எரேமியாஸ் ஆகமம் - பழைய ஏற்பாடு

¹ ஆண்டவர் கூறுகிறார்: "இஸ்ராயேலே, நீ திரும்பி வர விரும்பினால் நம்மிடமே திரும்பி வர வேண்டும். நமது முன்னிலையிலிருந்து அருவருப்பானவற்றை எடுத்து விடு@ அப்போது நீ தயங்கமாட்டாய்.

² நீ ~உயிருள்ள ஆண்டவர் மேல் ஆணை~ என்று உண்மையாயும், நீதியோடும் நேர்மையோடும் ஆணையிடு@ அப்போது வேற்றினத்தார் அவரில் தங்களுக்கு ஆசி பெறுவார்@ அவரிலேயே அவர்கள் பெருமை பாராட்டுவர்".

³ ஏனெனில் யூதாவின் மக்களுக்கும் யெருசலேமில் வாழ்கிறவர்களுக்கும் ஆண்டவர் கூறுகிறார்: "உங்கள் நிலத்தைப் புதுப்பியுங்கள்@ முட்செடிகள் மீது விதைக்க வேண்டாம்@

⁴ யூதாவின் மக்களே, யெருசலேமின் குடிகளே, ஆண்டவருக்காக உங்களை விருத்தசேதனம் செய்யுங்கள்@ உங்கள் இதயத்தின் நுனித்தோலை அகற்றி விடுங்கள்@ இல்லையேல் உங்கள் தீய எண்ணங்களின் காரணமாய், நமது கடுங்கோபம் நெருப்புப் போலக் கிளம்பும்@ அப்போது அதனை அவிக்க எவராலும் முடியாது."

⁵ "ஒன்று சேருங்கள்@ கோட்டைகள் அமைந்த பட்டணங்களில் நுழைந்து கொள்வோம்~ என்று யூதாவுக்கும், யெருசலேமுக்கும் அறிவியுங்கள்@ உரக்கக் கூவியும், எக்காளத்தின் முழக்கத்தாலும் நாடெங்கும் அதைத் தெரியப்படுத்துங்கள்.

⁶ சீயோனில் கொடியேற்றுங்கள், தப்பியோடுங்கள், நிற்கவேண்டாம்@ ஏனேனில் வடக்கிலிருந்து தீமையையும் பெரும் அழிவையும் கொண்டு வருகிறோம்.

⁷ சிங்கம் தன் குகையை விட்டுப் புறப்படுகிறது@ மக்களைக் கொள்ளையடிக்கக் கொடியவன் கிளம்பி விட்டான்@ உன் நாட்டைக் காடாக்க தன்னிடத்திலிருந்து வெளிப்பட்டுவிட்டான்@ உன் நகரங்கள் வாழ்வாரற்றுப் பாழாகும்.

⁸ ஆதலால் கோணி ஆடை உடுத்திக்கொள்ளுங்கள், அழுது புலம்புங்கள், அலறிக் கதறுங்கள்@ ஏனெனில், ஆண்டவரின் கோபாக்கினி நம்மை விட்டு இன்னும் விலகவில்லை.

⁹ அந்நாளில் அரசன் அறிவு மயங்கும், தலைவர்களின் மனம் மருளும், அர்ச்சகர்கள் திகைத்து நிற்பார்கள், இறைவாக்கினர்கள் மருண்டு போவார்கள், என்கிறார் ஆண்டவர்."

¹⁰ அப்பொழுது நான்: "ஆண்டவராகிய இறைவனே, மெய்யாகவே இந்த மக்களையும் யெருசலேமையும் நீர் முற்றிலும் ஏமாற்றிவிட்டீர்@ ~நீங்கள் நலமாயிருப்பீர்கள்~ என்று சொன்னீர்@ இதோ அவர்களுடைய உயிரைக் குடிக்க வாள் வந்து விட்டதே!" என்றேன்.

¹¹ அக்காலத்தில் இந்த மக்களும் யெருசலேமும் கேள்விப்படுவார்: "நம் மக்கள் என்னும் மகளை நோக்கிப் பாலைநிலத்தின் மொட்டை மேடுகளிலிருந்து அக்கினிக் காற்று வீசும்@ அது தூற்றவும், தூய்மைப்படுத்தவும் பயன்பட வருங் காற்றன்று@

¹² நமது கட்டளையால் வரும் அச்சுறுத்தும் காற்று. இப்பொழுது நாமே பேசுகிறோம்@ அவர்கள் மேல் தீர்ப்புக் கூறுகிறோம்."

¹³ இதோ அவன் கார் மேகங்களைப்போல வருகிறான், அவனுடைய தேர்கள் புயல் மேகங்களைப் போலப் புறப்பட்டு வருகின்றன@ அவனுடைய குதிரைகள் கழுகினும் விரைவாய்ப் பறந்து வருகின்றன@ ஐயோ, நமக்குக் கேடு! நாமெல்லாம் அழிந்தோம்!

¹⁴ யெருசலெமே, நீ தப்பிக்கொள்ள வேண்டுமானால், உன் உள்ளத்தில் படிந்த பாவக் கறையைக் கழுவு@ இன்னும் எத்துணைக் காலத்திற்கு, உன் தீய எண்ணங்கள் உன்னிடம் குடி கொண்டிருக்கும்?

