மௌரியப் பேரரசு

மௌரியர் கால கலை, கட்டிடக்கலை

அசோகர் காலத்திற்கு முற்பட்ட நினைவுச் சின்னங்கள் அனனத்தும் மரங்களால் ஆனதால் பெரும்பாலும் அவை அழிந்துவிட்டன. அசோகர் காலத்தில்தான் பாறைக்கற்கள் பயன்படுத்தப்பட்டன. அவற்றிலும்கூட ஒரு சில மட்டும் எஞ்சியுள்ளன. அவரது அரண்மனை, மடாலயங்கள் மற்றும் ஸ்தூபிகள் பல மறைந்துவிட்டன. சாஞ்சி ஸ்தூபி மட்டுமே எஞ்சியுள்ளது. மௌரியர் காலத்திய எஞ்சியுள்ள கலைச்சின்னங்களை பின்வரும் தலைப்புகளில் காணலாம்.

தூண்கள்

அசோகரால் நிறுவப்பட்ட கற்தூண்கள் மௌரியர் காலக் கலைக்கு மிகச்சிறந்த எடுத்துக் காட்டாகும், டெல்லி, அகமதாபாத், ரும்மிந்தை, சாஞ்சி, சாரநாத் போன்ற இடங்களில் பொறிப்புகளுடன்கூடிய அசோகர் தூண்கள் கண்டெடுக்கப்பட்டன. தூண்களின் உச்சியில் சிங்கம், யானை, எருது போன்ற விலங்குகளின் உருவங்கள் செதுக்கப்பட்டுள்ளன. சாரநாத் கற்தூணில் காணப்படும் நான்கு சிங்க உருவங்கள் மிகவும் கலை நயமிக்கவை. இந்திய அரசாங்கம் இந்த சின்னத்தை ஒரு சில மாறுதல்கள் செய்து அரச முத்திரையாக ஏற்றுக் கொண்டுள்ளது.

ஸ்தூபிகள்

அசோகர் தனது பேரரசு முழுவதிலும் பல ஸ்தூபிகளை எழுப்பியிருந்தார். ஆனால் அவற்றில் பெரும்பாலானவை அயலவர் படையெடுப்பின்போது அழிக்கப்பட்டுவிட்டன. ஒருசில ஸ்தூபிகள் மட்டுமே எஞ்சியுள்ளன. மிகவும் பிரம்மாண்டமான தோற்றப் பொலிவுடன் அமைக்கப்பட்டுள்ள சாஞ்சி ஸ்தூபி அசோகரது ஸ்தூபிகளுக்கு சிறந்த எடுத்துக்காட்டாகும். முதலில் அது செங்கற்களால் உருவாக்கப்பட்டு, அசோகரது காலத்திற்குப்பின் விரிவுபடுத்தப்பட்டது.

குகைகள்

அசோகர் மற்றும் அவரது புதல்வர் தசரதன் ஆகியோரால் அஜீவிகர்களுக்கு கொடையாக அளிக்கப்பட்ட குகைகள் மௌரியர்களின் முக்கிய பாரம்பரிய சின்னங்களாகத் திகழ்கின்றன. அவற்றின் உட்புறச்சுவர்கள் கண்ணாடிபோல மெருகூட்டப்பட்டுள்ளன. துறவிகள் தங்கி வாழும் வகையில் அவை அமைக்கப்பட்டிருந்தன. புத்த கயாவுக்கு அருகிலுள்ள பாராபார் குன்றுகளிலுள்ள குகைகள் மௌரியர் கட்டிடக் கலைக்கு உன்னத சான்றுகளாகும்.

மௌரியர் வீழ்ச்சிக்கான காரணங்கள்

மௌரியர் வீழ்ச்சிக்கான காரணங்கள் பற்றி அறிஞர்களிடையே விரிவான விவாதம் நடைபெற்ற வண்ணம் உள்ளது. அசோகரது கொள்கைகளும் அவருக்கும்பின் வந்த வலிமையற்ற பின்தோன்றல்களும் மௌரியர் வீழ்ச்சிக்குக் காரணங்கள் என்ற கருத்து பழமையான கருத்தாகும். மற்றொரு கருத்து பரந்த பேரரசுக்கு ஈடுகொடுக்கும் வகையில் அரசியல், பொருளாதார நிறுவனங்கள் வளர்ச்சியடையவில்லை என்பதாகும்.

அசோகரது புத்தசமய ஆதரவுக் கொள்கைகளினால் வெறுப்புற்ற பிராமணர்கள் புஷ்யமித்திர சுங்கன் தலைமையில் ஒரு புரட்சியை நடத்தினார்கள் என்று கூறப்பட்டது. ஆனால் அசோகர் ஒருபோதும் பிராமணர்களுக்கு எதிராக செயல்பட்டதில்லை. அசோகரது அகிம்சைக் கொள்கை படைவீரர்களின் போரிடும் உணர்வை பாதித்தது என்பது அசோகர்மீது சுமத்தப்படும் மற்றொரு குற்றச்சாட்டாகும். ஆனால், அசோகர் அமைதிக் கொள்கையைப் பின்பற்றினாரே தவிர பேரரசின் மீதுள்ள தமது கட்டுப்பாட்டை எப்போதும் தளர்த்தியதில்லை. எனவே, மௌரியப் பேரரசின் வீழ்ச்சிக்கு அசோகரை குற்றம் சுமத்துவது பொருத்தமற்றதாகும். அசோகரை ஒரு கொள்கைவாதி என்பதைவிட நடைமுறைவாதி என்றே கூறலாம்.

திறமையற்ற பின்தோன்றல்கள், பேரரசு இரண்டாகப் பிரிக்கப்பட்டது, அசோகரது காலத்துக்குப் பின்னர் நேர்ந்த ஆட்சித்துறை முறைகேடுகள் போன்ற பல்வேறு காரணங்களாலேயே மௌரியப் பேரரசு சிதைந்தது. இவையனைத்தும் ஓன்று சேர்ந்துதான் மௌரியப் பேரரசின் சீர்குலைவை விரைவுபடுத்தின. இறுதியில் மௌரியரை விரட்டிவிட்டு புஷ்யமித்ர சுங்கன் சுங்கவம்ச ஆட்சியை நிறுவினான்.

---