அகநானூறு - 300. நெய்தல்
| நாள் வலை முகந்த கோள் வல் பரதவர் நுணங்கு மணல் ஆங்கண் உணங்கப் பெய்ம்மார், பறி கொள் கொள்ளையர், மறுக உக்க மீன் ஆர் குருகின் கானல் அம் பெருந் துறை, எல்லை தண் பொழில் சென்றென, செலீஇயர், |
5 |
| தேர் பூட்டு அயர ஏஎய், வார் கோல் செறி தொடி திருத்தி, பாறு மயிர் நீவி, 'செல் இனி, மடந்தை! நின் தோழியொடு, மனை' எனச் சொல்லியஅளவை, தான் பெரிது கலுழ்ந்து, தீங்கு ஆயினள் இவள்ஆயின், தாங்காது, |
10 |
| நொதுமலர் போலப் பிரியின், கதுமெனப் பிறிது ஒன்று ஆகலும் அஞ்சுவல்; அதனால், சேணின் வருநர் போலப் பேணா, இருங் கலி யாணர் எம் சிறு குடித் தோன்றின், வல் எதிர் கொண்டு, மெல்லிதின் வினைஇ, |
15 |
| 'துறையும் மான்றன்று பொழுதே; சுறவும் ஓதம் மல்கலின், மாறு ஆயினவே; எல்லின்று; தோன்றல்! செல்லாதீம்' என, எமர் குறை கூறத் தங்கி, ஏமுற, இளையரும் புரவியும் இன்புற, நீயும் |
20 |
| இல் உறை நல் விருந்து அயர்தல் ஒல்லுதும், பெரும! நீ நல்குதல் பெறினே. |
பகற்குறி வந்து நீங்கும் தலைமகற்குத் தோழி சொல்லியது. - உலோச்சனார் மணி மிடை பவளம் முற்றும்நித்திலக் கோவை
தேடல் தொடர்பான தகவல்கள்:
அகநானூறு - 300. நெய்தல் , இலக்கியங்கள், நெய்தல், அகநானூறு, போலப், எட்டுத்தொகை, சங்க