யோபு ஆகமம் - பழைய ஏற்பாடு

¹ அதற்கு யோபு கூறிய மறுமொழி வருமாறு:

² இப்படிப்பட்டவற்றை நான் பலமுறை கேட்டிருக்கிறேன், நீங்கள் யாவரும் துயர் தரும் தேற்றரவாளர்களே.

³ காற்றைப் போன்ற சொற்களுக்கு முடிவே இல்லையா? மறுமொழி கூறும்படி உம்மைத் தூண்டுவது யாது?

⁴ என்னுடைய நிலைமையில் நீங்கள் இருந்தால், உங்களைப் போலவே நானும் பேசக்கூடும்.

⁵ உங்களுக்கெதிராய்ச் சொற்களை அடுக்கிப் பேசி, உங்களைப் பார்த்து என் தலையை ஆட்டிக்கொண்டே,

⁶ வாய்ச் சொல்லால் உங்களைத் திடப்படுத்தவும், உதடுகளால் ஆறுதல் மொழிகள் கூறவும் என்னாலும் கூடும்.

⁷ நான் பேசினால், என் துயர் தணிகிறதில்லையே, பேசாமல் பொறுத்துக்கொண்டால், என் வேதனை சிறிதேனும் நீங்குமோ?

⁸ இப்பொழுதோ நான் துன்பக் கடலில் அமிழ்ந்திருக்கிறேன், என் உறுப்புகளெல்லாம் இளைத்துப் போயின.

⁹ என் முகத்தில் விழுந்த திரைகளே எனக்கெதிரான சாட்சி, எனது உடல் மெலிவு எனக்கெதிராய் நின்று சான்று பகர்கிறது.

¹⁰ அவர் என்னைப் பகைத்துத் தம் ஆத்திரத்தில் என்னைப் பீறினார், என்னைப் பார்த்துப் பற்களைக் கடித்தார், என் எதிரி என்னை உறுத்துப் பார்க்கிறான்.

¹¹ மனிதர் எனக்கெதிராய்த் தங்கள் வாயைப் பிளந்தார்கள், நிந்தையாய் என்னைக் கன்னத்தில் அறைந்தனர், எனக்கெதிராய் அவர்கள் ஒன்றுகூடினர்.

¹² பழிகாரர்களிடம் கடவுள் என்னைக் கையளிக்கிறார், கொடியவர்கள் கையில் என்னைச் சிக்கச் செய்கிறார்.

¹³ இன்பமாய் வாழ்ந்தேன், அவரோ என்னை நொறுக்கிவிட்டார்@ பிடரியைப் பிடித்து என்னை மோதித் தூள் தூளாக்கினார்@ குறிபார்த்தடிக்கும் இலக்காக என்னை ஏற்படுத்தினார்.

¹⁴ அவருடைய வில் வீரர்கள் என்னைச் சூழ்ந்து நிற்கின்றனர். சிறிதும் இரக்கம் காட்டாமல் என் ஈரலைப் பிளந்தார், என் பிச்சைத் தரையில் ஊற்றினார்.

¹⁵ அடிமேல் அடி அடித்து என்னைப் புடைக்கிறார், போர் வீரனைப் போல் என் மேல் பாய்ந்து விழுகிறார்.

¹⁶ கோணித் துணியை என் தோலோடு தைத்துக் கொண்டேன், என் தலையைப் புழுதியில் தாழ்த்தி விட்டேன்.

¹⁷ அழுது அழுது என்முகம் சிவந்துவிட்டது, என் கண்ணிமைகளைக் காரிருள் கவ்விக்கொண்டது.

¹⁸ என் கைகளில் வன்முறை யேதும் இல்லாதிருந்தும், என் வேண்டுதல் தூயதாய் இருந்தும் இவை நேர்ந்தனவே.

¹⁹ மண்ணிலமே, என் இரத்தத்தை மூடி மறைக்காதே, என் அழுகை ஓய்ந்திருக்க இடங் கொடாதே.

²⁰ இப்போதும் இதோ என் சாட்சி வானகத்தில் இருக்கிறார், என் சார்பாகப் பேசுபவர் உன்னதத்தில் இருக்கிறார்.

²¹ என்னுடைய நண்பர்கள் என்னைப் பழிக்கின்றனர், என் கண்கள் கடவுள்முன் கண்ணீர் வடிக்கின்றன.

²² ஒருவன் தன் அயலானோடு வழக்காடுவது போலவே கடவுளோடும் வழக்காடக் கூடுமானால்..!

²³ சில ஆண்டுகளே உள்ளன@ அவை கடந்த பின் திரும்பிவர முடியாத வழிக்குப் போய்விடுவேன்.