¹⁵ ஏனெனில், தாண் நகரிலிருந்து ஒரு குரல் அறிவிக்கிறது@ எப்பிராயீம் மலைமேலிருந்து தீமையை முன்னறிவிக்கிறது.

¹⁶ அவன் வருகிறான் என்று வேற்று நாட்டாருக்கு எச்சரியுங்கள்@ யெருசலேமுக்குச் சொல்லுங்கள்: "தூர நாட்டிலிருந்து போர் வீரர்கள் புறப்பட்டு வருகிறார்கள், யூதாவின் நகரங்களுக்கு எதிராகக் கத்துகிறார்கள்,

¹⁷ அவர்கள் கழனிக் காவலாளரைப் போல யெருசலேமை வளைத்துக் கொண்டார்கள்@ ஏனெனில் அதன் குடிகள் நம் கோபத்தை மூட்டிவிட்டார்கள், என்கிறார் ஆண்டவர்.

¹⁸ உன் செயல்களும் சிந்தனைகளுமே உன்மேல் இவற்றை வருவித்தன, இதுவே உன் அழிவு, இது மிகவும் கசப்பானது, உன் இதயத்தை ஊடுருவிப் பாய்ந்துவிட்டது."

¹⁹ என் குலை நடுங்குகிறது, என் நெஞ்சம் பதைக்கிறது, என் இதயம் என்னில் துடிக்கின்றது@ என்னால் வாளாவிருக்க முடியவில்லையே! எக்காளம் ஊதுவது என் காதில் விழுகிறது, போர் இரைச்சலும் கேட்கிறது.

²⁰ துன்பத்தின் மேல் துன்பம் வருகிறது@ நாடெல்லாம் காடாகப் பாழானது@ என் கூடாரங்களும் இருப்பிடங்களும் திடீரெனத் தகர்ந்து போயின.

²¹ எதுவரையில் மாற்றான் கொடியைப் பார்த்திருப்பேன்? எதுவரையில் எக்காளச் சத்தத்தைக் கேட்டிருப்பேன்?

²² நம் மக்கள் அறிவிலிகள், நம்மை அறிகிறதில்லை@ அவர்கள் ஞானமும் புத்தியும் இல்லாத பிள்ளைகள்@ தீமை செய்வதில் வல்லவர்கள், நன்மை செய்யவோ அறியாதவர்கள்."

²³ நான் பூமியைப் பார்த்தேன், அது பாழாகி வெறுமையாகிவிட்டது@ வானத்தை அண்ணாந்து பார்த்தேன், அங்கு ஒளியே இல்லை@

²⁴ மலைகளைப் பார்த்தேன், இதோ பெரும் அதிர்ச்சி@ குன்றுகள் யாவும் நடுங்குகின்றன@

²⁵ உற்று நோக்கினேன், மனிதன் ஒருவனையும் காணோம்@ பறவையினம் என்பதோ பறந்தோடிப் போயிற்று.

²⁶ இன்னும் பார்த்தேன், செழிப்பான நாடு சுடுகாடாயிற்று@ ஆண்டவரின் முன்னிலையில், அவரது கோபத் தீயால் அதன் பட்டணங்கள் யாவும் பாழாயின.

²⁷ ஏனெனில், ஆண்டவர் கூறுகிறார்: "நாடு முழுவதும் பாழாகும்@ ஆயினும் அதனை முற்றிலும் பாழாக்கி விடமாட்டோம்@

²⁸ இதற்காகப் பூமி ஓலமிட்டழும், வானம் துயரப்படும்@ நாம் சொல்லி விட்டோம்@ நாம் தீர்மானித்து விட்டோம்@ அதற்காக நாம் வருந்த மாட்டோம்@ தீர்மானத்தை மாற்றவும் மாட்டோம்."

²⁹ குதிரை வீரர் வரும் சத்தத்தைக் கேட்டும், வில்லெறியும் வீரர்கள் வருவதைக் கண்டும், பட்டணத்தார் அனைவரும் ஓட்டமெடுத்தார்கள்@ முட்புதர்களுக்குள் ஓடி மறைந்தார்கள்@ பாறைகள் மீது ஏறினார்கள்@ பட்டணமெல்லாம் வெறுமையாயிற்று, அவற்றில் குடியிருப்போர் யாருமில்லை.

³⁰ நீயோ, பாழடைந்தபின் என்ன செய்வாய்? நீ பட்டாடைகளை உடுத்திப் பொன்னாபரணங்களைப் பூட்டி, கண்களுக்கு மை தீட்டி அணி செய்வதால் பயனென்ன? நீ உன்னை அழகுபடுத்துவது வீண்@ உன் ஆசைக் காதலர்கள் உன்னைப் புறக்கணித்தனர்@ உன் உயிரைப் பறிக்கத் தேடுகின்றனர்.

³¹ பிரசவ வேதனைப்படும் பெண்ணின் கூக்குரலைப் போலும், முதற் பிள்ளை பெறும் பெண்ணின் வேதனைக் குரலைப் போலும், சீயோன் மகளின் ஓலத்தைக் கேட்டேன்@ மூச்சு விடத் திணறிக் கொண்டு, கையிரண்டும் விரித்து, "எனக்கு ஐயோ கேடு! சூழ்ந்திருக்கும் கொலைஞர் முன்னால் நான் சோர்ந்து போகிறேனே" என்றலறுகிறாள்.