முதல் திருமுறை-தேவாரப் பதிகங்கள் - 1.002.திருப்புகலூர்

காவிரி தென்கரைத் தலம், சோழநாட்டிலுள்ளது.

சுவாமிபெயர் - அக்கினீசுவரர்.
தேவியார் - கருந்தார்க்குழலியம்மை.

12

குறிகலந்தவிசை பாடலினான்நசை யாலிவ்வுலகெல்லாம் நெறிகலந்ததொரு நீர்மையனாயெரு தேறிப்பலிபேணி முறிகலந்ததொரு தோலரைமேலுடை யானிடமொய்ம்மலரின் பொறிகலந்தபொழில் சூழ்ந்தயலேபுய லாரும்புகலூரே.

1.002.1

சுரத்தானங்களைக் குறிக்கும் இசையமைதியோடு கூடிய பாடல்களைப் பாடுபவன். உயிர்கள் மீது கொண்ட பெருவிருப்பால் இவ்வுலகம் முழுவதும் வாழும் அவ்வுயிர்கள் தம்மை உணரும் நெறிகளை வகுத்து அவற்றுள் கலந்து நிற்பவன். எருதின்மிசை ஏறி வந்து மக்கள் இடும்பிச்சையை விரும்பி ஏற்பவன். இடையில் மான் தோலாடையை உடுத்துபவன். அவன் விரும்பி உறையும் இடம் செறிந்த மலர்கள்மீது புள்ளிகளை உடைய வண்டுகள் மொய்த்துத் தேனுண்ணும் வானளாவிய பொழில் சூழ்ந்த புகலூராகும்.

13

காதிலங்குகுழை யன்னிழைசேர்திரு மார்பனனொருபாகம் மாதிலங்குதிரு மேனியினான்கரு மானின்னுரியாடை மீதிலங்கவணிந் தானிமையோர்தொழ மேவும்மிடஞ்சோலைப் போதிலங்குநசை யால்வரிவண்டிசை பாடும்புகலூரே.

1.002.2

காதில் விளங்கும் குழையை அணிந்தவன். பூணூல் அணிந்த அழகிய மார்பினன். இடப்பாகமாக உமையம்மை விளங்கும் திருமேனியன். யானையினது தோலை உரித்து மேல் ஆடையாக அணிந்தவன். அத்தகையோன் இமையவர் தொழமேவும் இடம், சோலைகளில் தேனுண்ணும் விருப்பினால் வரிவண்டுகள் இசைபாடும் புகலூராகும்.

14

பண்ணிலாவும்மறை பாடலினான்இறை சேரும்வளையங்கைப் பெண்ணிலாவவுடை யான்பெரியார்கழல் என்றுந்தொழுதேத்த உண்ணிலாவியவர் சிந்தையுள்நீங்கா வொருவன்னிடமென்பர் மண்ணிலாவும்மடி யார்குடிமைத்தொழின் மல்கும்புகலூரே.

1.002.3

இசையமைதி விளங்கும் வேத கீதங்களைப் பாடுபவன் - முன்கைகளில் வளையல்கள் விளங்கும் அழகிய கைகளை உடைய உமையம்மையைத் தனது தேவியாக உடையவன். தன் திருவடிகளை என்றும் தொழுது ஏத்தும் பெரியவர்களின் உள்ளத்தே விளங்குவதோடு அவர்களின் அடிமனத்தில் என்றும் நீங்காதிருப்பவன். அத்தகையோன் விரும்பி உறையுமிடம் நிலவுலகில் வாழும் அடியவர்கள் குடும்பத்துடன் வந்து பணி செய்யும் புகலூராகும்.

15

நீரின்மல்குசடை யன்விடையன்அடை யார்தம்மரண்மூன்றுஞ் சீரின்மல்குமலை யேசிலையாகமு னிந்தானுலகுய்யக் காரின்மல்குகடல் நஞ்சமதுண்ட கடவுள்ளிடமென்பர் ஊரின்மல்கிவளர் செம்மையினாலுயர் வெய்தும்புகலூரே.

