பொன்னியின் செல்வன் - 5.57. விடுதலை






தேட‌ல் தொட‌ர்பான தகவ‌ல்க‌ள்:
பொன்னியின் செல்வன் - 5.57. விடுதலை, ", வந்தியத்தேவன், என்றான், என்ன, அவன், இல்லை, முதன்மந்திரியின், முதன்மந்திரி, விடுதலை, முன்னால், ஆட்கள், வேண்டும், இருக்க, கருத்திருமன், வந்த, பின்னால், கொண்டு, பிறகு, பொன்னியின், பாதாளச், சென்று, வெளியில், தப்பிச், ஒருவன், மீது, காவலன், பார்த்துக், அந்த, சென்றார்கள், சென்ற, அழைத்துப், பேரில், இருவரும், போங்க, சந்து, கோட்டைக்கு, நடந்தான், இரண்டு, கடந்து, வீட்டுக்குப், என்னுடன், நல்ல, பெயர், தோளைத், உடனே, பெரிய, யாரும், உற்றுப், முடியாது, அங்கே, பிடித்துத், சுவர், அல்லவா, நின்று, திரும்பிப், மேலே, கணம், அவர்களில், காவலர்கள், தொடர்ந்து, நேரம், நின்றான், இந்தப், மறுபடியும், செல்வன், சொல்லிவிட்டு, சிறிது, கற்பனை, சொல்லு, பின், வேறு, கருத்திருமனுடைய, அந்தச், பிறகுதான், அடர்ந்த, ஓடினான், முன்னொரு, தப்பி, தான், பழுவேட்டரையரின், வெளியே, ஓடிச், தடவை, முன்போலவே, மரங்கள், வளைந்து, கருத்திருமனையும், முறிந்து, சொல்லியிருப்பாளா, செய்வார்கள், மலையமானும், மூன்று, இடத்தை, சொல்ல, நின்றார்கள், முடியும், அவர், ஆனாலும், எவ்வளவு, நடுவில், வேளாரும், வந்தியத்தேவனுடைய, கொடும்பாளூர், அவர்களும், இளைய, இவர்கள், செய்து, வருகிறார்கள், தங்களுடன், கூட்டமாக, செல்வர், சிவிகைகள், உதவி, வீரர்கள், இவ்வளவு, பிடித்த, வேல், மணிமேகலை, இளவரசி, எண்ணினான், பைத்தியக்காரன், காவற்காரன், சிரித்தான், தப்பித்துக், இருக்கும், அப்போது, செல்வது, பார்த்தான், நான், அச்சமயம், கையைப், வேளாரின், வரையில், ஜம்பம், விட்டால், காவலர்களும், வண்ணம், கையை, பார்த்த, வாசற்படிக்கருகில், அமரர், கல்கியின், பாய்ந்து, அவனைத், தன்னைப், போனாலும், இந்தக், அப்பால், புலிக், கொண்டிருந்தான், எங்கள், அப்பா, சிறையில், மறந்து, நீங்கள்தானே, நாம், குண்டன், கொள்ள, ஏதாவது, காவல், பழுவேட்டரையருடைய, ஆதித்த, வந்தான், இவ்விதம், வீதிகளில், பெற்றோர்கள், ஆயினும், வாசல்களையும், விட்டுச், காவலர்களை, அந்தக், காதில், வார்ப்படச், பார்த்ததும், என்னைப், பினாகபாணி, போகப், கொண்டான், ஒதுங்கி, தாண்டிச்

ஞாதி்செவிவெகா
         
௰௧ ௰௨ ௰௩ ௰௪ ௰௫ ௰௬
௰௭ ௰௮ ௰௯ ௨௰ ௨௧ ௨௨ ௨௩
௨௪ ௨௫ ௨௬ ௨௭ ௨௮ ௨௯ ௩௰
௩௧