இரண்டாம் திருமுறை-தேவாரப் பதிகங்கள் - 2.119.திருநாகேச்சரம்

இத்தலம் சோழநாட்டிலுள்ளது.

சுவாமிபெயர் - செண்பகாரணியேசுவரர்.
தேவியார் - குன்றமுலைநாயகியம்மை.

2758

தழைகொள்சந் தும்மகிலும் மயிற்பீலி யுஞ்சாதியின் பழமும்உந்திப் புனல்பாய் பழங்காவிரித் தென்கரை நழுவில்வானோர் தொழநல்கு சீர்மல்கு நாகேச்சரத் தழகர்பாதந் தொழுதேத்த வல்லார்க் கழகாகுமே.

2.119. 1

தழைகளோடு கூடிய சந்தன மரங்கள், அகில் மரங்கள், மயிற்பீலி, நல்லபழங்கள் ஆகியவற்றைப்புனலில் உந்தி வந்து பாயும் பழமையான காவிரியின் தென்கரையில் வானோர் விலகாது தொழ அருள் நல்கும் சிறப்புமிக்க நாகேச்சுரத்தில் விளங்கும் அழகர் பாதங்களைத் தொழுது போற்றவல்லார்க்கு அழகு நலம் வாய்க்கும்.

2759

பெண்ணொர்பாகம் அடையச் சடையிற் புனல்பேணிய வண்ணமான பெருமான் மருவும் இடம்மண்ணுளார் நண்ணிநாளுந் தொழுதேத்தி நன்கெய்து நாகேச்சரம் கண்ணினாற் காணவல்லா ரவர்கண் ணுடையார்களே.

2.119. 2

ஒருபாகத்தே உமையையும், சடையில் நீர் வடிவான கங்கையையும், கொண்ட அழகிய பெருமான் அமரும் இடம் ஆகிய, மண்ணுலகத்தோர் நாள்தோறும் வந்து வணங்கி நன்மைகள் பெறும் நாகேச்சரத்தைக் கண்ணால் காண்பவரே கண்ணுடையராவர்.

2760

குறவர்கொல்லைப் புனங்கொள்ளை கொண்டும் மணிகுலவுநீர் பறவையாலப் பரக்கும் பழங்காவிரித் தென்கரை நறவநாறும் பொழில்சூழ்ந் தழகாய நாகேச்சரத் திறைவர்பாதந் தொழுதேத்த வல்லார்க்கிட ரில்லையே.

2.119. 3

குறவர் வாழும் குறிஞ்சிப்புனம், முல்லைநிலம் ஆகியவற்றைக் கொள்ளைகொண்டு மணிகள் குலாவும் நீரைப் பரவச் செய்யும் காவிரித் தென்கரையில் தேன்மணம் கமழும் பொழில் சூழ்ந்து அழகியதாய் விளங்கும் நாகேச்சுரத்து இறைவர் பாதங்களைத் தொழுது ஏத்த வல்லார்க்கு இடர்இல்லை.

2761

கூசநோக்காதுமுன் சொன்ன பொய்கொடு வினைகுற்றமும் நாசமாக்கும் மனத்தார்கள் வந்தாடு நாகேச்சரம் தேசமாக்குந் திருக்கோயி லாக்கொண்ட செல்வன்கழல் நேசமாக்குந் திறத்தார் அறத்தார் நெறிப்பாலரே.

2.119. 4

ஆராயாது பிறர் மனம் கூசுமாறு சொல்லும் பொய், கொடிய வினைகளால் வந்த குற்றங்கள் ஆகியவற்றைச் செய்யாத நன்மனம் உடைய அடியவர்கள் வந்து மகிழும் நாகேச்சுரத்தை ஒளிவிளங்கும் கோயிலாகக் கொண்ட செல்வன் திருவடிகளில் அன்புடையவர் அறநெறிப் பாலராவர்.

2762

வம்புநாறும் மலரும்மலைப் பண்டமுங் கொண்டுநீர் பைம்பொன்வாரிக் கொழிக்கும் பழங்காவிரித் தென்கரை நம்பன்நாளும் அமர்கின்ற நாகேச்சர நண்ணுவார் உம்பர்வானோர் தொழச் சென்றுடனாவதும்உண்மையே.

2.119. 5

மணம் கமழும் மலர்களையும், மலைப் பொருள்களையும் வாரிக்கொண்டு, பைம் பொன் கொழித்து வரும் நீரை யுடைய பழங்காவிரித் தென்கரையில் நம்பன் நாளும் அமர்கின்ற நாகேச் சரத்தை நண்ணுபவர் உம்பர் வானவர் தொழச் சிவபிரானோடு ஒன்றாவர்.

