புறநானூறு - 208. வாணிகப் பரிசிலன் அல்லேன்!
பாடியவர்: பெருஞ்சித்திரனார்.
பாடப்பட்டோன்: அதியமான் நெடுமான் அஞ்சி.
திணை: பாடாண்:
துறை: பரிசில்.
`குன்றும் மலையும் பலபின் ஒழிய, வந்தனென், பரிசில் கொண்டனென் செலற்கு` என நின்ற என்நயந்து அருளி, `ஈது கொண்டு, ஈங்கனம் செல்க, தான்` என என்னை யாங்குஅறிந் தனனோ, தாங்கரும் காவலன்? |
5 |
காணாது ஈத்த இப்பொருட்கு யானோர் வாணிகப் பரிசிலன் அல்லேன்; பேணித் தினை அனைத்து ஆயினும், இனிதுஅவர் துணை அளவு அறிந்து, நல்கினர் விடினே. |
பற்பல குன்றும் மலையும் கடந்து பரிசில் பெற வந்து நின்றுகொண்டிருக்கும் என்னைப் பார்க்கவும் செய்யாமல் ‘இதனை ஏற்றுக்கொண்டு செல்லுங்கள்’ என்று தந்து சொல்லி அனுப்புவதற்கு நான் என்ன பரிசில் வாணிகம் செய்ய வந்தவனா? என்னிடம் விரும்பி வந்து தினை-அளவு பரிசில் தந்தாலும், அதன் அன்புப் பெருமைமையை உணர்ந்து நான் ஏற்றுக்கொள்வேனே!
தேடல் தொடர்பான தகவல்கள்:
புறநானூறு - 208. வாணிகப் பரிசிலன் அல்லேன்!, பரிசில், வாணிகப், இலக்கியங்கள், அல்லேன், பரிசிலன், புறநானூறு, வந்து, நான், அளவு, மலையும், எட்டுத்தொகை, சங்க, தினை