாட்டகத்தே பேரொளியாகிய உயர்ந்த பொருளும், காமனைக் காய்ந்தவனும் ஆகிய கானூர் முளைத்த கடவுள் என் சிந்தையே பாதுகாவலுக்குரிய இருப்பாகக் கொள்வன்.

1838

வன்னி கொன்றை யெருக்கணிந் தான்மலை உன்னி யேசென் றெடுத்தவ னொண்திறல் தன்னை வீழத் தனிவிரல் வைத்தவன் கன்னி மாமதிற் கானூர்க் கருத்தனே.

5.076.10

இளமையுடைய மாமதில் சூழ்ந்த கானூர்க்கருத்தன், வன்னியும், கொன்றையும், எருக்கும் அணிந்த தனக்குரிய மலையைப் பெயர்த்தெடுக்க உன்னிச்சென்று எடுத்தவனாகிய இராவணனின் ஒண்திறல் தன்னை வீழும்படியாகத் தனி விரல் ஒன்றினால் வைத்து அடர்த்தவனாவன்.