1.002.4

கங்கை நீரால் நிறைவுற்ற சடைமுடியை உடையவன். விடையூர்தியன். முப்புரங்களையும் சிறப்புமிக்க மேருமலையை வில்லாகக் கொண்டு முனிந்தவன். உலக உயிர்கள் உய்யக் கருநிறமுடைய கடலிடையே தோன்றிய நஞ்சை அமுதமாக உண்ட கடவுள். அத்தகையோன் விரும்பி உறையுமிடம் ஒழுக்கத்தால் உயர்ந்த மக்கள் வாழ்ந்து சிறப்பெய்தும் புகலூராகும்.

16

செய்யமேனிவெளி யபொடிப்பூசுவர் சேரும்மடியார்மேல் பையநின்றவினை பாற்றுவர்போற்றிசைத் தென்றும்பணிவாரை மெய்யநின்றபெரு மானுறையும்மிட மென்பரருள்பேணிப் பொய்யிலாதமனத் தார்பிரியாது பொருந்தும்புகலூரே.

1.002.5

சிவந்த திருமேனியில் வெண்ணிறமான திருநீற்றைப் பூசுபவர். தம்மை வந்தடையும் அடியவர்களைத் தாக்க வரும் வினைகளை நீக்குபவர். என்றும் தம்மைப் பாடிப் பணிவார்க்கு உண்மையானவர். அவர் விரும்பி உறையும் இடம், அருளையே விரும்பிப் பொய்யில்லாத மனத்தவர் நீங்காது வாழும் புகலூர் என்பர்.

17

கழலினோசைசிலம் பின்னொலியோசை கலிக்கப்பயில்கானில் குழலினோசைகுறட் பாரிடம்போற்றக் குனித்தாரிடமென்பர் விழவினோசையடி யார்மிடைவுற்று விரும்பிப்பொலிந்தெங்கும் முழவினோசைமுந் நீரயர்வெய்த முழங்கும்புகலூரே.

1.002.6

இரண்டு திருவடிகளிலும், விளங்கும் வீரக் கழல் சிலம்பு ஆகியன ஒலிக்கவும், குழல் முதலிய இசைக்கருவிகள் முழங்கவும், குள்ளமான பூதகணங்கள் போற்றவும், பலகாலும் பழகிய இடமாக இடுகாட்டில் முற்றழிப்பு நடனம் புரியும் இறைவனுடைய இடம், திருவிழாக்களின் ஓசையும், அடியவர் மனமகிழ்வோடு எங்கும் முழக்கும் முழவோசையும் கடலோசையைத் தளரச் செய்யும் ஒலியைத் தரும் புகலூர் என்பர்.

18

வெள்ளமார்ந்துமிளிர் செஞ்சடைதன்மேல் விளங்கும்மதிசூடி உள்ளமார்ந்தவடி யார்தொழுதேத்த வுகக்கும்அருள்தந்தெம் கள்ளமார்ந்துகழி யப்பழிதீர்த்த கடவுள்ளிடமென்பர் புள்ளையார்ந்தவய லின்விளைவால்வளம் மல்கும்புகலூரே.

1.002.7

கங்கைநீர் அடங்கி விளங்கும் செஞ்சடைமேல் விளக்கமான பிறைமதியைச் சூடி, தம்மிடம் மனம் ஒன்றிய அடியவர் தொழுது ஏத்த அவர்கள் மனம் மகிழும் அருளைப் புரிந்து என்னைப் பற்றிய வினையையும் பழியையும் தீர்த்தருளிய கடவுள் உறையும் இடம், மீன் கொத்தி முதலிய பறவை இனங்கள் மீன்களைக் கவர வந்து தங்கும் வயல்களின் விளைவால் வளம் மல்கிய புகலூராகும்.

19

தென்னிலங்கையரை யன்வரைபற்றி யெடுத்தான்முடிதிண்டோள் தன்னிலங்குவிர லால்நெரிவித்திசை கேட்டன்றருள்செய்த மின்னிலங்குசடை யான்மடமாதொடு மேவும்மிடமென்பர் பொன்னிலங்குமணி மாளிகைமேல்மதி தோயும்புகலூரே.

