யோபு ஆகமம் - பழைய ஏற்பாடு

¹ அதற்கு யோபு சொன்ன மறுமொழி வருமாறு:

² என்னுடைய சொற்களைக் கவனமாய்க் கேளுங்கள், அந்த ஆறுதலையாவது எனக்குக் கொடுங்கள்.

³ பொறுத்துக் கொள்ளுங்கள், நான் பேசப் போகிறேன்@ நான் பேசிய பின் நீங்கள் ஏளனம் செய்யலாம்.

⁴ நான் மனிதனைப் பற்றியா முறையிடுகிறேன்? பின்னர் ஏன் நான் மனக்கொதிப்படையக் கூடாது?

⁵ என்னைப் பாருங்கள், பார்த்துத் திடுக்கிடுங்கள்@ உங்கள் வாயைக் கையால் பொத்திக்கொள்ளுங்கள்.

⁶ இதை நினைத்தாலே என் மனம் திடுக்கிட்டுக் கலங்குகிறது, என் உடலை நடுக்கம் பீடிக்கிறது.

⁷ பொல்லாதவர்கள் இன்னும் உயிரோடிருப்பது ஏன்? முதிர் வயது வரை வாழ்ந்து, ஆற்றலில் வல்லவர்களாவதேன்?

⁸ அவர்கள் முன்னிலையில் அவர்கள் பிள்ளைகள் நிலைத்திருக்கிறார்கள், அவர்கள் கண் முன் அவர்கள் சந்ததி உயர்ந்தோங்குகிறது.

⁹ அவர்களுடைய வீடுகள் அச்சத்திலிருந்து காக்கப்பட்டுள்ளன, கடவுளின் தண்டனைக் கோல் அவற்றின் மேல் விழவில்லை.

¹⁰ அவர்கள் எருது பொலிந்தால் வீணாய்ப் போகிறதில்லை@ அவர்கள் பசு சினை சிதையாமல் கன்று ஈனுகிறது.

¹¹ மந்தை போலத் தங்கள் சிறுவர்களை வெளியே அனுப்புகிறார்கள், அவர்களுடைய குழந்தைகள் துள்ளி விளையாடுகின்றனர்.

¹² தம்புரு, சுரமண்டலம் இசைத்துப் பாடுகின்றனர், குழலோசை கேட்டு அகமகிழ்கின்றனர்.

¹³ வளமான வாழ்வில் தங்கள் நாட்களைக் கழிக்கின்றனர், அமைதியாய்ப் பாதாளத்தில் இறங்குகின்றனர்.

¹⁴ கடவுளை நோக்கி, ~எங்களை விட்டகலும், உம் வழிகளை அறிய நாங்கள் விரும்பவில்லை@

¹⁵ எல்லாம் வல்லவர்க்கு நாம் ஏன் ஊழியம் செய்ய வேண்டும்? அவரிடம் மன்றாடுவதால் நமக்குப் பயனென்ன?~ என்றார்கள்.

¹⁶ இதோ, இன்ப வாழ்க்கை அவர்கள் கையில் தானே இருக்கிறது! அந்தத் தீயவர்களின் ஆலோசனை எனக்குத் தொலைவாயுள்ளது.

¹⁷ பொல்லாதவர்களின் விளக்கு எத்தனைமுறை அணைந்தது? இடுக்கண் யாதும் அவர்களுக்கு நேர்ந்ததுண்டோ? கடவுள் சினங்கொண்டு அவர்களுக்கு நோய்நொடி அனுப்பியதுண்டோ?

¹⁸ காற்றில் சிக்கிய வைக்கோல் போல அவர்கள் இருப்பதுண்டோ? புயல் வாரிச் செல்லும் பதர் போல அவர்கள் ஆவதுண்டோ?

¹⁹ தந்தையின் அக்கிரமத்தை அவனுடைய பிள்ளைகளுக்காகக் கடவுள் சேர்த்து வைப்பாரோ? அவனுக்கே அந்தத் தண்டனை கிடைக்கட்டும், அப்போது தான் அவன் அதை உணர்ந்து கொள்வான்.

²⁰ தனது அழிவைத் தானே தன் கண்களால் காணட்டும், எல்லாம் வல்லவரது சினத்தின் விளைவை அவனே அனுபவிக்கட்டும்.

²¹ அவனுடைய வாழ்நாட்களின் எண்ணிக்கை முடிவடைந்து இறந்தபின் அவன் வீட்டார் மட்டில் அவனுக்கு என்ன அக்கறை?

²² கடவுளுக்கு அறிவு புகட்டுபவன் எவனாகிலும் உண்டோ? உம்பர்களுக்கும் தீர்ப்பு வழங்குபவர் அவரே அன்றோ?

²³ ஒருவன் வளமான வாழ்க்கை நடத்திக் கவலையின்றி இன்பமெல்லாம் துய்த்துப் பார்த்து,

²⁴ உடல் பருத்துக் கொழுப்பேறி, எலும்புகள் சதைப்பிடிப்பேறிய நிலையில் சாகிறான்.

²⁵ இன்னொருவனோ நன்மையொன்றையும் சுவை பாராமல் மனக்கசப்புற்ற நிலையில் சாகிறான்.

²⁶ இருவருமே புழுதியில் புதைக்கப்படுகின்றனர், புழுக்கள் அவர்களை மூடிக்கொள்ளுகின்றன.

²⁷ இதோ, உங்கள் எண்ணங்கள் எனக்குத் தெரியும், எனக்கெதிராய் நீங்கள் தீட்டும் திட்டங்களை அறிவேன்.

²⁸ ஏனெனில், நீங்கள், ~பெருங்குடி மகனின் வீடு எங்கே? கொடியவர்கள் குடியிருந்த கூடாரமெங்கே?~ என்கிறீர்கள்.

²⁹ வழிப்போக்கர்களை நீங்கள் விசாரிக்கவில்லையா? அவர்கள் கண்டு சொன்ன செய்தியை ஏற்கமாட்டீர்களோ?

³⁰ பொல்லாதவன் துன்பத்தின் நாளுக்கென விடப்பட்டுள்ளான், கோபத்தின் நாளில் அவன் தூக்கிச் செல்லப்படுவான் என்பர்.

³¹ அவன் முகத்தெதிரில் அவனது நடத்தையைக் கண்டிப்பவன் யார்? அவன் செய்ததற்கு ஏற்ற பலன் தருபவன் எவன்?

³² அவன் கல்லறைக்குக் கொண்டு போகப்படுவான், அவன் சமாதிக்குக் காவல் வைக்கப்படும்.

³³ பள்ளத்தாக்கின் மண் அவனுக்கு இனிப்பாயிருக்கும், மனிதரெல்லாம் அவனைப் பின்தொடர்கின்றனர், அவன் முன்னால் போகிறவர்களுக்குக் கணக்கில்லை.

³⁴ அப்படியிருக்க, வெறும் சொற்களால் எனக்கு எப்படி நீங்கள் ஆறுதல் கொடுப்பீர்கள்? உங்கள் மறுமொழிகள் யாவும் பொய்யன்றி வேறில்லை."