2763

காளமேகந் நிறக்கால னோடந்தகன் கருடனும் நீளமாய்நின் றெய்தகாமனும் பட்டன நினைவுறின் நாளுநாதன் அமர்கின்ற நாகேச்சர நண்ணுவார் கோளுநாளுந் தீயவேனும் நன்காங் குறிக்கொண்மினே.

2.119. 6

கரிய நிறமுடைய காலன், அந்தகன், கருடன், விலகி நின்று கணை எய்த காமன் ஆகியோரை இறைவன் செற்றதை நினைந்து நாள்தோறும் சிவபிரான் உறையும் நாகேச்சுரத்தை நண்ணி வழிபடுபவர்க்குக் கோள்களும் நாள்களும் தீயவேனும் நல்லன ஆகும். அதனை மனத்தில் கொள்மின்.

2764

வேயுதிர்முத் தொடுமத்த யானை மருப்பும்விராய்ப் பாய்புனல்வந் தலைக்கும் பழங்காவிரித் தென்கரை நாயிறுந்திங் களுங்கூடி வந்தாடு நாகேச்சரம் மேயவன்றன் அடிபோற்றி யென்பார் வினைவீடுமே.

2.119. 7

மூங்கில் முத்துக்கள், யானைமருப்பு ஆகியவற்றுடன் வந்து வளம் செயும் காவிரியாற்றின் தென்கரையில், நாயிறு, திங்கள் இரண்டும் வந்து வழிபடும் நாகேச்சுரத்தில் எழுந்தருளிய, இறைவன் திருவடிகளைப் போற்றி என வணங்குவார் வினைகள் கெடும்.

2765

இலங்கைவேந்தன் சிரம்பத்தி ரட்டியெழிற் றோள்களும் மலங்கிவீழம் மலையால் அடர்த்தா னிடமல்கிய நலங்கொள்சிந்தை யவர்நாள்தொறும் நண்ணும் நாகேச்சரம் வலங்கொள்சிந்தை யுடையார் இடராயின மாயுமே.

2.119. 8

இலங்கை வேந்தனாகிய இராவணனின் பத்துத் தலைகள் இருபது தோள்கள் ஆகியன சிதையுமாறு மலையினால் அடர்த்த இறைவன் இடம் ஆகிய நன்மைகெழுமிய மனமுடையோர் நாள்தோறும் நண்ணி வழிபடும் நாகேச்சுரத்தை வலம் வந்து வழிபடும் சிந்தை உடையவர்களின் இடர்கள் கெடும்.

2766

கரியமாலும் மயனும் மடியும்முடி காண்பொணா எரியதாகிந் நிமிர்ந்தான் அமரும்இட மீண்டுகா விரியின்நீர்வந் தலைக்குங் கரைமேவு நாகேச்சரம் பிரிவிலாதவ் வடியார்கள் வானிற் பிரியார்களே.

2.119. 9

கருநிறமுடைய திருமாலும், பிரமனும் அடிமுடி காண இயலாதவாறு எரியுருவாக நிமிர்ந்த இறைவன் அமரும் இடம் ஆகிய, பெருகிவரும் காவிரி நீர் வந்தலைக்கும் தென் கரையில் அமைந்த நாகேச்சுரத்தைப் பிரிவிலாத அடியவர் சிவலோகத்தைப் பிரியார்.

2767

தட்டிடுக்கி யுறிதூக்கி யகையினர் சாக்கியர் கட்டுரைக்கும் மொழிகொள்ளலும் வெள்ளி லங்காட்டிடை நட்டிருட்கண் நடமாடிய நாதன் நாகேச்சுரம் மட்டிருக்கும் மலரிட் டடிவீழ்வது வாய்மையே.

2.119. 10

தட்டைக் கக்கத்தில் இடுக்கி உறிதூக்கிய கையினராய்த்திரியும் சமணர், சாக்கியர், புனைந்து சொல்லும் மொழிகளைக் கொள்ளாது, இடுகாட்டில் நள்ளிருளில் நடனமாடும் நாகேச்சுரத்து இறைவனைத் தேன் நிறைந்த மலர்களைத் தூவி அடி வீழ்ந்து வணங்குவது உண்மைப் பயனைத்தரும்.

2768

கந்தநாறும் புனற்காவிரித் தென்கரைக் கண்ணுதல் நந்திசேருந் திருநாகேச் சரத்தின் மேன்ஞானசம் பந்தனாவிற் பனுவல் லிவைபத்தும் வல்லார்கள்போய் எந்தையீசன் இருக்கும் உலகெய்த வல்லார்களே.

2.119.11

மணம் கமழும் நீரை உடைய காவிரித் தென் கரையில், கண்ணுதற் கடவுளாகிய நந்தி எழுந்தருளிய திருநாகேச்சுரத்தின் மேல் ஞானசம்பந்தன் நாவினால் போற்றிய இப்பனுவல் பத்தையும் வல்லவர் மறுமையில் எந்தையீசன் இருக்கும் சிவலோகம் எய்துவர்.