நற்றிணை - 125.குறிஞ்சி

'இரை தேர் எண்கின் பகு வாய் ஏற்றை கொடு வரிப் புற்றம் வாய்ப்ப வாங்கி, நல் அரா நடுங்க உரறி, கொல்லன் ஊது உலைக் குருகின் உள் உயிர்த்து, அகழும் நடு நாள் வருதல் அஞ்சுதும் யாம்' என,	5
வரைந்து வரல் இரக்குவம் ஆயின், நம் மலை நல் நாள் வதுவை கூடி, நீடு இன்று நம்மொடு செல்வர்மன்- தோழி!- மெல்ல வேங்கைக் கண்ணியர் எருது எறி களமர் நிலம் கண்டன்ன அகன் கண் பாசறை,	10
மென் தினை நெடும் போர் புரிமார் துஞ்சு களிறு எடுப்பும் தம் பெருங் கல் நாட்டே.

தோழீ! தனக்கு வேண்டும் இரையை நாடுகின்ற அகன்ற வாயையுடைய ஆண்கரடி வளைந்த வரிகளையுடைய புற்றுக் கிடைத்தலும்; அதனைப் பெயர்த்து அதன்கண்ணே உறைகின்ற நல்லபாம்பு நடுங்குமாறு முழங்கி இரும்புசெய் கொல்லன் ஊதுகின்ற உலை மூக்கே போல உள்ளே பெருமூச்செறிந்து பறிக்காநிற்கும்; இரவு நடுயாமத்தில் நீயிர் வருதலையறிந்து யாம் அஞ்சுகின்றோமென்று கூறி இனி வரைந்து எய்தும்படி இரந்து கேட்போமாயின்; நமது மலையின்கண்ணே நாள்நீட்டியாது நல்ல நாளில் நம்மை மணம் புரிந்துகொண்டு; வேங்கை மலர் மாலை சூடுகின்ற குறவர் எருதையோட்டிக் கதிர்ப் போரடிக்கும் மருதநில மாந்தர் களம் செப்பஞ் செய்தாற் போன்ற அகன்ற இடத்தையுடைய பசிய கற்பாறையிலே; மெல்லிய தினையைத் துவைத்து அதன் தாளை நெடிய போராக விடும் பொருட்டு; வைகறையிலெழுமாறு துஞ்சுகின்ற களிறு முழங்கி எழுப்பாநிற்கும்; தமது பெரிய மலை நாட்டகத்தே நம்மொடு மெல்லச் செல்வார்காண்!;

வரைவு நீட்டிப்ப, ஆற்றாளாய தலைவியைத் தோழி வற்புறுத்தியது.