1.002.8

அழகிய இலங்கை அரசனாகிய இராவணன் கயிலை மலையை இரு கரங்களாலும் பற்றி எடுத்தபோது அவனுடைய தலைகள், திண்ணிய தோள்கள் ஆகியவற்றைத் தன் கால் விரலால் நெரித்துப் பின் அவன் சாமகானம் பாடக்கேட்டு அன்று அவனுக்கு அருள் செய்தவனாகிய தாழ்ந்த சடைமுடி உடைய பெருமான் தன் தேவியோடு மேவும் இடம், மதி தோயும் அழகிய மாளிகைகள் நிறைந்த புகலூராகும்.

20

நாகம்வைத்தமுடி யானடிகைதொழு தேத்தும்மடியார்கள் ஆகம்வைத்தபெரு மான்பிரமன்னொடு மாலுந்தொழுதேத்த ஏகம்வைத்தவெரி யாய்மிகவோங்கிய எம்மானிடம்போலும் போகம்வைத்தபொழி லின்னிழலான்மது வாரும்புகலூரே.

1.002.9

பாம்பை முடிமிசை வைத்துள்ளவனும், தன் திருவடிகளைப் போற்றும் அடியார்கள், தம் மனத்தின்கண் வைத்துப் போற்றும் தலைவனும், பிரமனும், திருமாலும் தொழுதேத்த ஏகனாய் எரி வடிவில் மிக ஓங்கிய எம்மானுமாகிய இறைவனுக்கு மிக உகந்த இடம், பல்வகைப் பயன்களையும் தருவதோடு நிழலாற் சிறந்ததாய்த் தேன் நிறைந்து விளங்கும் பொழில் சூழ்ந்த புகலூராகும்.

21

செய்தவத்தர்மிகு தேரர்கள்சாக்கியர் செப்பிற்பொருளல்லாக் கைதவத்தர்மொழி யைத்தவிர்வார்கள் கடவுள்ளிடம்போலும் கொய்துபத்தர்மல ரும்புனலுங்கொடு தூவித்துதிசெய்து மெய்தவத்தின்முயல் வாருயர்வானக மெய்தும்புகலூரே.

1.002.10

எண்ணிக்கையில் மிக்கதேரர், சாக்கியர் சமணர்கள் ஆகியவர்களின் உண்மையல்லாத வஞ்சகம் நிறைந்த மொழிகளைக் கேளாதவராய், மிகுதியான தவத்தைச் செய்யும் மெய்யடியார் களின் தலைவராகிய சிவபிரானுக்கு மிக உகந்த இடம், அடியவர்கள் மலர் கொய்து வந்து தூவிப் புனலாட்டித் துதி செய்து தவநெறியில் முயன்று உயர் வானகத்தை எய்துதற்குரிய வழிபாடுகளை ஆற்றும் புகலூராகும்.

22

புற்றில்வாழும்அர வம்மரையார்த்தவன் மேவும்புகலூரைக் கற்றுநல்லவவர் காழியுண்ஞானசம் பந்தன்றமிழ்மாலை பற்றியென்றும்இசை பாடியமாந்தர் பரமன்னடிசேர்ந்து குற்றமின்றிக்குறை பாடொழியாப்புக ழோங்கிப் பொலிவாரே.

1.002.11

புற்றில் வாழும் பாம்புகளை இடையிலே கட்டியவனாகிய சிவபிரான் எழுந்தருளிய புகலூர்மீது இறைவனது பொருள் சேர் புகழைக் கற்று வல்லவர்கள் வாழும் சீகாழிப் பதியில் தோன்றிய ஞானசம்பந்தன் பாடிய தமிழ்மாலையாகிய இத்திருப்பதிகத்தை, என்றும் இசையோடு பாடி வழிபடும் மாந்தர்கள் இறைவன் திருவடி நீழலை அடைந்து குற்றம் குறைபாடு அகன்று புகழோங்கிப் பொலிவெய்துவார்கள்.